Explorar los documents (5750 total)

Amb aquel numèro novèl de Tè !, perseguissèm lo nòstre camin, al còr de la creacion occitana actuala. Musica e teatre, cosina o poesia... mots, sons e quitas sabors petilhan entre aquelas paginas. Es lo chuc tot d'una cultura viva que vos convidam un còp de mai a descobrir, per l'escrit, lo son coma l'espectacle. Per aquel cinquen numèro de Tè ! (ja !) , qualques novetats son de descobrir : una pagina entièrament dedicada al numeric mas tanben d'unes focuses ciblats sus d'actors e d'institucions que participan cada jorn a la programacion e a la promocion de l'occitan, lenga e cultura. De descobrir sens estar gaire !

Qu’es aquò, Tè! ?

Al fial de las paginas, classadas per grandas tematicas mas que los contenguts dialògan entre els d'un domeni a l'autre, vos propausam per aquel catalòg novèl de la creacion occitana actuala, una seleccion plurala. Plurala dins sas formas e expressions (romans, concèrts, espectacles de teatre, exposicion...), mas tanben quand se fa lo miralh de la granda diversitat de l'expression occitana dins totas sas formas dialectalas, del provençal al gascon en passent pel lengadocian. 

« Seleccion » que significa pas « exaustivitat », aital los numèros a venir de Tè! vos convidaràn a descobrir de creacions novèlas, d'artistas inedits, tot en demorant al mai pròche de l'actualitat. 

Per fin de vos ajudar dins las vòstras causidas d'aquisicion e de programacion, aquelas presentacions seràn acompanhadas d'informacions tecnicas e de pictogramas que lo detalh es presentat sus la primièra pagina del catalòg. Caduna d'entre ela remanda tanben, a una presentacion en linha, al còr del portal de la creacion occitana actuala : fabrica.occitanica.eu, per una presentacion detalhat (e bilingüa).

E, plan segur, esitètz pas a sollicitar las equipas del CIRDÒC - Institut occitan de cultura per vos acompanhar dins las vòstras cèrcas, las vòstras presas de contacte, o per beneficiar dels servicis e otisses propausats dins lo quadre de l'ofèrta a las collectivitats (detalh en pagina 27 del catalòg).


Consultar lo primièr numèro del catalòg Tè! en linha : AQUI

Bona lectura e bona immersion !

Silvan Chabaud publica un recuèlh que recampa de lingüistas, de jornalistas o de romancièrs confirmats, totei ambe una passion fòrta de la lenga de son caractèr indestructible. E se lei tèxtes de Serge Javaloyès, Claude Faber, Florian Vernet, Philippe Gardy, Jean Ganiayre, Jean-Claude Forêt e Josi Guihot-Gentialon se tròban recampats es perque Silvan Chabaud se botèt en tèsta de lei traduire en francés. Un autre biais de descobrir e amar aqueleis autors occitans de uei… que tòcan a l’universau.

Francisco de Quevedo y Villegas (1580-1645) es un dels escrivans mai importants del sègle XVII espanhòl e, amb Cervantes, lo mai conegut. Desplega sos talents a l’epòca del barròc triomfant a travèrs la poesia e d’escrits politics e satirics. "Lo Rapinaire" es son òbra mai coneguda. Un pauc informala, mas d’una truculéncia geniala, travèrsa los sègles per nos porgir un retrach sens concessions, encara que prudent, dels vicis de son sègle. Es per aquò que las primièras edicions se faguèron fòra lo reiaume de Castelha ont l’Inquisicion impausava sa lei.

Quand, en 1977, pareis "La tanta Julia e l’escrivassièr", Mario Vargas Llosa es un romancièr reconegut del « boom » de la literatura latinoamericana, aitant coma Gabriel García Márquez o Juan Rulfo. Tant val dire qu’aquesta novèla òbra lo public al corrent l’esperava, tant mai que l’autor i desvela, a travèrs lo personatge de l’escrivassièr, qualques claus de sa pròpria construccion coma escrivan. Ara, en parallèl a aqueste relat de la genesi d’un romancièr, se debana una educacion sentimentala amb totes los ressòrts d’una intriga amorosa pròpria a espandir lo cercle dels legeires, çò que foguèt lo cas.

Colleccion Flor envèrsa

Marius Trussy (1797-1867) a quitté jeune sa Provence natale pour le Nord de la France, emportant un mal du pays qui ne le quittera jamais. En 1861, il publie Margarido, long poème empreint de sa jeunesse passée à Lorgues (Var). Pour ses admirateurs, son œuvre est à la Provence orientale ce que celle de Frédéric Mistral est à la Provence rhodanienne, et Margarido serait de la même eau que Mireille. Mais Trussy ne connaîtra pas la gloire de l’illustre félibre.

Du Nord au Midi, de Lorgues à Paris en passant par Avesnes-sur-Helpe, Alain Marcel est parti sur les traces de Trussy. Il restitue l’odyssée tumultueuse de cet « enfant tout frais éclos de la grande Révolution », qui admirera Napoléon et vibrera aux soulèvements de 1830 et de 1848. C’est aussi son œuvre, mal connue, qu’il nous présente par la publication de plusieurs textes. Une vie tourmentée, une œuvre à découvrir, un personnage haut en couleur qui traverse le xixe siècle: c’est l’histoire étonnante de Marius Trussy, poète provençal.

I incarnatz un personatge dont podètz definir l'aparéncia, lo genre e qualques especificitats en debuta de jòc.

Aprèp aquò, lo jòc pòt començar. Recebètz una envolopa de vòstre pepin que ven de defuntar, amb per recomandacion de l'obrir sonque quand la vida vos semblarà tròp pesuga.

Qualques annadas mai tard, pròcha del burn out, retrobatz aquela envolopa e decidissètz de l'obrir, vòstre pepin vos lèga una vièlha bòria a Vau Serena.

Decidiretz alara de tot quitar e de partir per aquel vilatjòt.

I trobaretz una bòria desanada e començaretz de l'entretenir, vos ocupar de l'òrt, encontrar los autres estajants, visitar los alentorns, tot aquò segon vòstras pròprias envejas e objectius, i a pas cap d'obligacion.

Arribaretz a vos acostumar a aquel mòde novèl de vida e las especificitats que ne resultan ?

O podètz descobrir en crompant lo jòc sus l'una de las plataformas “steam”, “gog.com” o “humble”.

1984 foguèt escrich en 1948, valent a dire just darrèr la guèrra mondiala. Las dictaturas nacionala-socialista e comunista mòstran alara çò que poiriá èsser l’avenidor. Una societat fondada sus l’ignorància, la violéncia, la messorga, la dobla pensada e la mutabilitat del passat. 1984 es considerat coma una referéncia de la distopia. Qual coneis pas Big Brother coma figura metaforica del regime policièr e totalitari, de la societat de susvelhança tan plan coma de la reduccion de las libertats ? Alara, qual sap se 1984 es pas, mai que jamai, d’actualitat a l’ora d’internet ont los dominants s’enfonilhan un pauc mai cada jorn dins nòstra vida privada e demesisson a còps de tròp d’informacion e de novèlas farlabicadas (fake news), la quita nocion de vertat objectiva ?

Sant-Perdols es una vilòta coma n’avèm maitas en Occitània. Viu al ritme del picatge de las oras, aquestas degrunadas pel relòtge pincat sul cloquièr de la vièlha catedrala, mas viu mai que mai per l’Amicala Rugbistica Sant-Perdosòla, lo club esportiu mai seguit de la ciutat. Tot aniriá planièr dins lo melhor dels univèrs, se un lendeman de partida a l’estadi de Trincamòla lo sonhaire de l’equipa Primièra aviá pas desaparegut. Alavetz, assassinat ? en fugida en Polinesia amb Miss Occitània ? suicidat ? envelat per de fòraterrenals ? partit amb la caissa del club ? victima d’una ascencion intempestiva al cèl coma la que patiguèt Nòstre-Sénher ? partit far l’ermita dins una cauna de Montanha Negra ?

D’evidéncia, a Sant-Perdols tot sembla possible, emai lo demai. Atanben lo capitani Marius Azemar ne vei de totas las colors per ensajar de tornar metre la man sul desaparegut. Son enquista va de rebombidas en rebombidas e se fa pas sens penetrar en prigondor las mors particularas -tras que particularas ?- dels vilandreses.

La quista deus Òmis Petits, escriut e beròi illustrat per Terèsa Pambrun, qu’ei la seguida de Los Òmis petits, qui a tant agradat aus mainants.

Adara, que poderatz seguir las loas navèras aventuras : hardits cap e tot que van a la descubèrta de mondes desconeguts. Qui sap çò qu’i van poder encontrar e quin e s’i van escàder tà’s tirar deu mauparat ?

Obratge en quadricromia, arreligat. Enregistrament deu tèxte de La quista deus Òmis Petits per Joan Loís Lavit.