Explorar los documents (4531 total)
Modiano, Patrick
Harrer, Elisa Trad.
Harrer, Elisa Trad.
Revirada occitana d'Elisa Harrer
En 1988, Patrick Modiano que cad per escàs sus un avís de recèrca, pareishut en un numèro de France-Soir deu 31 de deceme de 1941 : Dora Bruder, ua gojata de quinze ans, qu’a desapareishut. De cap a cinquanta ans après, Modiano, com s’èra investit d’ua mission, que’s hica en cèrcas de la joena escapadora peu París negre de l’Ocupacion : lo París de l’estela jauna e de las gaheradas, deus internaments e de las deportacions, deu quau, un còp la guèrra acabada, daubuns e s’i son esmerats a boishar lo sovier. Mercés ad aquera enquèsta que hasó anar pendent mantua annada, Modiano qu’a sauvat Dora Buder deu desbromb e, tot au còp, que l’a balhat ua sòrta de sepelida : un libe qui, com ua modèsta pèira tombau, e pòrta, tot simplament, lo son nom.
Sandra Juan, CIRDÒC
L'associacion de las bibliotècas del Lauragués (agglomeracion del Sud-Èst tolosenc) propausa aquesta annada encara un concors d'escritura en francés o en occitan a sos lectors .
Reglament de la participacion
Los amators occitans poiràn participar sus la basa de la frasa seguenta : « Aquel jorn, se n'èra anada vendre los uòus al mercat, coma cada dijòus » , punt de despart dobèrt, que daissa la possibilitat de redigir un tèxte siá fantastic, policièr, sciéncia-ficcion, istoric, romanèsc, aventura... lo genre causit es liure tant que lo tèxte pren la forma d'una novèla.
L'ensemble deurà respectar un format cort (6 paginas dactilografiadas, 30 linhas per pagina, policía classica còrs 12, 15000 signes maxi, rècto, foliòtadas, agrafadas, non signadas, format A4), absolument acompanhadas d'un titól. Lo concors es dobèrt a cada atge, enfants coma adultes, e a totas las variantas de l'occitan.
Lo detalh de las modalitats de participacion e d'inscripcion son de descobrir sul site de l'associacion : Aquí. Los inscriches seràn repartits entre quatre categorias diferentas : escòlas primariás, collègis, licèus e adultes.
Aprèp una clavadura oficiala de las participacions lo 11 de febrièr de 2021, una jurada de professionals de la filièra del libre e de l'edicion, designaràn los ganhants de cada categoria, que recebràn lor prèmi lo 29 de mai de 2021 a la mediatèca de Montbrun de Lauragués. Los laurejats veiràn lors tèxtes publicats e recebràn diferents presents en recompensa.
Informacions practicas :
Site "Le Lecteur du Val" : aquí
Reglament complèt disponible dins las 25 bibliotècas o sus internet a l'adresça : www.lecteurduval.org
Ourtiès, Hélène
Forêt, Jean-Claude. Trad.
Forêt, Jean-Claude. Trad.
Le Lez est le plus petit fleuve côtier de France. Il se situe dans le département de l’Hérault. Il a la particularité d’abriter une espèce de poisson endémique, unique au monde : Le Chabot du Lez. Découvert officiellement en 1964, cet habitant des fonds caillouteux du Lez est classé parmi les 15 espèces menacées d’extinction en France. Il est donc inscrit dans la Convention Internationale « Natura 2000 » qui oeuvre pour la protection des espèces animales et végétales d’intérêt communautaire, et des zones qui les abritent. À quelques mètres de la source du Lez, sous les arches du vieux pont, vous pourrez peut-être apercevoir le petit Chabot. Mais qui aujourd’hui connait sa véritable origine ? Pagès, le berger des Cévennes, lui, a une petite idée sur le sujet, voici ce qu’il m’a raconté.
La collection Péquélet est une collection destinée aux jeunes lecteurs sous la forme de romans illustrés ou bandes dessinées.
La collection Péquélet est une collection destinée aux jeunes lecteurs sous la forme de romans illustrés ou bandes dessinées.
Candèrs, Quim
Quim Candèrs es nascut al Lengadòc Bas, en plena garriga e al bèl mièg de las vinhas, dins una campanha solelhada que li disián Capèl. Lo trabalh lo menèt a viure dins de vilas grandassas, d’autras pichonas, al país, a l’estrangièr e otramar. Ara, de l’Ocean Indian estant, los mejans de comunicacions modèrnes que, coma la lenga d’Esòp, pòdon èsser tan bons coma marrits, li permeton de gardar lo ligam amb lo país e amb la lenga.
Mentretant, pauc a cha pauc, la television començava de cavar son trauc, un trauc qu’amb lo temps e la multiplicacion dels ecrans vendriá aqueste Padirac ont nos vesèm gaireben totes encafornats coma dins la cauna de Platon. Panem et circenses, que disián los ancians. Òc, mas fauta de saupre multiplicar los pans coma Nòstre Sénher, fan marchar al brutle las fabricas de sòmis. Basta veire cossí lo mal nomenat fenestron senhoreja dins fòrça ostals, ocupant tot un pan de paret del salon.
Dins son avantdire, Quim Candèrs escriu : « Aquestes racontes desparièrs son estats escriches de long d’un desenat d’annadas. Los boti aquí forra-borra per çò que me sembla, ni per tot, qu’an una coeréncia. Parlan d’un còp èra e, de raspalheta, parlan del present. Lo futur (...) lo daissi als prospectivistas, que s’enganan totjorn, e val mai aital sens cap de dobte. »
Mentretant, pauc a cha pauc, la television començava de cavar son trauc, un trauc qu’amb lo temps e la multiplicacion dels ecrans vendriá aqueste Padirac ont nos vesèm gaireben totes encafornats coma dins la cauna de Platon. Panem et circenses, que disián los ancians. Òc, mas fauta de saupre multiplicar los pans coma Nòstre Sénher, fan marchar al brutle las fabricas de sòmis. Basta veire cossí lo mal nomenat fenestron senhoreja dins fòrça ostals, ocupant tot un pan de paret del salon.
Dins son avantdire, Quim Candèrs escriu : « Aquestes racontes desparièrs son estats escriches de long d’un desenat d’annadas. Los boti aquí forra-borra per çò que me sembla, ni per tot, qu’an una coeréncia. Parlan d’un còp èra e, de raspalheta, parlan del present. Lo futur (...) lo daissi als prospectivistas, que s’enganan totjorn, e val mai aital sens cap de dobte. »
Gayral, Serge
Es en pensant al seu amic Stéphane Casagranda que Sèrgi Gairal a escrich aquel roman. L’a escrich per el e per los que, coma el, se desplaçan sus una cadièira de ròdas, pus globalament per las personas victimas dels accidents de la vida. Es l’istòria d’una relacion particulara e exclusiva entre un dròlle e un aucèl, l’istòria regaudissenta d’un dròlle urós de viure, tant mai que los eveniments lo fan venir encara mai urós e optimista per l’avenidor.
Sèrgi Gairal l’a escrich tanben per mercejar Stéphane per la realizacion de las cobèrtas de sos obratges, de son site, en 2018, e lo del Grelh Roergàs, en 2019. Mas qu’es aquel secrèt, lo secrèt de Juli ?
Sèrgi Gairal l’a escrich tanben per mercejar Stéphane per la realizacion de las cobèrtas de sos obratges, de son site, en 2018, e lo del Grelh Roergàs, en 2019. Mas qu’es aquel secrèt, lo secrèt de Juli ?
Camelat, Miquèu (1871-1962)
Lo tòme 1 que compren las 25 purmèras navèras deu Miquèu de Camelat escriudas entre 1929 e 1954 (lo tòme 2 que presentarà las 25 darrèras). Vertadèr testimoniatge de la vita dens la hauta vath d'Azun. "Totas aquesta istoèras que son vertadèras e los personatge qu'an viscut" que'ns explica l'autor. Per ua auta part deu realisme narr, qu'arretrovam a la qualitat excepcionau de la lenga deu Camelat.
Los textes que son presentats en grafia classic e tradusits en frances peu Joan Salles-Loustau.
Los textes que son presentats en grafia classic e tradusits en frances peu Joan Salles-Loustau.
Pessemesse, Pèire (1931-2018)
Aquelo istòri, qu'es pas vertadieramen un rouman, mai pulèu lou retra d'un cantoun prouvençau renouma pèr la culturo e la distilacioun de sa lavando, uno esplecho agricolo, aro devengudo que mecanisado. S'atrobo en un tèms que l'escrivan Pèire Pessemesse a bèn couneigu, qu'èro soun païs misterious e encantaire. Dins la vido vidanto d'aquel endré, n'en cito de mounde, mai baio pas de noum, voulié pas que quau que siegue se recouneiguèesse dins li persounage dóu raconte e pousquèsse, pièi, rena...
Li descripcioun di païsage mancon pas, souto la bello plumo de Pèire Pessemesse, mai es l'estùdi di mours d'ùnis eros de soun libre que pivellon tant lou raconte sèmblo de ficioun imaginativo. Noun, vanegan dins lou viscu de l'autour qu'acoumpagno de si counsideracioun maliciouso bèn pescado sus lou viéu.
Li descripcioun di païsage mancon pas, souto la bello plumo de Pèire Pessemesse, mai es l'estùdi di mours d'ùnis eros de soun libre que pivellon tant lou raconte sèmblo de ficioun imaginativo. Noun, vanegan dins lou viscu de l'autour qu'acoumpagno de si counsideracioun maliciouso bèn pescado sus lou viéu.
Aquèu libre es lou darrier escri pèr Pèire Pessemesse, que pareiguè en fuietoun dins Prouvènço d'aro e fuguè guierdouna i Jo Flourau dóu Felibrige en 2018.
Patric
Un parcours de vie impressionnant guidé par la passion de ses chansons.
Patric est un artiste, un troubadour des temps modernes, nous contant ici son parcours, ses motivations et ses inspirations. Au travers du partage de ses textes, des messages portés dans ses chansons, de son amour pour le pays, le chant et sa guitare, découvrez l’homme derrière la musique. Des terres occitanes, de la chaleur de la garrigue ou des vents de la côte, s’élève la voix de Patric, tendez l’oreille et laissez-vous envoûter.
« Les chansons n'ont jamais fait de révolution mais il n'y a jamais eu de révolution sans chanson. »
Presentacion
Espectacle tre 3 ansDurada 40 min.
Dins aquel país fabulós, lo grilh desfisa lo leon, lo drac cèrca de pèiras que parlan e un fabre se jòga del diable en musica. Endacòm entre lo "griòt" e lo gran al prèp del fuòc, Florant Mercadier nos convida a un viatge al grat dels mormolhs del vent e de sas musicas.
Informacions practicas
Sirventes : 06 60 50 53 83 / conte.rue@sirventes.com / http://www.sirventes.com
Saint-Exupéry, Antoine de
Revirada en occitan lemosin per Pau Rainal del Petit Prince de Saint-Exupéry.
E tornet vers lo rainard :
« Adiussiatz , diguet-eu…
– Adiussiatz , diguet lo rainard. Vaquí mon secret . Es plan simple : vesem ben mas coma lo cuer. L’essencial se pòt pas veire per los uelhs.
– L’essencial se pòt pas veire per los uelhs, tornet dire lo prinçonet, per fin de se suvenir.
– Quo es lo temps qu’as perdut per ta ròsa que fai ta ròsa tant importanta.
– Quo es lo temps qu’ai perdut per ma ròsa … faguet lo prinçonet, per fin de se suvenir.
– Los òmes an obludat questa vertat, diguet lo rainard. Mas la deves pas obludar. Devenes responsable per totjorn de çò qu’as amistonat. Ses responsable de ta ròsa…
– Sei responsable de ma ròsa… », tornet dire lo prinçonet, per fin de se suvenir.
Site de l'editor : Tintenfass