Explorar los documents (1198 total)

Aquel poèma de Leopòld Vaur, poèta erautés nascut devèrs 1848, actiu dins lo canton de Ginhac, es un omenatge a l'Avairon, tèrra vesina de  la siá tèrra mairala. Es compausat en occitan lengadocian. Son autor indica entre parentèsis a revirada francesa d'unes tèrmes especifiques.

Poèma del felibre Joan Ytier, per los cinc-cents ans de la mòrt de Francesco Petrarca en 1874. Petrarca incarna aicí la fiertat emai la defensa de la lenga italiana, metafòri del combat menhat pels felibres per la lenga occitana.

Poèma en catalan dividit en tres partidas e cincanta-cinc estròfas a la glòria de Clamença Isaura, instauradora legendària dels Jòcs florals de Tolosa emai de sas amors amb Lautrèc, son amant non mens mitic, per Joseph Marti i Folguera (1850-1929), felibre catalan que ne coneisssèm pas que per qualques òbras.

Poèma escrich per lo concors de las lengas latinas, celebrant l'accession del cardenal Joaquim Pecci al tròsne pontifical jos lo nom de Leon XIII, papa reputat "social". Darius Rossi èra lo director de la revista Le Propagateur de la Méditerranée et du Var, fondada e publicada al profiech dels paures emai dels establiments de benfasença del departament. Progressista, defendiguèt lo darwinisme emai la generacion espontanèa, aucupant pr'aicí-meteis una posicion a despart dins lo Felibrige de son temps. 

Pèire Mazière (1851-1914), felibre marsilhés, fondator del jornal Lou Tron de l'Èr propausa aquí un article en occitan provençal (varianta maritima) apitat suls provèrbis e dichas popularas que li a transmeses son grand. 

Poèma elegiac en doas partidas e vint-e-quatre estròfas en catalan del felibre barcelonés Bonaventura Bassegoda i Amigó (1862-1940). De signalar, l'anotacion manuscricha "mauvais" qu'apareis en en-cap del document.

Dos poèmas en occitan (jos-dialècte montpelhierenc) del felibre Andriu Roux (1842-1915), de Lunèl, destinats al conors tercenal de la Revista de las lengas romanicas. Lo primièr, Carles Martèl, retraça, al travèrs de la vision nacionalista idealizada del temps, l'epopèia del captal franc Carles Martèl (688-741) apuèi l'arrèst de la progression de las armadas omeiadas en 732. Es tot entremalhat de prepaus que gaitarén uèi coma racistas. Lo second, La vouèla e l'anèl, es la revirada occitana d'una òbra del poèta roman Vasile Alecsandri (1821-1890), artisan de la renaissena literària romana emai pròche del Felibrige.

Poèma de dotze estròfas en occitan provenal seguit de la revirada francesa en pròsa, per lo marqués Crestian de Villeneuve-Esclapon (1852-1931), felibre, deputat de Corsega e cap d'Estat major de las armadas carlistas d'Espanha.

Revirada "en dialècte clarmontés" (occitan lengadocian de Clarmont d'Eraut) de la Satira II del poèta latin Aules Persius Flaccus (sègle I ap.JC) dich Perse, òbra d'inspiracion estoïciana que s'ataca a la faussa devocion.

Article de fonologia occitana del felibre canés Emile Negrin (1823-1878) en parlar occitan niçart, sus los diferents trachaments de la U latina en occitan.