Explorar los documents (4531 total)
Clouché, Jacques
Joenòt, Jaques Boèr non coneish pas de la vila d’Agen sonque los baishs quartièrs e los bòrds de Garona (sic). Obligat de’s préner un mestièr entà víver, que mestrejarà hèra vista « los secrets argentós deu raser e deu pienti » après aver hèit lo son aprendissatge au mei bon perruquèr de la vila, dont la botigueta ei al récouen de la prefecturo, ancien palay de l’abescat, on lo monde com cau se fan retapa lou cat. Tau noste aprenedís, la « vita de sauneis » que s’escor en un solèr capvath un paradís poblat de hantaumas, e au poèta per instint, la lectura qu’obreish orizonts d’un monde aluenhat deus tribulòcis de la soa vita de tot dia. Que s’installa lèu au son compte perruquèr tà las daunas e los gojats, près de Garona, aus quartièrs qui coneish tan plan, dab la soa hemna Magnounet qui susvelha. Hèra viste, Jaques Boèr que desparescó darrèr Moussu Jasmin — Gensemin | Jansemin — e, se los aristocratas manifestèn lo lor tristèr, tau pòble de petitas gents, la destressa qu’estó unanima a la mòrt deu « lor » Jansemin.
Jansemin que sabó ondrar la lenga occitana (parlar lengadocian d’Agen) e los sons talents de contaire, hicats au servici deus praubes e deus deseretats, que’u valón ua renomada shens parièra tant dens los aròus capulats de la capitala com dens tot lo País d’òc.
Jacques Clouché, janseminològue confirmat, que hè tornar víver un personatge, esbrofaire solide mes d’ua generositat shens limits, dab l’ajuda de mei d’un document iconografic e de testimònis autan divèrs.
Jansemin que sabó ondrar la lenga occitana (parlar lengadocian d’Agen) e los sons talents de contaire, hicats au servici deus praubes e deus deseretats, que’u valón ua renomada shens parièra tant dens los aròus capulats de la capitala com dens tot lo País d’òc.
Jacques Clouché, janseminològue confirmat, que hè tornar víver un personatge, esbrofaire solide mes d’ua generositat shens limits, dab l’ajuda de mei d’un document iconografic e de testimònis autan divèrs.
Defago, Yves
Poèma d'Yves Defago virat en occitan gascon per Jan Dalharí Leporello (religadura en acordeon)
Lo saunei d’ua nueit d’estiu, au briu d’un fluvi adromit. Illustracions e tèxte que’s hèn véder a truvèrs lo voide deu papèr, talhat per laser, procediment hèra originau de René Turc. Un libe objècte arreligat en acordeon, o en ventalh, com volhatz (un leporello, com se ditz dens lo vocabulari tecnic deu monde deu libe) Un viatge dens l’imaginari, tau plaser deus uelhs e de l’esperit.
Lavit, Joan-Loís
Au long de las soas novèlas, Joan Loís Lavit que’ns hè caminar suus sendèrs de l’aventura, que sia futurista, d’anticipacion o ligada a la vita deu monde de la montanha. Violéncia e esvarge qu’i costejan gaujors e paurs deu temps de mainat, civilizacion pastorau o chepics amorós, amuishant la diversitat de la soa escritura. Un flòc de totas las colors de l’imaginari.
Cournut, Francis
Francis Cournut es nascut a Sant-Africa en 1947. Retirat de La Pòsta, es un apassionat e un defensor de la lenga d’òc. Son militantisme s’exprima dins l’escrich de romans ont l’amistat e l’amor seguisson de camins sociologics. La relacion dels òmes entre eles es plan sovent sorga de conflictes. Es çò qu’inspira l’autor. Tornarai un jorn es son quatren roman. L’autor s’es transportat dins las annadas après-guèrra e a imaginat aqueste roman d’amor dins l’encastre bucolic d’aquel canton ont se tròban sas raiças. “Tornarai un jorn”, es çò que se disiá l’autor pendent tota sa vida activa que lo menèt luènh de son país naissedor. L’autor se risca de presentar l’ambient d’un vilatge pendent e après las orrors de la segonda guèrra. Evòca tanben qualques eveniments istorics que daissèron de nhafraduras prigondas dins las memòrias.
Boyer, Roland
Cet ouvrage, destiné aux enseignants de maternelle, les accompagnera pour enseigner le provençal en classe, et permettra aux élèves d’entrer dans la langue dès le plus jeune âge. Il s’articule autour d’un livre du maître et d’un fichier pour l’élève,rassemblés dans un seul ouvrage.
Cette méthode propose des histoires, mais aussi des comptines, des jeux de doigts et formulettes pour commencer les apprentissages avec les trésors du patrimoine culturel et se familiariser avec les sonorités de la langue.
Cette méthode propose des histoires, mais aussi des comptines, des jeux de doigts et formulettes pour commencer les apprentissages avec les trésors du patrimoine culturel et se familiariser avec les sonorités de la langue.
Sèrras, Joan-Claudi
Disparicions es un recuèlh de tèxtes ont, coma dins Masquetas e Mariòtas, sèm sus la rara entre vida vidanta e subrenatural, dins un univèrs ont tot, a cada segonda, pòt caplevar e desaparéisser per l’efièch d’una volontat clara o escura, mas tanben sens cap de rason…
(Colleccion A tot ; 227)
(Colleccion A tot ; 227)
Peladan, Jòrdi
Es en Cevenas aqueste còp e a l’entorn del pargue nacional que la sobrepolida e petejanta detectiva Margarida Cercamond e son luoctenent menan l’enquista. Lor caldrà furgar al mitan d’una comunautat de Ipís, de borruts coma se dison dins lo país, d’un « neò-cevenòl » que viu en salvatge dins lo mas de familha, d’un ancian rasetaire vengut alcolic e borrèl d’ostal, de son amic caçaire de singlars e de ben d’autres. Rescontraràn dins son barrutlatge la regenta del vilatge apassionada de botanica, una anciana actritz de cinemà X venguda cabrièira, e de ben entendut trobaràn sus sa rota lo comissari Pepichòt, son segond l’inspector Gaspard e las doas policièiras, Bregida e Anhès. Tot aquel monde dins un decòr espectaclós de valats, de sèrres e de castanhièrs.
(Colleccion A tots ; 228)
(Colleccion A tots ; 228)
Arnaud, Miquèu
Sègle XV, lei comtats de Provença e de Forcauquier, tres vidas, tres jovents que vènon de quitar l’enfança. Sei vidas èran traçadas, mai jamai ren es calhat. Ansin, lei destins d’Amielh, de Bertrand e de Clemenç foguèron borrolats. Amielh que deviá èstre lauraire, serà pastre ; Bertrand que veguèt lo jorn entre mastra e forn, aurà ges de farina dins lei mans, mai l’espasa ; Clemenç enfantonet nascut dins un vilatjon, passarà sa vida dins lei clastras d’una abadiá. Promés a una existéncia quieta, sei vidas fin finala foguèron pas de lònguei ribieras tranquillas. Sabián pas qu’enregant un camin per lo quau èran pas predestinats, se trobarián implicats dins lei torments de l’Istòria.
(Colleccion A tots ; 225)
(Colleccion A tots ; 225)
Romieu, Bernadeta
La cerièreda de la bòria de las Fontanèlas, una istòria de familha, una longa istòria, contada un jorn de prima a Flavian per son grand, Benedit. Un raconte mas sobretot l’escasença de li fisar lo lagui que lo rosega despuèi fòrça annadas : Rosan, son filhòl, s’ensalvèt un jorn aprèp una brèva disputa amb el. Las novèlas se faguèron de mai en mai escarsas e un jorn pas pus res ! Flavian serà encargat de lo retrobar e de lo far tornar.
Mas consí apariar son mestièr de reportaire de guèrra que li daissa pas grand relambi e aquela cèrca incertana ? L’escomesa es granda mas una promessa es una promessa e mai li calga se gandir luènh, talament luènh...
(Colleccion A tots ; 226)
Mas consí apariar son mestièr de reportaire de guèrra que li daissa pas grand relambi e aquela cèrca incertana ? L’escomesa es granda mas una promessa es una promessa e mai li calga se gandir luènh, talament luènh...
(Colleccion A tots ; 226)
Dordeins, Joan Miquèu
« Ne soi pas ací que despuish ger matin mes que’m sembla ua eternitat, qui n’arrepresenta pas qu’ua inifinitesimau fraccion de temps, comparada aus seishanta quate ans de la mea vita. » Ua ospitalizacion, un aniversari, un auratge… la vita qu’ei hèita d’aqueths momentets qui’s desbremban lèu-lèu o qui marcan a tot jamei. D’accents grèus en clinhadas esberidas, enter realitat e ficcion, dab derision, tendressa, suspens e umor, aqueth recuelh de novèlas que’vs harà cabussar dens l’imaginari luxuriant de l’autor.