Explorar los documents (4487 total)
Séguier, Aure
Aure Séguier que nos perpausa un libe joenessa de sciéncia ficcion qui encantarà lo legidor e la legidora. Dinosaures, ua halha espaciotemporau, la Societat deus Guardians Temporaus (SGT) e dus liceans que son los ingredients d'aquera istòria qui va a trucatambor.
En version gascona o lengadociana
En version gascona o lengadociana
Abbadie, Marcel
Aquestas novèlas que son nomentadas « deu Bearn » pr’amor d’estar localizadas peus parçans de Somolon, Revenac, Pau. Per çò qui ei deu capdulh, qu’anaram deu costat deu bòsc Bastard aperat tanben lo bòsc de Pau e peu barri deu Hedàs, un quartièr de mau esvitar uei lo dia. Mes los lòcs causits ne son pas que pretèxtes, encàs tà descríver lo mauestar, lo sofriment deus personatges deus recits, neurosats per la màger part, sia pr’amor d’estar obsessionaus, marginaus, mauaimats deu pair o d’estar quasi despairats. Aquestas sheis novèlas que son tiradas e arreviradas per l’autor deu son libe publicat en francés a las edicions Gascogne d’Ortès, titolat « Nouvelles du Béarn et d’ailleurs ».
Servant, Stéphane
Bonbon, Cécile
Bonbon, Cécile
Un dia, au ras deu gran lac, Titon l’elefant qu’amassa un dequerò estranh. Après de l’aver revirat en tots sens, qu’assegura qu’ei un bonet. Mes tots ne son pas d’aqueth avís !
Revirat deu francés per Patric Guilhemjoan
Revirat deu francés per Patric Guilhemjoan
Lagarde, André
Amb l’abonde de son vocabulari, la bèla culhida de locucions occitanas, de torns populars, d’expressions presas al viu, de provèrbis e de dires, aquel diccionari occitan-francés pòrta plan son nom de Tresaur dels mots. Frucha d’una quista menada al long de desenats d’annadas, Adrieu Lagarda l’a volgut miralh fidèl de la paraula d’Òc. Serà un espleit mannat per totes los que vòlon aprigondir lor coneissença de l’occitan, plan al delà del terrador audenc de Rivèl. Tota la varietat, la fòrça e lo chuc d’una lenga i se manifèstan, a posita de totes los legeires.
Andrieu Lagarda a vodada tota sa vida a l’estudi e a l’ensenhament de la lenga occitana, amb fe e perseverança. Es l’autor d’una òbra occitana abondosa e de granda qualitat : obratges de lexicografia, cronicas, contes pels mainatges, escrits autobiografics, recuèlhs de provèrbis, de devinalhas, de noms de luòcs e de personas, traduccions, collector e editor d’un dels pus polits recuèlhs de contes populars occitans.
Andrieu Lagarda a vodada tota sa vida a l’estudi e a l’ensenhament de la lenga occitana, amb fe e perseverança. Es l’autor d’una òbra occitana abondosa e de granda qualitat : obratges de lexicografia, cronicas, contes pels mainatges, escrits autobiografics, recuèlhs de provèrbis, de devinalhas, de noms de luòcs e de personas, traduccions, collector e editor d’un dels pus polits recuèlhs de contes populars occitans.
Mauhourat, Sèrgi
Bichon, Philippe. Ill.
Bichon, Philippe. Ill.
Lo viatge d'un calhau de la montanha a la mar grana...a las mars granas deu monde, un quasern de viatge...
Conte de creacion de Sèrgi Mauhourat, illustrat per Philippe Bichon. Àlbum qui hè la seguida dab l'espectacle de la virada joen public "Lo calhau qui flòta"
Àlbum Cicles 3-4, tres version disponiblas :
La pèira qui nada (occitan gascon)
La pèira que nada (occitan lengadocian)
La peira que nada (occitan lemosin)
Fichièrs audio e dralhas pedagogicas
Conte de creacion de Sèrgi Mauhourat, illustrat per Philippe Bichon. Àlbum qui hè la seguida dab l'espectacle de la virada joen public "Lo calhau qui flòta"
Àlbum Cicles 3-4, tres version disponiblas :
La pèira qui nada (occitan gascon)
La pèira que nada (occitan lengadocian)
La peira que nada (occitan lemosin)
Fichièrs audio e dralhas pedagogicas
Manciet, Bernard
Bernard Manciet que perpausa nau poèmas impromptús, escriuts "de chic" com ditz, shens modèle, de faiçon espontanèa. Que son poèmas hòrts, poèmas bastits e estavanits, poèmas de franc-tiraire.
Beaume, Ivona
« Ivona obsèrva lo mond a l’espèra de l’eveniment. Son inspiracion es sens bòlas que se va noirir de l’actualitat, d’anecdòtas, d’articles scientifics coma d’istorietas de uèi o dau passat, de la vida vidanta fin finala. Fina cosinièra, dins sas recèptas coma dins sos escriches, sap ajustar la punta de sal que dona de gost o apondre los qualques grans de pebre que fan ressortir sa composicion mas tanben lo vinagre quand li sembla necite e que las circonstàncias ne fan mestièr ».
Aqueste libre recampa, de passejadas en soscadissas au fial de l’aiga, de cronicas que la primièra espeliguèt dins lo temps de la covid. Volgut bilingüe per fissar la curiositat dels novèls estatjants aculhits en riba de Taur ; mas tanben per tornar donar lo chuc e lo muc de sa lenga a aqueles d’aquí.
Aqueste libre recampa, de passejadas en soscadissas au fial de l’aiga, de cronicas que la primièra espeliguèt dins lo temps de la covid. Volgut bilingüe per fissar la curiositat dels novèls estatjants aculhits en riba de Taur ; mas tanben per tornar donar lo chuc e lo muc de sa lenga a aqueles d’aquí.
Segondy, Jean-Louis
Amoroses de la lenga occitana, apassionats d’ornitologia, de l’origina dels mots e dels noms vernaculars, aqueste libre es fach per vautres.
En mai 286 fichas d'aucèls polidament illustradas per de fotografias, lo libre presenta un vintenat de paginas sus las "paraulas d'aucèls" (mimologismes e onomatopèas) e de reviradas de las fabliòlas d'Esòp ont i a un aucèl, dau grèc a l'occitan, per Joan Pau Bringuièr. Obratge de vulgarizacion, las intradas se fan en francés, lo libre conten atanben la traduccion de las fichas dins aquela lenga e d'ensenhadors que permeton de passar d'una lenga a l'autra e de s'i retrobar.
En mai 286 fichas d'aucèls polidament illustradas per de fotografias, lo libre presenta un vintenat de paginas sus las "paraulas d'aucèls" (mimologismes e onomatopèas) e de reviradas de las fabliòlas d'Esòp ont i a un aucèl, dau grèc a l'occitan, per Joan Pau Bringuièr. Obratge de vulgarizacion, las intradas se fan en francés, lo libre conten atanben la traduccion de las fichas dins aquela lenga e d'ensenhadors que permeton de passar d'una lenga a l'autra e de s'i retrobar.
Ihry, Monique-Marie
Viaule, Sèrgi. Trad.
Viaule, Sèrgi. Trad.
Aquel recuèlh de Monique-Marie Ihry clau qualques poèmas nostalgics de joventut. Son aquestes que benlèu me pertòcan mai. Son las recordanças d’un temps de boèmia ont la vida se viu al present sens se trachar d’aver un numèro de Seguretat sociala. Far la vida leugièra aquò’s lo ròtle, conscient o inconscient, del poèta. Tirar de l’existéncia çò pus agradiu es la tòca de la poesia. Per aquò far, l’escritura deu passar per l’armonia dels mots e dels sens, çò que capita a plaser Monique-Marie Ihry. Sos poèmas son pas desprovesits d’erotisme (la poesia dels sens). Amb Monique-Marie Ihry, la femna es suauda dins sa femenitat assumida. Dins aquela pèça poetica son tres personatges : Ela, El e lo Mèstre de felicitat. Ela se prenoma Alba. El es Pau. Còp e còp exprimisson l’esmai de lor rescontre primadenc sus las broas del Canal de las Doas Mars, las desseparacions setmanièras e lo bonur gaudiu de lors urosas retrobalhas dins lo campèstre occitan.
PRESENTACION
Un programa excepcional entre sacrat e profan que fa omenatge a doas grandas figuras femeninas de l'Istòria : Alienòr de Bretanha e Alienòr d'Aquitània.pèças polifonicas e monodiques del Gradual d'Alienòr de Bretanha (XIII e sègles XIV) precedisson la Cançon de Guilhèm d'Aquitània, pèça del compositor Philippe Erpiant, inspirat d'un poèma de Guilhèm IX, pepin d'Alienòr d'Aquitània (comanda de l'Abadiá de Fontevraud).
Del Gradual provenon dels cants de la messa per la vigília de l'Assompcion, de las sequéncias e doas polifonias, de las polifonias improvisadas coma se'n fasiá alara. Se jonhon al programa tres pèças de provenença anglesa qu'aurián pogut èsser cantadas dins de fondacions fontevristes en Anglatèrra, coma Amesbury ont nasquèt Alienòr de Bretanha en 1275. Lo gradual d'Alienòr de Bretanha es excepcional a mai d'un títol. Ricament enluminé, se compausa de 301 fuèlhas.
Après un sejorn al convent anglés d'Amesbury, Alienòr de Bretanha arriba a Fontevraud, en 1290 e i pronóncia sos vòts. Ne ven la setzena abadessa en 1304 e, a sa mòrt en 1342, leguèt lo gradual portant sas armas. Es una font excepcionala per l'estudi de la practica del cant gregorian als XIII e sègles XIV. En 2013, Xavier Kawa Topor e Françoise Baudin, responsablas de l'Abadiá de Fontevraud – Centre cultural de rencontre, demandan als poètas de l'Oulipo d'imaginar çò que legissiá la reina Alienòr d'Aquitània. En 2013, un recuèlh es editat que s'obrís amb un poèma enigmatic escrich per Guilhèm IX, primièr dels trobadors e pepin d'Alienòr d'Aquitània : Farai un vèrs de dreit nien, valent a dire « farai un cant de pur neient ». Es aquel tèxt que Philippe Erpiant a causit de metre en musica. Doas cançons de trobadors li tendràn companhiá, l'una de Guiraud Riquier (1254- 1292), l'autre Guirault de Bornelh (1162-1199).
DISTRIBUCION
LAURENCE BRISSET
Direccion artistica, mezzo-soprano
EUGÉNIE DE MEY
Mezzo-soprano
ESTELLE NADAU
Soprano
CAROLINE TARRIT
Mezzo-soprano
MARIE-GEORGE MONET
Alto
FICHA TECNICA
Programa per 5 voses de femnas a cappella
Durada : 1h15
Dorsièr complèt de la creacion : AQUI
CONTACTE ARTISTIC
Ensemble De Caelis
CONTACTE : Céline Landais, chargée de production et diffusion - 06 63 62 30 74
production@decaelis.fr
www.decaelis.fr