Explorar los documents (15471 total)

Lo felibre niçard Francés Guisol (1803-1874), de Brinhòlas, aucupa una plaça particulara al dintre del Felibrige del sièu temps. Ardorós defensaire de la lenga - l'occitan niçard - emai de las tradicions de la Contèa de Niça, es tanplan oposat al restacament de Niça a França, enterinat pel plebiscite d'abrial de 1860. Amic d'enfança de Garibaldi, prigondament estacat a la maison italiana de Savòia, Guisol foguèt tanben jornalista (creèt lo diari prò-italian en lenga occitana La Mensoneghiera). Tanaire de profession, s'illustrèt tanben coma dançanièr, poèta emai comedian de lenga d'òc. Dins lo poèma aqueste, Guisol, coma ne n'a costuma, exprima ses conviccions desfavorablas a l'annexion francesa de la contèa de Niça.

Article escrich per l'abat Jacques Gondret, felibre actiu dins lo Briançonés (Aups Nauts), sul tèma dels jòcs e practicas ludicas tradicionals.

Realizat per l'abat Jacques Gondret, felibre actiu dins lo Briançonés (Aups Nauts) emai afogat de cultura locala, aquel diccionari presenta lo parlar occitan vivaro-aupenc de la valada de Cairàs.

Extrach del cant quatren amb la revirada francesa en regard del poèma epic Li Carbounié (1876) de Felix Gras (1844-1901), sonat "lo felibre roge" per sas conviccions republicanas afirmadas.

Dialòg d'Alexandre Langlade, en occitan del levant d'Eraut, suls tèmas cars al Felibrige : la patria, la tèrra, las tradicions, la ruralitat. Alexandre Langlade (1820-1900), de Lansargas pròche Lunèl, foguèt militari en Africa davant d'acabar sa vida coma pagès dins sa comuna. Foguèt majoral del Felibrige en 1876. Lo tèxte es dedicat a Antonin Glaize, membre fondator de la Societat per l'estudi de las lengas romanicas.

Poèma en 41 estròfas del felibre montpelhierenc Albèrt Arnavielle (1844-1927), per alhors membre d'Accion francesa e pròche dels mitans reialistas.

Dins aquel poèma allegoric, Arnavielle met en scèna una ataca de còrbs qualificas de "demons" e de "mostres" sus un borg fortificat. Darrièr aquel imatge classic de l'oposicion ombra/lum emai Ben/Mal, es probable qu'Arnavielle faga referéncia al contèxte politic del temps. Escriu aquel poèma en 1879 dins lo temps que los republicans venen de remportar la majoritat a la Cambra dels deputats puèi installan la III^a Republica dins la durada.

Conte borlèsc en occitan lemosin d'Auguste Chastanet (1825-1902) de Mussidan (Dordonha), majoral, fondator del Bornat dau Peirigòrd. Revirada francesa en regard.

Revirada en provençal del felibre d'Ais Francés Vidal (1832-1911) de las Dotze Taulas, d'après la revirada francesa del filològ e latinista Bouchard (1787). Las Dotze Taulas son un recuèlh roman de leis escriuas, redigit entre 451 e 449 av J.C., per los decemvirs (magistrats romans de l'epòca republicana). S'agís del document juridic màger de tota l'epòca republicana romana. Lo drech roman èra alavetz exclusivament oral e emprenhat de religiositat.

Se tracha de la transcripcion que realizèt lo felibre montpelhierenc Albèrt Arnavielle de la dicha d'Ursula Brunel, d'Alès, esposa d'un emplega dels camins de fèrre, que l'aviá èla-meteissa ausida de la boca de Masauriga, una femna vielha defuntada en 1868.

Poèma borlèsc en occitan (jos-dialècta montpelhierenc) del felibre Antòni Ros (1842-1915) de Lunèl, sus las cambaligas quotidianas que rescontra un elegit local dins una comuna rurala.