Explorar los documents (15520 total)

Dempuèi qualques annadas, Iris Kaufmann se passeja entre lo sud de Massís Central e Provença, per estudiar l'usatge de las campanas e sonalhas dins l'elevatge agropastoral estivant. Una conferéncia risolièra e sonanta per descobrir autrament aquestes paisatges, revisitats per una artista sonora que cultiva l'art savorós del raconte etnografic.

La transumància pedèstra es enrodada d'un ensemble d'usatges de saber-faire que contribuís a l'elaboracion de paisatges sonors e visuals completament singulars e amassaires. Una de las caracteristicas magers d'aquestas transumànicas es benlèu l'amontetament acostic provocat per l'usatge de campanas e sonalhas plaçadas al còl de las bèstias per lors elevaires. Questionar la foncion paramamusicala d'aqueles objèctes, çò que fonda los critèris de causida (tecnics, acostics, interpretatius) fa aparéisser un degrat d'implicacion dels elevaires, pastres e de lors sonalhièrs dins una cèrca sonora, que se podem raprochar de la demarcha de composicion musicala. Vertadièrs "fargaires de paisatges", compositors e interprètas percorron lo país, l'abilhan de lor movement, de lor tintaments, crits, apèls, que prenon una resonància perticulara al fial de la traversada : faiçònan aital una cultura comuna de l'escota, per lor estreita associacion dins l'art de la marcha, l'interpretacion e lo desplegament de la particion dins espacializacion ont los mitant apòrtan una singularitat acostica a la composicion. 

La conferéncia-performança Beau bruit es essida de Fargaires de Paisatges, un projècte de cèrca e de restitucions socio-artisticas a l'entorn de fenomèns sonors ligas a l'agropastoralisme estivant, portat per la CIa FeM collectiu. Mèscla apròcha scientfica e artistica d'aquestes fenomèns sonors. A la crozada de la cèrca, del raconte etnografic e de la performança musicala, Beau Bruit dona a ausir a l'encòp de composicions sonoras elaboradas per d'elevaires-pastres, mas tanben de pèças compausadas a partir dels registraments collectats. Torn a torn, l'artista dialòga amb los entretens - eissits de la collècta dels Fargaires de Paisatges ; presenta las tipologias de sonalhas a travèrs un teatre d'objèctes que s'apuja sus cèrcas scientificas per una experiéncia entre radiofonia, immersion sonora e visuala, e partatge de sabers. Dona aital la paraula a los qu'ausissèm pauc o pas : elevaires, pastres, vendaires, fabricants, acompanhaires de transumància. ​

Lo Pic de Mieidia e lo son panorama unic, fenomèns estranhs dens lo cèu, tempèstas, tornadas e ventnèus que van méter los nèrvis de tots a viu. Tots? Qu'ei a díser ua directora de l'observatòri qui's dèisha pas jamei desconcertar, un generau dab un nom de planeta, ua equipa scientifica de tria e... quauques autes protagonistas inatenduts. L'istòria que mia lo legidor dinc a las termièras de las coneishenças astrofisicas e de las consequéncias de las causidas umanas.

PRESENTACION

L'occitan, lenga de l'amor ? D'erotic dels trobadors als mites del còr d'uèi, s'i a un ligam filosofic, mistic, brumós mas intens, que travèrsa la cultura occitana, es plan lo de l'amor. Mas un amor a ausir aicí coma un tot, que s'exprimís en tota circonstància e que, sens desvelar sas formas, pòrta intensament aquela o lo que s'i aventura.

Lo fuòc crèma al plus prigond de l'èsser. E, amb el, dels paisatges, dels lums, de las colors e de las sensacions, mas tanben dels personatges, dels signes e dels simbòls. Tota una faiçon d'èsser al mond, una cultura en soma.

L'espectacle Amor Club es una succession de tablèus onirics que manlèva tant al mond del videojòc qu'al médiévalisme occitan, tant a l'univèrs del taulièr-up, de la television qu'al clubbing o als mites populars pirenencs. Ne resulta una mitologia novèla que se bastís en dirècte, jos la forma d'un mashup teatral subre-realista per interrogar la plaça de l'imaginari dins nòstras vidas. La cultura occitana es aicí viscuda coma un banh d'idèas, d'imatges e de formas que tròba resson dins la cultura pop.

L'espaci scenic es considerat coma un luòc fòra del temps, fòra del mond, una projeccion de l'inconscient o un sòmi : la metafòra d'una lenga occitana que se cerca un venir dins los recantons escurs e allucinats de la memòria. Lo tèxt procedís el de l'ibridacion : es lo fruch de pegatges multiples, d'escapolons e de reescrituras d'elements posats a drecha a esquèrra, tant dins d'òbras del Mejan-edat que dins la tele realitat, los tubs fm, la literatura experimentala o lo militantisme politic de las annadas 1970.
Mai d'infos aquí.

Amour : mot manlevat per la lenga francesa a l'occitan amor.

Lenga de l’amor : l’autre nom que l’on dona de còps uèi encara, a l'occitan.


A l'entorn de la creacion : 
Dorsièr de presentacion complèt de la creacion : AQUI
Dossier pédagogique de la création proposé par le théâtre Molière de Sète : AQUI

Possibilité d'ateliers (ATELIERS THÉÂTRE ET JEU VIDÉOS) autour de la création 

EQUIPA ARTISTICA 

Dos artistas al platèu 
Maude Buinoud - Interpretacion, escritura, assistenta mesa en scena
Rodin Kaufmann - Interpretacion, escritura, musica


Jordan Saïsset : Escritura, mesa en scèna

Una produccion Neblum amb la participacion de las Scènas croisadas de Losera

FICHA TECNICA

Sus demanda au près de la companhiá 

DATAS PASSADAS E A VENIR 

Mars 2025 - Piano Tiroir - Balaruc-les-Bains
Mars 2025 - La Vista - Montpellier

CONTACTE DIFUSION 

Compagnie Neblum 
espace Jacque 1er d’Aragon

Avec 14 numéros publiés depuis 2007, Les Cahiers Max Rouquette apportent différents éclairages sur les multiples facettes de l'écrivain et de son œuvre, ainsi que sur la culture occitane.

Çò o vòlon commemoracions e cooperacions territorialas, aquesta debuta d’annada es tota rica d’exposicions e de mediacions novèlas, tant a l’entorn del patrimòni literari - notadament de la figura màger qu’es Marcela Delpastre (1925-2025)-, coma dels rituals festius e calendaris. Conjugar longamai conservacion, mediacion e creacion per projectar la lenga e la cultura occitanas dins lo futur, coma o volguèron los començaires de las colleccions d’excelléncia de l’establiment que ne celebram ongan lo cinquantenari. Per l’escambi, entre professionals de la ret dels centres documentaris dedicats a las lengas de França, o per los rencontres d’actors transpirenencs de la dança tradicionala. Per la creacion artistica a l’entorn del poèma Lou Bastimen de Mistral iniciat en cooperacion amb los artistas e los territòris de l’Euroregion Pirenèus-Mediterranèa, coma per las accions d’educacion artistica e culturala menadas dins mantun establiment escolar a l’entorn de la creacion audiovisuala La Seria.

La Linha Imaginòt, le journal pluriculturel, anti-centraliste & anti-unitariste « L’Occitanie laboure le sol avec une charrue culturelle ». Retrouver chaque trimestre des chroniques, portraits, analyses et théories, grands entretiens.

Tròp sovent quora tiram camin, en córrer o marchar viste, preocupats per la mesura del temps e lo comptatge de las cambadas, passam rasís elas sens quitament ne’n far cas. Pasmens, son aquí, estonantas e misteriosas ! Companhas silenciosas, amb lors flors, constituïsson un decòr incomparable. Aquela seria d’obratges vos convida a las descobrir... Uèi, la nòstra vida ciutadina nos alunha de la natura. Sens aquelas salvatjonas, qué seriá nòstra existéncia ? Ara, anem a lor encontre.

Lo tòme 1 presenta las 8 familhas seguentas : Adoxacèas, Aloragacèas, Amarantacèas, Apiacèas, Apocinacèas, Araliacèas, Aristoloquiacèas e Asclepiadacèas.

Macarèl ! Un lapinon imprudent se'n va amassar de pesics de falguièra dins la forèst ! Mèfi, lo lop espia ! Mas tot se passa pas coma previst... Per astre, Piti a mai d'un torn dins sa cauquilha !