Explorar los documents (4512 total)

Richard Hannay s’embèstia a Londres e lo rescontre amb un agent secrèt li va cambiar la vida. Acabada la desobrança ! Perseguit coma murtrièr per la polícia e coma dangièr pels espions estrangièrs, li demòra sonque qualques jorns per salvar la patria. La caça comença... Un dels primièrs romans d’espionatge amb tota la plega que va amassa : eròi barrutlaire, desinformacion, guèrra psicologica, espions, complòt internacional, còdi secrèt, perseguidas, cortalen, luchas, desguisaments, tot i es — enfin, per l’epòca —, sens doblidar una brava part d’umor. Lo roman foguèt adaptat al cinema en 1935 per Alfred Hitchcock...

Revirada en occitan de Pèire Beziat

Londres, fin del sègle dètz-e nòu. Un òme, estranh e sinistre, sonat Hyde trèva per las carrièras. Sénher Utterson, notari e amic del Doctor Jekyll, es tafurat pel testament qu’a fach aqueste en favor de Hyde. Lo sospièch ganha lo notari quand apren la crudelitat de l’eiretièr de son amic e ne vòl saupre mai sus aquel personatge... Aquel roman fantastic, conegut de totes, pausa la question de la dobla personalitat, espeltirada pel ben e pel mal, que caup al dintre de cada èsser uman.

Revirada en occitan de Pèire Beziat

La Man d’Urlica clau totes los ingredients del roman d’aventura, amb los rebombiments necessaris per manténer lo lector lo nas sus las paginas. Aquò fa d’aqueste roman, pr’aquò publicat lo primièr còp fa ara mai de seissanta ans, una òbra qu’a pas ges vielhit. L’òbra nos remembra que los sentiments umans an pas d’edat, son universals e intemporals. Se rescontre dins aqueste libre la reconstitucion romançada de la vida d’una tribú als tempses paleolitics. Es un pauc la cronica d’un clan amb sas batèstas de poders, sas frustracions amorosas e sas violéncias intestinas. Mas se i tròba tanben los sentiments que permetèron a l’umanitat d’evolucionar, coma per exemple lo de la solidaritat e de la compassion. Dins una pontanada ont los perilhs de tota mena gralhavan a cada instant, las mesentendudas podián menar un grope a sa pèrdia. D’aquí la necessària saviesa de qualqu’unes per assegurar la patz e lo bonaür de totes. De totjorn l’union faguèt la fòrça. D’ont mai quand una tribú-nacion se deu parar d’agressions exterioras. Res de nòu jol solelh desempuèi la naissença de l’umanitat…

Revirada en occitan del Lengadòc de Sèrgi Viaule.

Cristian Laus (1934-2002) èra plan conegut per sas nombrosas activitats : professor, escrivan, cercaire, lexicografe, conferencièr, militant occitan… En 1978, signèt una òbra autobiografica, La coa de la cabra, ont evocava son enfança, la vida al vilatge, las vendémias. En 1999, publiquèt un segond libre autobiografic, Los uèlhs de l’anhèl. La paciéncia de l’ase n’es una seguida, ducas ara inedicha : i conta lo servici militar, en França puèi en Argeria – d’aquò ne parlava pas – e enfin las primèiras annadas d’installacion a Albi.

Aquí una garba novèla de contes cortets d’Andrieu Lagarda. De contes risolièrs, de legendas enrasigadas dins don país, o de cresenças a las encantadas, a las brèishas o als armièrs. De racontes que pòdon portar paur o gaug, e fan sovenir de farcejaires que se trufan del monde. I a de qué rire e somiar. L’enregistrament de l’integralitat dels 43 contes acompanha lo tèxte escriut. La votz calorosa d’Alan Vidal dona vida als racontes, dins un occitan familièr que sap demorar fidèl a la bona prononciacion de la lenga d’òc.

Libre + CD

Cet ouvrage propose une plongée dans l’univers de Nadau, ensemble polyphonique d’exception qui, depuis un demi-siècle, enflamme, exalte et porte haut les couleurs des langues et cultures d’Occitanie, d’une identité non point recroquevillée sur elle-même mais ouverte au plus grand nombre. Cinq décennies d’une légendaire destinée jalonnée de multiples concerts au retentissant succès sont ici disséquées par l’auteur, tout aussi sensible à l’esprit de ce groupe mythique soudé autour de Joan, figure tutélaire aux multiples talents, qu’à la fabuleuse histoire d’amour scellée avec des publics résolument acquis à la cause d’une expression plus prompte à rassembler qu’à exclure. Car dans cet attachement viscéral aux racines conjugué à une bienfaitrice inclination à l’universel réside toute la magie d’un art qui sait trouver des résonances en chacun de nous.