Explorar los documents (15456 total)
Lo 29 de setembre de 2015 se debanarà l'inauguracion de l'exposicion Lengas de Guèrra del CIRDÒC à l'Hôtel de Ville de Pessac en Gironda.
Aquela exposicion presenta l'estat de las lengas de França abans e pendent la Primièra Guèrra mondiala e o confronta lo testimòni de mai d'un Poilu occitan.
Maremar. Producteur
Frucha del trabalh de recèrca menat per la documentarista per preparar Bufa lo Cerç e raja l'Òrb (Maremar-2015, de descobrir sus Occitanica aquí), aquela realizacion s’inscriu dins un projècte d’educacion artistica menat pendent l’annada escolara 2014-2015 al prèp dels liceans de Jean-Moulin (Pesenàs, Erau) que seguissián los ensenhaments d’occitan e d’arts visualas, a l’iniciativa de Languedoc-Roussillon cinéma en partenariat amb l’establiment, lo CIRDÒC e la societat de produccion Maremar.
Claude Odde de Triors es pas tolosan mas es sortit del Dalfinat, çò qu’explica sens dobte sa curiositat “joiosa” e quasi antropologica abans l’ora pel parlar de las Tolosanas e dels Tolosans al qual es immancablament confrontat coma estudiant dins la capitala de Lengadòc.
Lo contengut
Lo libròt que publica Odde de Triors es un obratge interessant per mai d'una rason. Sul plan lingüistic, fornís una compilacion de mots e d’expressions, de scènas de vida que nos daissa entreveire la vida populara tolosana del sègle XVI. Balha tanben un inventòri plan complet de la produccion literària tolosana de son temps.
Les Joyeuses Recherches de la langue toulousaine (« Las joiosas recèrcas de la lenga tolosana ») apareis coma un projecte enciclopedic sus la lenga populara, emportat dins un estíl joiós que revela un legeire atentiu de Rabelais. Odde de Triors reculhís mots, dires, escaisses dins lo parlar viu del pòble, los definís e los comenta, en los subrecargant de glòsas fantasistas segon lo biais d’un tractat falsament dòcte. Barreja l’occitan, lo francès e lo latin per provocar un jòc de registres destinat a fare rire.
L’edicion
Se tròba pas cap de nom d’autor ni mai d’estampaire sus aqueste recuèlh que sembla una edicion clandestina. Es la longa Épître liminaire al començament del libre que nos dona la data de publicacion. Lo nom de l’autor nos es revelat per sos amics que li dedican de verses que lausan son òbra. Lo floron de la pagina de títol permet d’atribuir l'estampatge a l’estampaire tolosan Jacques Colomiez. Los religaires Chambolle-Duru de la segonda mitat del sègle XIX reprenon aquel floron sus la religadura d’aqueste exemplar que proven de las colleccions del CIRDÒC - Mediatèca occitana (CR-A-8137).