Lo Tribunal Carniboro de Toulouso es un jutjament de carnaval en un acte redigit per Pierre Trousseu en 1867.
Sabèm pas grand causa d'aquel autor, levat qu'es estat cònsol de la comuna de Cassanhas dins las Pirenèas-Orientalas occitanofònas entre 1892 e 1896.

Lo tèxte met en scèna un jutjament ont l'acusat, Bonifaço Coutoun, se vei reprochar d'èsser somés a sa femna, emai d'èsser batut per ela, çò que comprometriá la « dignitat de l'òme » segon lo tribunal.
Coma dins totes los jutjaments d'aquela epòca los dobles sens e las ambigüitats son nombrosas qu'alimentan lo registre comic sus lo qual lo tèxte es bastit.
Lo jutjament s'acaba sus la declaracion de culpabilitat de l'acusat, condemnat a se deure passejar sus l'esquina d'un ase per las carrièras de la vila lo jorn del dimècres de las Cendres que marca la debuta del Quaresma, periòde de june e d'austeritat.

La significacion de l'apellacion « tribunal carniboro » es incèrta, mentre qu'un grand nombre de tèxtes associats al carnaval de Tolosa del sègle XIX ne pòrten la mencion. Mai d'una ipotèsi, probablament complementàrias, pòdon èsser retengudas per o explicar.
L'apelacion « carniboro » poiriá èsser interpretada literalament dins son sens de « manjaire de carn », lo tribunal marcariá aital una oposicion amb las valors de june seguit per lo Quaresma.
I podèm tanben veire un sens pròche de lo de « maselièr », ont lo ròtle d'aquel tribunal folastre seriá pas que de jutjar colpables totes los acusats que i vendrián èsser presentats.

Claude Odde de Triors es pas tolosan mas es sortit del Dalfinat, çò qu’explica sens dobte sa curiositat “joiosa” e quasi antropologica abans l’ora pel parlar de las Tolosanas e dels Tolosans al qual es immancablament confrontat coma estudiant dins la capitala de Lengadòc.

Lo contengut 

Lo libròt que publica Odde de Triors es un obratge interessant per mai d'una rason. Sul plan lingüistic, fornís una compilacion de mots e d’expressions, de scènas de vida que nos daissa entreveire la vida populara tolosana del sègle XVI. Balha tanben un inventòri plan complet de la produccion literària tolosana de son temps.

Les Joyeuses Recherches de la langue toulousaine (« Las joiosas recèrcas de la lenga tolosana ») apareis coma un projecte enciclopedic sus la lenga populara, emportat dins un estíl joiós que revela un legeire atentiu de Rabelais. Odde de Triors reculhís mots, dires,  escaisses dins lo parlar viu del pòble, los definís e los comenta, en los subrecargant de glòsas fantasistas segon lo biais d’un tractat falsament dòcte. Barreja l’occitan, lo francès e lo latin per provocar un jòc de registres destinat a fare rire. 

L’edicion 

Se tròba pas cap de nom d’autor ni mai d’estampaire sus aqueste recuèlh que sembla una edicion clandestina. Es la longa Épître liminaire al començament del libre que nos dona la data de publicacion. Lo nom de l’autor nos es revelat per sos amics que li dedican de verses que lausan son òbra. Lo floron de la pagina de títol permet d’atribuir l'estampatge a l’estampaire tolosan Jacques Colomiez. Los religaires Chambolle-Duru de la segonda mitat del sègle XIX reprenon aquel floron sus la religadura d’aqueste exemplar que proven de las colleccions del CIRDÒC - Mediatèca occitana (CR-A-8137).

Vous trouverez la numérisation sur le site Tolosana, la bibliothèque numérique patrimoniale des universités toulousaines