Explorar los documents (1198 total)

Article escrich per l'abat Jacques Gondret, felibre actiu dins lo Briançonés (Aups Nauts), sul tèma dels jòcs e practicas ludicas tradicionals.

Realizat per l'abat Jacques Gondret, felibre actiu dins lo Briançonés (Aups Nauts) emai afogat de cultura locala, aquel diccionari presenta lo parlar occitan vivaro-aupenc de la valada de Cairàs.

Extrach del cant quatren amb la revirada francesa en regard del poèma epic Li Carbounié (1876) de Felix Gras (1844-1901), sonat "lo felibre roge" per sas conviccions republicanas afirmadas.

Dialòg d'Alexandre Langlade, en occitan del levant d'Eraut, suls tèmas cars al Felibrige : la patria, la tèrra, las tradicions, la ruralitat. Alexandre Langlade (1820-1900), de Lansargas pròche Lunèl, foguèt militari en Africa davant d'acabar sa vida coma pagès dins sa comuna. Foguèt majoral del Felibrige en 1876. Lo tèxte es dedicat a Antonin Glaize, membre fondator de la Societat per l'estudi de las lengas romanicas.

Poèma en 41 estròfas del felibre montpelhierenc Albèrt Arnavielle (1844-1927), per alhors membre d'Accion francesa e pròche dels mitans reialistas.

Dins aquel poèma allegoric, Arnavielle met en scèna una ataca de còrbs qualificas de "demons" e de "mostres" sus un borg fortificat. Darrièr aquel imatge classic de l'oposicion ombra/lum emai Ben/Mal, es probable qu'Arnavielle faga referéncia al contèxte politic del temps. Escriu aquel poèma en 1879 dins lo temps que los republicans venen de remportar la majoritat a la Cambra dels deputats puèi installan la III^a Republica dins la durada.

Conte borlèsc en occitan lemosin d'Auguste Chastanet (1825-1902) de Mussidan (Dordonha), majoral, fondator del Bornat dau Peirigòrd. Revirada francesa en regard.

Revirada en provençal del felibre d'Ais Francés Vidal (1832-1911) de las Dotze Taulas, d'après la revirada francesa del filològ e latinista Bouchard (1787). Las Dotze Taulas son un recuèlh roman de leis escriuas, redigit entre 451 e 449 av J.C., per los decemvirs (magistrats romans de l'epòca republicana). S'agís del document juridic màger de tota l'epòca republicana romana. Lo drech roman èra alavetz exclusivament oral e emprenhat de religiositat.

Se tracha de la transcripcion que realizèt lo felibre montpelhierenc Albèrt Arnavielle de la dicha d'Ursula Brunel, d'Alès, esposa d'un emplega dels camins de fèrre, que l'aviá èla-meteissa ausida de la boca de Masauriga, una femna vielha defuntada en 1868.

Poèma borlèsc en occitan (jos-dialècta montpelhierenc) del felibre Antòni Ros (1842-1915) de Lunèl, sus las cambaligas quotidianas que rescontra un elegit local dins una comuna rurala.

Lo literator mai letraferit ardechés Henry Vaschalde (1833-ap.1900) adreça aicí a Roque-Ferrier, secretari de la Societat per l'estudi de las lengas romanicas, un estudi pertocant una inscripcion occitana dau sègle XV, dens la gleisa de L'Argentièra. I cita tanben de largs extraches d'un memòri anterior a la Revolucion, 'trapat segond èl dins los archius del mostièr dels Cordelièrs de L'Argentièra, abrasat en 1562 pels calvinistas, puèi refondat apuèi un còp mai abrasat del temps de la Revolucion. Aquel memòri descriu lo bastiment emai l'inscripcion susdicha. Lo document conten un extrach estampat de la Revue des langues romanes presentant un tèxte similari al manuscrich.