Explorar los documents (707 total)
Molièra èra ja Molièra (pren aquel pseudonim tre 1644) quand lo fracàs de sa primièra companhiá parisenca lo mena sus las rotas de França als costats de la companhiá de Charles Dufresne. Sos passes lo menan lèu a Pesenàs en Lengadòc, que los Montmorency, granda familha de França e governors de Lengadòc, an eligida per capitala.
Aquesta videoguida d'animacion foguèt realizada en 2014 dins l'encastre del projècte e-Anem, finançat pel FEDER en Lengadòc-Rosselhon.
Version occitana sostitolada en occitan
Lo territòri ont las Corbièras e lo Fenolhedés s’espandisson uèi constituís la Marcha d’Espanha carolingiana, que marcava a l’Edat Mejana la darrièra limita abans de dintrar dins l’Al-Andalus.
Aquesta videoguida d'animacion foguèt realizada en 2014 dins l'encastre del projècte e-Anem, finançat pel FEDER en Lengadòc-Rosselhon.
Version occitana sostitolada en occitan
Nis d'agla que susmonta la plana de Rosselhon, lo site de Querbús va focalizar sus el los darrièrs fuòcs de la Crosada contra los Albigeses.
Aquesta videoguida d'animacion foguèt realizada en 2014 dins l'encastre del projècte e-Anem, finançat pel FEDER en Lengadòc-Rosselhon.
Version occitana sostitolada en occitan
Tradicionalament tèrra occitana, estacat a aquela cultura e a aquela lenga, lo Fenolhedés, pels azards de l’istòria e per sa posicion geografica, es tanben una zòna de marcha, transicion entre doas lengas e doas culturas.
Aquesta videoguida d'animacion foguèt realizada en 2014 dins l'encastre del projècte e-Anem, finançat pel FEDER en Lengadòc-Rosselhon.
Version occitana sostitolada en occitan
Lapierre, Patrick. Metteur en scène ou réalisateur
Emission del Primièr d'abril de 2020
Cantaires estranhs
Coma una mena de bernat nommat « bitòr stellaris », aucèu furtiu, òste dei paluns, a inspirat leis artistes qu’an creat un espectacle originau e sensible. Venètz a la Reserva Naturala del Escamandre per far conèissença d’aquel aucèu emblematic de la qualitat de nòstre environament. A l’imatge dau bitòr, Emmanuella Aymès e Enric Maquet nos fan viure un moment magic que nos transpòrta en Camarga, au mitant de la sanha dins un temps universau !
Un reportatge de Miquèla e Patric Lapierre.
[resumit de Tè Vé Òc]
Demest lo ric repertòri de Mondonvila, mèstre de musica a la Capèla a partir de 1740, una òbra se distinguís en particular : Dafnis e Alcimadura. Aquesta revèla non solament lo talent del compositor mas l'audàcia de l’òme que propausa en 1754 a la cort del rei Loís Xvuna òbra enterament compausada en occitan.
Aquesta videoguida d'animacion foguèt realizada en 2014 dins l'encastre del projècte e-Anem, finançat pel FEDER en Lengadòc-Rosselhon.
Version occitana sostitolada en occitan
Cada annada, divèrses mercats tradicionals e fèrias als mestièrs d'un còp èra metan a lo'nor de gèstes e otisses renduts obsolets per las tecnologias novèlas.
Ara las bugadièras an desaparegut. Pasmens, d'aquel temps que la bugada constituissiá un vertadièr eveniment, un moment de sociabilitat, demòra un ensemble d'imatges, de representacions, mas tanben de cants e de tèxtes.
Version occitana sostitolada en occitan
Al còr de l'ivèrn, carnaval constituís una parentèsi qu'anóncia la fin de las dificultats e l'entrada dins la prima. Eiretièr de la fèsta dels fòls medievala, sas festivitats son tradicionalament un temps de pausa que ròtles e estatuts s'i envèrsan, que la paraula s'i desliura, e ont los masques venon a portar un messatge critic cap a la societat e los poders en plaça.
Per prèp de dètz setmanas, las carrièras del vilatge audenc de Limós s'animan. A l'entorn del rei de la fèsta, sa majestat Carnaval, barrutlan de figuras contràrias especificas a la ciutat de la nauta valada d'Aude : Fecas e Godilhs.
Aquesta videoguida d'animacion foguèt realizada en 2014 dins l'encastre del projècte e-Anem, finançat pel FEDER en Lengadòc-Rosselhon.
Version occitana sostitolada en occitan
Lo textile constituiguèt per de sègles una de las activitats principalas de Lengadòc. Las manufacturas drapièras se conjugavan alara amb una produccion de luxe, la seda.
Produch chinés multimillenari, lo secret del fial de seda s’espandís pauc a cha pauc dins l’Orient Mejan puèi dins lo bassin mediterranèu. A l’epòca modèrna en França, constituís un enjòc economic de primièr òrdre pels governants nacionals e locals, que ne van favorizar la produccion. Tròba dins las Cevenas del sègle XVIII un espaci favorable a son desvolopament. Comença alara un atge d’aur de gaireben dos sègles, pel qual l’istòria cevenòla s’escriu en fial de seda. La produccion es partida prenenta de la vida locala, que sos contorns, sa lenga, sas costumas van tanben influenciar la practica de la cultura dels manhans.
Aquesta videoguida d'animacion foguèt realizada en 2014 dins l'encastre del projècte e-Anem, finançat pel FEDER en Lengadòc-Rosselhon.
Version occitana sostitolada en occitan
Aquesta videoguida d'animacion foguèt realizada en 2014 dins l'encastre del projècte e-Anem, finançat pel FEDER en Lengadòc-Rosselhon.
Version occitana sostitolada en occitan
Lo Dictionnaire languedocien-français de Pierre-Augustin Boissier de Sauvages es una de las òbras lexicograficas occitanas las mai importantas de las que foguèron estampadas e difusidas a l’epòca modèrna. Es estat una aisina de trabalh importanta pels escrivans de la renaissença d’òc, que mantun còp i fan referéncia al sègle XIX. Es un dels primièrs diccionaris e lexics estampats de la lenga occitana, anteriors a las doas grandas entrepresas del sègle XIX, lo Dictionnaire provençal-français de Simon-Jude Honnorat (Digne, 1846-1848) puèi Lou Tresor dóu Felibrige de Frédéric Mistral (1878-1886).
Son autor, l'abat Pierre-Augustin Boissier de Sauvages (1710-1795), nascut e mòrt a Ales (Gard), es lo fraire del metge e naturalista François Boissier de Sauvages (1706-1767). Professor de filosofia al Collègi d’Ales, Pierre-Augustin Boissier de Sauvages se consacra a las sciéncias naturalas e publica mantun estudi relatiu a la sericicultura, sòcle de l’economia cevenòla al sègle XVIII. Es un dels pichons contribuidors provincials de l’Encyclopédie de Diderot e d’Alembert. Malgrat d’estudis de teologia quand èra jove a Paris, Pierre-Augustin Boissier de Sauvages rejonh lo sacerdòci pas que sul tard, en 1771, a 61 ans.