Explorar los documents (4531 total)
Vernières, Muriel (Voix)
Al començament del sègle XXen, entre Carcin e Roèrgue, los mainatges d’una escòla de vilatge reculhisson un vintenat de contes populars. I trobaretz lo Rei dels Ausèls, lo Lop, lo Rainal e la Perdic, lo Drac, Rapaton, alias lo Diable, nècis vertadièrs e maites que o son pas brica, curats de campanha simplasses e la rusada nebodeta que va trobar son galant, menaire de lops, la nuèch dels Quatre Temps…
Dins una lenga viva e fresca coma un jorn de prima. Muriel Vernières a enregistrats totes los contes del recuèlh (CD junt al libre).
Dins una lenga viva e fresca coma un jorn de prima. Muriel Vernières a enregistrats totes los contes del recuèlh (CD junt al libre).
Goustine, Luc de (Trad.)
Edicion bilingua occitan-francés de las poesias deu Monge de Montaudon (sègles XIIau-XIIIau), presentacion e revirada per Luc de Goustine.
Un monge trobador, e perqué pas ? Musica e poesia que s’aprenèn d’autes còps aus monastèris… Per çò qui ei de la fin’amor, au lòc d’estar reservada aus laïcs, que’s projècta sus tota la societat en aquera fin deu sègle XIIau tan gaujosament amorosida de beutat, d’alacritat d’esperit, e d’impertinéncia. Qu’ei donc deus con·hins d’Auvèrnha près d’Orlhac, qui’s lhevè lo noste Monge a l’entorn de 1190 entà jogar lo son ròtle de galant plen de devocion, d’arbitre deu bèth usatge deu vèrbe e deu gèste a la Cort deu Puei, fin finala lo polemista agut, autanplan sus las daunas, dinc aus con·hins...deu Paradís.
Que cau hornir ad aquò las puntas d’umor e d’esperit qui l’inspiran la famosa satira deus sons confrairs trobadors. Çò qui n’empacharà pas lo noste poèta en bura de predicar l’Evangèli tan simplament com lo companhon deu Poverello d’Assisi qui seré podut estar... Aqueth barrejadís deus genres que ns’a tan plasut que’ns calè partatjar las sabors d’aqueth “Libe d’òras monasticas” de paginas inatendudas. (Presentacion tirada deu site de l’editor)
Colleccion Littérature occitane "Troubadours"
Un monge trobador, e perqué pas ? Musica e poesia que s’aprenèn d’autes còps aus monastèris… Per çò qui ei de la fin’amor, au lòc d’estar reservada aus laïcs, que’s projècta sus tota la societat en aquera fin deu sègle XIIau tan gaujosament amorosida de beutat, d’alacritat d’esperit, e d’impertinéncia. Qu’ei donc deus con·hins d’Auvèrnha près d’Orlhac, qui’s lhevè lo noste Monge a l’entorn de 1190 entà jogar lo son ròtle de galant plen de devocion, d’arbitre deu bèth usatge deu vèrbe e deu gèste a la Cort deu Puei, fin finala lo polemista agut, autanplan sus las daunas, dinc aus con·hins...deu Paradís.
Que cau hornir ad aquò las puntas d’umor e d’esperit qui l’inspiran la famosa satira deus sons confrairs trobadors. Çò qui n’empacharà pas lo noste poèta en bura de predicar l’Evangèli tan simplament com lo companhon deu Poverello d’Assisi qui seré podut estar... Aqueth barrejadís deus genres que ns’a tan plasut que’ns calè partatjar las sabors d’aqueth “Libe d’òras monasticas” de paginas inatendudas. (Presentacion tirada deu site de l’editor)
Colleccion Littérature occitane "Troubadours"
Le Guen, Sandra
Nicolet, Stéphane
Labandés, Clàudia. Trad.
Nicolet, Stéphane
Labandés, Clàudia. Trad.
Ua navèra escolana qu’ei arribada a l’escòla de Joaneta. Que s’apèra Iliana, qu’ei refugiada. Las duas poquetas que s’amigalhan a l’entorn de la lor passion comuna, l’astronomia. Que dessenhan sauneis e estelas, que parlan de sciéncia e de migracion, que minjan coquets, plan assobacadas en ua cabana au bèth miei d’un arbo.
Jessic, Raphaëlle
BuBöL
BuBöL
Que s'i passa vertadèrament l'ivèrn quan Avajon e la familha ivèrnan ? Que hèn las autas bèstias ? An hred ? Que minjan ? Qu'ac vatz descobrir en aqueste àlbum drin diferent…
Biu, Felip
« Adonc, ja qu’avosse contribuit – o lhèu per’mor qu’avè contribuit – per las soas recèrcas a desvolopar la teoria de la gravitacion quantica d’anèths, presentada mei anar mei com ua rivau seriosa a la teoria de las còrdas entà unificar la relativitat generau e los concèptes de fisica quantica, Matthew qu’avè sentit, aubirat o comprés – ne sèi pas quau mot e convien lo mei – que las duas teorias, especulativas au delà, ne podèn pas miar enlòc. E la consciéncia aguda, dolorosa, d’aquera mauescaduda de l’esperit uman que’u deishè, ad eth qui avè dedicat la soa joena vita a descobrir los secrets de la matèria, com anequelit. »
E si precisament e valè mei non pas saber çò qui s’escon darrèr l’aparéncia de las causas ? Non seré pas mei avisat de refusar de préner la pilula roja quan nse’n hèn l’auhèrta ? A cadun de s’ac véder. Ua causa qu’ei segura : qu’ei un anar shens tornar.
E si precisament e valè mei non pas saber çò qui s’escon darrèr l’aparéncia de las causas ? Non seré pas mei avisat de refusar de préner la pilula roja quan nse’n hèn l’auhèrta ? A cadun de s’ac véder. Ua causa qu’ei segura : qu’ei un anar shens tornar.
Eça de Queiroz, José Maria
Blasco, Joaquim (Trad.)
Blasco, Joaquim (Trad.)
José Maria Eça de Queiroz (Póvoa de Varzim, 1845 – Neuilly, 1900) es un romancièr màger de la literatura europèa. De còps qualificada de realista, d’autres de naturalista, l’òbra d’Eça de Queiroz es fòrça mai qu’aquò. Grand viatjaire, en partida coma diplomata (L’Avana, Londres, París…), Eça de Queiroz a sauput completar sa formacion de jornalista e d’escrivan per una observacion fòrt lucida dels monds que frequentèt.
Sa pròsa, apiejada sus una lenga poetica, es pastada dins una subtila mescla d’ironia eleganta e de modestia clarvesenta. Eiretièra de las literaturas dels sègles XVIII e XIX, anóncia ja lo biais dels grands prosistas del sègle XX. Lo Mandarin presenta las caracteristicas que disèm. A la diferéncia dels romans monumentals ja citats, o del cap d’òbra Os Maias, es un roman cortet que, ni per tot, es plan representatiu de l’òbra d’Eça de Queiroz. Per moments nos fa pensar al Voltaire de sos melhors contes. Mas dins lo tèma causit, dins l’atmosfèra creada, dins lo biais d’evocar personatges e païsatges, lo legeire que coneis los racontes de Jorge Luis Borges se mainarà qu’Eça anóncia ja la pròsa de l’escrivan argentin, una de las melhoras del sègle XX. E s’enganarà pas ja que, per l’autor de Ficcions, Eça de Queiroz « es un dels mai grands escrivans de totes los tempses ».
Revirat del portugués per Joaquim Blasco
Sa pròsa, apiejada sus una lenga poetica, es pastada dins una subtila mescla d’ironia eleganta e de modestia clarvesenta. Eiretièra de las literaturas dels sègles XVIII e XIX, anóncia ja lo biais dels grands prosistas del sègle XX. Lo Mandarin presenta las caracteristicas que disèm. A la diferéncia dels romans monumentals ja citats, o del cap d’òbra Os Maias, es un roman cortet que, ni per tot, es plan representatiu de l’òbra d’Eça de Queiroz. Per moments nos fa pensar al Voltaire de sos melhors contes. Mas dins lo tèma causit, dins l’atmosfèra creada, dins lo biais d’evocar personatges e païsatges, lo legeire que coneis los racontes de Jorge Luis Borges se mainarà qu’Eça anóncia ja la pròsa de l’escrivan argentin, una de las melhoras del sègle XX. E s’enganarà pas ja que, per l’autor de Ficcions, Eça de Queiroz « es un dels mai grands escrivans de totes los tempses ».
Revirat del portugués per Joaquim Blasco
Còrdas, Leon
« Vadut en Menerbés en 1913, Leon Còrdas que consacrè la soa vita a la difusion de la soa lenga mairau, l’occitan, qui, despuish los trobadors, retreniva a grans clams en Lengadòc. Mei que dens los sons romans o las soas pèças de teatre, qu’ei dens los sons poèmas qui ten a l’universalitat : en efèit, per las rimas armonicas de la lenga, la gèsta quotidiana qu’ei sublimada entà aténher lo perhons de l’èste. » - IÈO Edicions
Arreviradas de l'autor et de Joan-Maria Petit.
Tà'n saber mei
Arreviradas de l'autor et de Joan-Maria Petit.
Tà'n saber mei
Bodon, Joan
Un dels grands romans de Joan Bodon.
Se sap malaut d’un cancèr, a fugit son mond familièr, e arriba per azard a Clarmont d’Auvèrnha. Per de qué pas i passar sos darrièrs jorns ?
Existís una traduccion francesa del libre d’Alem Surre Garcia Le livre des grands jours, disponibla dens la colleccion Passatge.
Existís una traduccion francesa del libre d’Alem Surre Garcia Le livre des grands jours, disponibla dens la colleccion Passatge.
Unamuno, Miguel de
Blasco, Joaquim
Blasco, Joaquim
Miguel de Unamuno es un escrivan màger de la literatura en lenga espanhòla.
L’ateïsme catolic es una cresença segon la quala la cultura, las tradicions, los rituals e las nòrmas del catolicisme devon èsser acceptats e seguits, mas dins lo qual l’existéncia de Dieu es regetada.
Es aquela « filosofia » qu’es illustrada pel roman San Manuel lo Bon, Martir (1930).
L’ateïsme catolic es una cresença segon la quala la cultura, las tradicions, los rituals e las nòrmas del catolicisme devon èsser acceptats e seguits, mas dins lo qual l’existéncia de Dieu es regetada.
Es aquela « filosofia » qu’es illustrada pel roman San Manuel lo Bon, Martir (1930).
Ostau d’edicion de l’Institut d’Estudis Occitans, que lo son sieti sociau es basat a Tolosa. Desempuish 50 ans, qu’edita libes en occitan e sus la lenga e la cultura occitanas, dedicats a l’ensemble de la poblacion e participa, atau, a la socializacion de la lenga.