Explorar los documents (9731 total)
Calandreta de la Dauna
PRESENTACION
INFORMACIONS PRACTICAS
Concernant l'Avant-première du film de P. Lavaud sur notre école, il est fortement recommandé de réserver.
DIMARS 1èr de JUNH - 19h - CINÈMA JEAN EUSTACHE -
Sortida del filme de P. LAVAUD - L'escòla en occitan - 58 mn
Depuis la création de la première Calandreta à Pau en 1979, les écoles immersives en occitan ont fleuri dans toute l’Occitanie. À partir de l’exemple de la Calandreta de la Dauna de Pessac en Gironde et d’entretiens avec la directrice, des écoliers et des parents, ce film aborde différentes questions : les spécificités de la pédagogie en école immersive, les aptitudes des enfants à s’immerger et à apprendre une « autre » langue, l’engagement associatif et les motivations des parents, le lien intergénérationnel entre les locuteurs naturels et les enfants, la place de la langue occitane dans les familles et dans la société.
Sortida del filme de P. LAVAUD - L'escòla en occitan - 58 mn
Depuis la création de la première Calandreta à Pau en 1979, les écoles immersives en occitan ont fleuri dans toute l’Occitanie. À partir de l’exemple de la Calandreta de la Dauna de Pessac en Gironde et d’entretiens avec la directrice, des écoliers et des parents, ce film aborde différentes questions : les spécificités de la pédagogie en école immersive, les aptitudes des enfants à s’immerger et à apprendre une « autre » langue, l’engagement associatif et les motivations des parents, le lien intergénérationnel entre les locuteurs naturels et les enfants, la place de la langue occitane dans les familles et dans la société.
INFORMACIONS PRACTICAS
Concernant l'Avant-première du film de P. Lavaud sur notre école, il est fortement recommandé de réserver.
Cette réservation ne peut se faire que de deux manières :
- sur place
- ou bien par internet à l'adresse suivante : https://pessac-vad.cotecine.
fr/reserver/
Gonzalès, Eric
Prumèr roman d'Eric Gonzalès. Prèmi Joan Bodon 1996. L'autor que tornè tribalhar l'estille, que cambiè mots deu lexic entà har ganhar au son roman mei de precision e de ritme. Que son sèt relates d’ua medisha istòria : la temptativa de murtre de duas personas e la mort deu copable presumit.
Visenç Labaisha n'a pas nada circonstància atenuanta, çò qui s'apèra nada, e qu'aqueths especialistas de las malaudias deu topin ne’ns viengan pas avejar dab las lors rantòinas. Qu'a hèit de maishanteria. qu'ei anat dinc au cap d'aqueras tristas ideas qui daunejan en la societat desempuish annadas, segon las quaus un pair e ua mair n'an pas nat dret suus lors mainatges, e se'n vólen aver, aquestes quan lo dret de s'arrevendir, qu’an lo dever de s'arrevendir. Çó de mau non pót har bona fin, e puishque Visenç Labaisha a volut seguir aquera trista mòda, tampís per eth, jo ne’u vau pas anar plànher, ni pensi guaire de monde a Gelòs. A Visenç Labaisha que l'aurén devut deishar au gave.
Visenç Labaisha n'a pas nada circonstància atenuanta, çò qui s'apèra nada, e qu'aqueths especialistas de las malaudias deu topin ne’ns viengan pas avejar dab las lors rantòinas. Qu'a hèit de maishanteria. qu'ei anat dinc au cap d'aqueras tristas ideas qui daunejan en la societat desempuish annadas, segon las quaus un pair e ua mair n'an pas nat dret suus lors mainatges, e se'n vólen aver, aquestes quan lo dret de s'arrevendir, qu’an lo dever de s'arrevendir. Çó de mau non pót har bona fin, e puishque Visenç Labaisha a volut seguir aquera trista mòda, tampís per eth, jo ne’u vau pas anar plànher, ni pensi guaire de monde a Gelòs. A Visenç Labaisha que l'aurén devut deishar au gave.
Larzac, Joan
Dempuèi Sola Deitas (1962 , Grand prèmi de las letras occitanas), Joan Larzac persièc son dialòg amb un Dieu que se cala. E dempuèi L’Estrangièr del dedins (1968, Prèmi Antigona), recèrca dusca en fòra de las frontièras la responsa finala d’una Istòria que condemna encara son pòble al muditge.
Donèt vam al sector literari de l’Institut d’Estudis Occitan e fondèt 4 Vertats. Mas paradoxalament, pendent trenta ans, a fauta d’editor, fins a la publicacion per Letras d’òc en 2019 de Se rauqueja ma votz, acomolèt los inediches. Rejonhent los ressons de la pus recenta actualitat dramatica, fan la matèria d’aquel novèl recuèlh : Larzac n’apèla del present tant als companhs semenats sus sa rota coma a l’avenidor qu’aparten pas qu’a Dieu.
Donèt vam al sector literari de l’Institut d’Estudis Occitan e fondèt 4 Vertats. Mas paradoxalament, pendent trenta ans, a fauta d’editor, fins a la publicacion per Letras d’òc en 2019 de Se rauqueja ma votz, acomolèt los inediches. Rejonhent los ressons de la pus recenta actualitat dramatica, fan la matèria d’aquel novèl recuèlh : Larzac n’apèla del present tant als companhs semenats sus sa rota coma a l’avenidor qu’aparten pas qu’a Dieu.
Rilke, Rainer Maria (1875-1926).
Kamakine, Paulina. Trad.
Kamakine, Paulina. Trad.
Revirada occitana de Paulina Kamakine
AICÍ tot canta la vida d’antan,
sens intencion d’escrancar lo deman ;
l’òm devina, valents, dins lor fòrça primièra
lo cèl e l’aura, la man e lo pan.
Es pas un ièr que s’espandís de pertot
aturant per sempre aqueles ancians contorns :
es la tèrra contenta de son imatge
que consent a son jorn primièr.
AICÍ tot canta la vida d’antan,
sens intencion d’escrancar lo deman ;
l’òm devina, valents, dins lor fòrça primièra
lo cèl e l’aura, la man e lo pan.
Es pas un ièr que s’espandís de pertot
aturant per sempre aqueles ancians contorns :
es la tèrra contenta de son imatge
que consent a son jorn primièr.
Las Malineyres (Les filles de la Mer) per Emilian Barrèira
Barreyre, Émilien (1883-1944)
Las Malineyres, les « filles de la mer », raconte la vie des pêcheurs du pays de Buch. Le livre paraît en 1912 : Barreyre reçoit les félicitations du vieux Frédéric Mistral en personne.
Gairal, Sèrgi
« Dins la segonda mitat del sègle XIX, per de rasons mai que mai economicas, lo movement migratòri dels Roergasses (Avaironeses de uèi) s’accelerèt cap a d’autres païses e continents. En 1884, a l’iniciativa de Clamenç Cabanettes, a l’entorn de 160 personas (adultes e enfants) emigrèron cap a la pampa argentina per fondar una colonia, venguda la vila de Pigüé (15000 estatjants). Foguèt una aventura extraordinària per l’epòca que representava un cambiament total e definitiu. Çò sol sufiriá a escriure un roman, mas i a tanben l’aspècte lingüistic qu’interessèt particularament Sèrgi Gairal. Es una colonia occitana que foguèt creada e que faguèt resclantir nòstra lenga en America pendent qualques decennis.
Es dins aquel contèxte, de la fin del sègle XIX, que se debana aqueste roman, a l’encòp en Roergue e en Argentina, que pausa un problèma totjorn d’actualitat : l’emigracion cap a d’autras tèrras per fugir la misèria… » - IÈO Edicions
Informacions
Es dins aquel contèxte, de la fin del sègle XIX, que se debana aqueste roman, a l’encòp en Roergue e en Argentina, que pausa un problèma totjorn d’actualitat : l’emigracion cap a d’autras tèrras per fugir la misèria… » - IÈO Edicions
Informacions
« Lo trio qu’ei vadut dab la creacion de la grana region Navèra Aquitània. Navèth territòri, navèth repertòri, navèra identitat: Benoît Roblin, Arnaud Bibonne e Gilles De Becdelièvre qu’avón enveja de har s’encontrar las lors composicions e melodias tradicionaus de la navèra region tà perpausar un bal ric de varietats de dança e d'influéncias. La sonsaina, la boha e l'acordeon diatonic que’s mesclan mei que plan, lo bal neoaquitan que pòt començar ! »
Arnaud Bibonne : boha de las Lanas de Gasconha, canta
Gilles de Becdelièvre : acordeon diatonic, canta, pès
Benoît Roblin : sonsaina
Tà'n saber mei
Arnaud Bibonne : boha de las Lanas de Gasconha, canta
Gilles de Becdelièvre : acordeon diatonic, canta, pès
Benoît Roblin : sonsaina
Tà'n saber mei
« Aqueste filme hè lo portrèit deu François Moncla, l’una de las legendas deu rugby francés. Vadut en 1932 a Lobier de Baish, en Valea d’Aussau, estó trente e un còps seleccionat en equipa de França enter 1956 e 1961 dont dètz-e-ueit còps com capitani, mièlher mercaira d’ensais pendent la purmèra virada de l’equipa nacionau en Africa deu Sud en 1958, ganhè tres còps lo Tornèi de las Cinc Nacions en 1959, 1960 e 1961 e estó dus còps campion de França com capitani deu Racing en 1959 e de la Seccion Paulina en 1964.
Mès per-delà de l’esportiu, aqueste filme muisha l’òmi e lo militant, las soas annadas de joenessa, lo son estacament a la valea d’Aussau, las soas ideas e los sons engatjaments politics, sindicaus, sociaus e associatius. Passaire d’umanitat, membre deu PCF e de la CGT, lo François Moncla es de tostemps estat pensatiu de la justícia sociau, de l’interès collectiu e deu ben comun. » - Patric La Vau
Mès per-delà de l’esportiu, aqueste filme muisha l’òmi e lo militant, las soas annadas de joenessa, lo son estacament a la valea d’Aussau, las soas ideas e los sons engatjaments politics, sindicaus, sociaus e associatius. Passaire d’umanitat, membre deu PCF e de la CGT, lo François Moncla es de tostemps estat pensatiu de la justícia sociau, de l’interès collectiu e deu ben comun. » - Patric La Vau
« Vasut en 1927 a Lòsse dens lo departament de Las Lanas, Albèrt Lapòrta, dit Lo Crestian, bordilèir a Cauvinhac, dens lo Vasadés, a totjorn parlar en occitan, sa lenga mairala. En decembre de 2019, a l’atge de 92 ans, entrèt dens l’unitat especializada de l’Ehpad de Capsiuts.
Es aquí que sa hilha Maria-Clàudia a començat de li parlar en occitan après aver comprés los efèits positius de l’usage d’aquera lenga sus lo ben-estar de son pair.
Virat en totalitat dens l’Ehpad de Capsiuts pendent l’estiu de 2020, entre dus confinaments, aqueth filme nos hèit entrar dens lo monde d’Albèrt e gaha, en gascon, bròis moments de complicitat e d’amor enter un pair e sa hilha, enter esfaçament de la memòria e dificultats d’elocucion, enter passat e present. » - Patric La Vau
Tà'n saber mei
Es aquí que sa hilha Maria-Clàudia a començat de li parlar en occitan après aver comprés los efèits positius de l’usage d’aquera lenga sus lo ben-estar de son pair.
Virat en totalitat dens l’Ehpad de Capsiuts pendent l’estiu de 2020, entre dus confinaments, aqueth filme nos hèit entrar dens lo monde d’Albèrt e gaha, en gascon, bròis moments de complicitat e d’amor enter un pair e sa hilha, enter esfaçament de la memòria e dificultats d’elocucion, enter passat e present. » - Patric La Vau
Tà'n saber mei
« Dempui la creacion de la purmèra Calandreta a Pau en 1979, las escòlas immersivas en occitan qu’an florit dens l’Occitània tota. A partir de l’exemple de la Calandreta de la Dauna de Peçac en Gironda e d’entervistas dab la directora, calandrons e parents, aqueth filme abòrda diferentas questions : las especificitats de la pedagogia dens una escòla immersiva, las aptitudas deus calandrons a s’immergir e a apréner una « auta » lenga, l’engagament associatiu e las motivacions deus parents, lo ligam intergeneracionau enter los locutors naturaus e los dròlles, la plaça de la lenga dens las familhas e dens la societat. » - Patric La Vau
Tà'n saber mei
Tà'n saber mei