Explorar los documents (11 total)

dire6 allan.jpg
España 63 : In memoriam Federico García Lorca / Robert Allan
Allan, Robert (1927-....)
Verny, Marie-Jeanne
Lecture d'un poème inédit de Robert Allan et de sa traduction en français par Marie-Jeanne Verny à l'occasion de la soirée consacrée à Serge Bec et Robert Allan le 14/03/13 au CIRDOC.
javaloyes.jpg
Sorrom Borrom : o Le Rêve du Gave / Sèrgi Javaloyès
Javaloyès, Sèrgi (1951-....)

Lecture par Sèrgi Javaloyès d'un extrait de son poème épique Sorrom Borrom : o Le Rêve du Gave (ne saber mai) .


Enregistrement réalisé par Joan Francès Tisnèr dans le cadre de la préparation du spectacle Sorrom Borrom : Lo saunei deu gave.

logo_pdp_over.gif
Poètas contemporanèus : extrachs sonòrs
Lo CIRDOC - Médiathèque occitane

A l'occasion de la 15e édition du Printemps des poètes, le CIRDÒC-Mediatèca interregionala occitana vous propose un parcours sonore dans la poésie contemporaine occitane. 


Retrouvez une sélection d'extraits ou de textes textes intégraux de poètes  contemporains occitans lus par leurs auteurs, accompagnés d'une transcription et d'une traduction.

couv-chabaud.jpg
Coralh / Silvan Chabaud
Chabaud, Sylvan (1980-....)

Lectura per Silvan Chabaud d'un poèma extrach del recuèlh Leis Illas Infinidas (ed. Jorn, 2012).


Enregistrament realizat en 2012 per Camille Martel.

 


Transcripcion :

 

CORALH

Passi e repassi la sabla

entre mei dets.

Sus ma pèu

pauc a cha pauc resquilhan

peiretas, codolets, gravetas e cauquilhas

es a dire

montanhas, còlas, combas, bauç e planuras

esbrigats

decompausats en milierats de milierats de gruns.


Una farina de monde.


E, a l'azard de la ressaca,

la mar que destria lei causas

laissa aparéisser

una branca de coralh :

letra roja

d'un alfabet ensebelit

ai nuechs miegterranas.

tresorsmaxrouquette.jpg
I avià / Max Rouquette
Rouquette, Max (1908-2005)

Lectura per Max Rouquette d'un extrach del poèma tirat del recuelh Lo maucòr de l'unicòrn (ed. Domens, 2000).

Extrach sonòr publicat dins lo disc de la colleccion Trésors d'Occitanie (ne saber mai) consacrat a Max Rouquette, produch per Aura - Occitània Productions.

 


Transcripcion : 


I AVIÀ...

      I avià las ensenhas grandas

I avià d'astres que s'asclavan

      coma pan als dets das angels.


Dins la pauma de la man

      un degòt d'aiga perduda

Au fons de la mar i avià

      ma dolor tota desnuda (fin de l'extrach sonòr)


E i avià la nuòch aquela

      una nuòch de fin dau temps

que jogava als escondons

      coma per rassegurar


La fadeta Sabaudina

      que plorava au fons de l'òrt

de veire passir son còrs

      au solelh das auberginas.

lassaque.jpg
Lo temps s'es perdut / Aurélie Lassaque
Lassaque, Aurélie (1983-....)

Lectura per Aurelia Lassaca d'un poèma extrach del recuèlh L'auba dels lops, publicat dins lo libre Solstice and other poems (F. Boutle, 2012). Aqueste poèma foguèt tanben publicat, en occitan e dins sa traduccion anglesa, dins lo suplement cultural del jornal anglés The Guardian (edicion del 11/02/2013).


Extrach tirat de l'enregistrament realisat per Radio Lengadòc pendent la conférencia de l'autor del 7 d'abril 2011 al CIRDÒC.

 


 

Transcripcion : 

Lo temps s'es perdut

Dins los camins de l'èr

Ont, ausèls sens còs,

Una cara de dròlla

Pren sa volada.

Una perla negra dins sos uèlhs

S'escapa cap al cèl d'Icara.

Es filha del neient

Que li daissèt en eritatge

Un tròç de nuèch sens luna

Sus las labras.

Jamai tocarà tèrra

Jamai tutejarà la pèira

Nimai los arbres

E l'aiga que los enjaura,

Qu'a esposada una quimèra

Que se perdèt dins lo vent.

 

vignette.jpg
« T'ai amada » lu par Serge Bec
Bec, Serge (1933-....)

Lectura per Serge Bec d'un extrach del poèma tirat del recuelh La nuèch fendasclada (éd. À chemise ouverte, 1994).

Extrach sonòr publicat dins lo disc de la colleccion Trésors d'Occitanie (ne saber mai) consacrat a Serge Bec, produch per Aura - Occitània Productions.


 

Transcripcion del texte :

T'ai amada dins l'acabament di sens

quora la luna s'esposca dins tis uèlhs

'mbe son regard de Joconda liparèla

e fai lingueta au ceusin que pòrta pèira

e pèr engana descabuça ta sòm

onte m'assote desempuèi l'espelida

dau mond coma dins lo nonrén de l'amor (fin de l'extrach sonòr)

 

T'ai amada de l'autra man di temporas

seguissent la chorma dis enterraments

onte l'òm charra en patès ambe li vièlhs

dau païs que fan boqueta d'a galís

enterin que l'òm regarda la mòrt siuna

dins lo fons dis uèlhs e que non l'òm saup plus

se pas jamai existís sèmpre l'amor

 

vignette_Lafont_tresor_CD.jpg
« Lo sol poder es que de dire » : Robèrt Lafont ditz lo poèma « La lenga d'òc »
Lafont, Robert (1923-2009)
Robèrt Lafont (1923-2009) es sens contèsta, per son òbra e son accion, un actor màger de la modernitat occitana. L’es  coma cercaire e coma ensenhaire, coma òme d’accion e coma menaire de moviments, coma intellectual aitant que coma escrivan.  
Sul plan literari, son òbra en pròsa e son teatre an representat d’etapas de reconquista d’espacis literaris e de capacitats lingüisticas estructurantas per la lenga occitana contemporanèa. Pasmens Robèrt Lafont foguèt primièr un poèta e es per la poesia qu’entra en escritura. L’ample e la riquesa de son òbra poetica, mantun còps mesa en musica dempuèi los ans 1960 fins als 2000, es estada mesa en lum recentament per l’edicion complèta de son òbra poetica :  Robert LAFONT, Poèmas 1943-1984, Montpeyroux, Jorn, 2011. 
Mercés a la colleccion de CD « Trésors d’Occitanie » (Aura - Occitània produccions), nos es ofèrt de poder ausir una caudisa de poèmas diches pel poèta el-meteis. 
L’extrach aicí-dejós es la primièra part del poèma « Lenga d’òc », tanben intitulat dins d’unes recuèlhs  « A meis amics occitanistas » e que s’obrís amb un vèrs vengut manifeste per tota una generacion : « Lo sol poder es que de dire ».

Dire, lo sol poder es que de dire  

Lo recuèlh Dire (Tolosa e Rodés, Institut d'Estudis Occitans e Subervie, 1957) es lo second recuèlh poetic de Robèrt Lafont. Amassa de poèmas escriches entre 1945 e 1953 e se despartís en tres moments :  « Dire l’amor lei causas », « Flaüta sorna enamorada » e « Dire l’òme lo segle ».  Aqueste recuèlh pareis coma una manifeste poetic pel present e lo futur : « Dire » es per Robèrt Lafont s’apropriar aqueste monde nòu que s’obrís, fretar sa lenga, « nusa coma una dròlla » coma o ditz dins lo poèma a las aventuras esteticas e istoricas de son temps. 
Lo vèrs qu’obrís lo poèma : « lo sol poder es que de dire » es vengut famós tan fa figura a posteriori de programa per una òbra indissociabla d’una pensada, d’una accion, de tota una vida, e dins lo qual la generacion occitanista de l’Après-guèrra se retrobarà. 
« La lenga d’òc » dich per Robèrt Lafont dins aqueste extrach sonòr, es paregut amb aqueste títol dins lo recuèlh Dire (1957). Es estat représ dins Aire liure (P.J. Oswald, 1974), florilègi de tèxtes poetics de l’autor, amb lo títol « A meis amics occitanistas ». 
Lo poèma es estat mes en musica per Jan-Mari Carlotti dins l’album Dire Robert Lafont (Arles, Mont-Jòia, 2005). 
L’enregistrament aicí-dejós es un extrach del poèma dich per Robèrt Lafont el-meteis dins la colleccion CD « Trésors d’Occitanie » (Vendargues, Aura - Occitània produccions, 2000). 


Tèxte de l'extrach

Lo sol poder es que de dire.
Dire doç : una aranha
penchena lo soleu
sus lo pònt de l'aubeta.
Dire fèr : la montanha 
es una frucha amara
qu'enteriga lei sòrgas.
Dire larg : la marina
a pausat si doas mans
sus l'esquinau dau mond.
Dire amic : l'amarina. 
(fin de l'extrach sonòr)

Ma lenga es davant ieu
nusa coma una dròlla.
(fin de la premièra part del poèma)

pey.jpg
L'apocalipsi de las serps / Serge Pey
Pey, Serge

Lectura per Serge Pey de L'apocalipsi de las serps, extrach de son òbra L'évangile du serpent.


Extrach publicat dins lo disc eponim, editat per las edicions TRIBU en 1995.

tresors_manciet.jpg
Sonets : IV-3 / Bernard Manciet
Manciet, Bernard

Lectura per Bernard Manciet d'un extrach de sos Sonets.

Extrach sonòr publicat dins lo disc de la colleccion Trésors d'Occitanie (ne saber mai) consacrat a Bernard Manciet, produch per Aura - Occitània Productions.


 

Transcripcion : 

Lo só quan a la mar de Cordoan

hèi pojar las lèrmas

esmolut de verd lo só dalha e dalha

qu'ès lo naviu cargat

 

i caid hroment suu bocau e viraire

pebe a las nòstras recòrtas de clapats

las velas tau e tau que s'abracan las èrsas

nòstre só s'es aparelhat

 

batusa de só-cocs e d'embrejatges

ardents que màrcham que tàngam que chàncam

haut dab las isclas los lacs bruscs (fin de l'extrach sonòr)

 

hèis livar ò Cedòf nòstas nueits de glòria

que livas lo mar-vir

que te pòrtas la mar

sus 2