Explorar los documents (1157 total)

Seria de sièis cronicas d'una dezenat de minutas caduna, en occitan, sus la cultura neozelandesa, presentada per Maria Tetsu.

Aqueth quasernet de cant qu'ei un indispensable que s’arretròba dens las pòchas de las néo cantaires en cantèra, au hons de vielhs sacs de timponas, dens las tiretas deus bufets de familha, sus las taulas de maridatges o dens los cartables d'escolans, Que's pèrd, que s’arretròbe, que s’arrecrompe, que s'auheresca, que's plapa de vin roi, tomba dens ua hlaca, que s’arrecrompe un dusau còp, e que sèrv quitament a còps a notar numèros de telefòne… Aqueth objècte deu quotidian, deus moments ordinaris com extraordinaris, qu'ei considerat com l'atruna simpla e eficaça presentant la basa deu repertòri de la polifonia gascona tradicionau.

Creat mei de 20 ans a per militants preocupats de transméter lo repertòri de cantèra e reeditat mantun còp, aqueth liberet blu, a l'origina shens títol, qu'ei coneishut com lo « liberet blu » per tot los cantaires de gascona enlà.

Un segond volume qu'ei estat editat : « Lo Jaune ».

Somari :

1 - Aqueras montanhas
2 - Adieu ville de Perpignan
3 - Adishatz pastoreta deu Benon
4 - Adiu, plana de Bedós
5 - Adiu praube carnaval
6 - Adiu Vièla e Vilhèras
7 - A la rastora deu hroment
8 - A ! malaja la bugada
9 - Amor d’Aussau
10 - A nueit hè nau ans
11 - Aqueths aussalés
12 - Atau, quan l'arròsa ei navèra
13 - Au bord d'une fontaine
14 - Au pè de la montanha
15 - Au reng deus bienurós
16 - Au som d'Artés / Au bèc d'Ortès
17 - Au verdurèr
18 - Be n’èi ua gran tristessa
19 - Bergèra Naneta
20 - Bèth cèu de Pau
21 - Bona Mair deu Bon Diu
22 - Carnaval qu'ei arribat
23 - Cant d’alegria
24 - Cessatz vòste ramatge
25 - C'est un de mes amis
26 - Chanson d'un jeune amant
27 - Crudèla, si no'm vòs aimar
28 - De bon matin je me suis levé
29 - De la plus charmanta anesqueta
30 - Deus trèits d'ua bruneta
31 - Diga, cruèla pastora
32 - Diu ! D'aqueras montanhetas
33 - Dus pastors a l'ombreta
34 - Diu ! De la nueit qui tant ei longa
35 - Enter La Ròcha e Cotràs
36 - En davant Bearnés
37 - Era cançon de Grangèr
38 - Era sòuta de banassa
39 - Fotetz-me lo camp canalha
40 - Hilhòta de delà l’aiga
41 - Hilhòtas de la-baish
42 - II y a environ cinq ou six ans
43 - Il y a sept ans au mois d'avril
44 - II y a un mois ou cinq semaines
45 - J'ai tant aimé une beauté
46 - L'angèlus
47 - L'aulhèr auprès de son aulhèra
48 - L’encantada
49 - L’Ors Dominica
50 - La-baish a l'arribèra
51 - La belle s'en va au jardin d'amour
52 - La canta d’Avitenh
53 - La Copa Santa
54 – La-haut sur la montagne
55 - La-haut sus la montanha
56 - La hilha deu pastor
57 - La lua s'ei cochada
58 - La Shuqueta
59 - Le refuge
60 - Lo mau d'amor
61 - Lo naviu de nèu
62 - Lo permèr de mars
63 - Lo planh deu pastor / Aulhèrs
64 - Lo printemps qu'ei arribat
65 - Lo ser, l'après sopada
66 - Los galants d'aquesta vila
67 - Lo tres de mai
68 - M'a pres per fantesia
69 - Malaja quan te vi
70 - Maudit sia l'amor (òmis)
71 - Maudit sia l'amor (hemnas)
72 - Mon Dieu que j’en suis à mon aise
73 - Montanhas sus montanhas
74 - Noste Dama deu Cap de Pont
75 - Ò Magali, ma tant aimada
76 - Où vas-tu de ce pas Nicolas
77 - Pan deu cèu
78 - Pastorejant
79 - Quan jo n'èri amoroseta
80 - Quan lo printemps
81 - Quan lo rei partí de França
82 - Que i a ua bergeròta
83 - Réveillez-vous, belle endormie
84 - Sent Vincenç
85 - Si Carnaval nous quitte
86 - Si m'auretz vist
87 - Sous les roses
88 - Tant qui haram atau
89 - Tout en revenant de Paris
90 - Tout serviteur qui sert son maître
91 - Un beau soir au clair de lune
92 - Une fillette de quinze ans
93 - Un joen pastor quitava
94 - Un pastoret navèth
95 - Vos qu'ètz bèra e qu'ètz joena

PRESENTACION

Es jos la forma d'una velhada que l'umorista Clamença passa un còp de mai l'actualitat del moment a la molineta occitana amb son novèl espectacle :  « Ont anam ».

Arriba pas solèt sus scèna. Es acompanhat :– de Marcel, un òme plen de bon sens que se trufa de parlar del malaür dels animals coma de la faiçon de pagar o d'esparnhar l'electricitat. - de Benoîte tanben, una petita vièlha viva, l'uèlh maliciós, que se deleita amb lo test del celibat dels capelans, de la faiçon de confessar. Es carcanhada per causir son "après la mòrt" e se demanda cossí tuar lo temps.
- de Maguelone que ten son jornal intime lo temps del COVID. Es tota trebolada pel recaufament climatic.
Clamenç, el, pren plaser a grafinhar las politicas d'aquí d'enlà sens doblidar, Ucraïna. Es a se demandar "Ont anam ?" d'un biais risolièr e trufandièr.

EQUIPA ARTISTICA

Clamenç (André Clément) : Umorista

FICHA TECNICA

CONTACTE DIFUSION

Site internet : clamenc.fr/

Aquel videoguida d'animacion s'estaca a l'estudi d'aquela periòde carnièra per las lengas de França, que constituïguèt la Revolucion francesa (1789-1799). 

Foguèt realizat en 2023 dins la continuitat de la colleccion e-Anem, mercés al partenariat negat entre lo CIRDOC - Institut occitan de cultura e l'Universitat Tolosa Joan-Jaurés. 

Version occitana sostitolada en francés.

Tèxte occitan

Quand restontís la Revolucion francesa, sos partisans son confrontats a un dilèma : lor objectiu es d’espandir lo messatge revolucionari demest lo pòble per obténer son sosten. Mas pauc de monde sabon lo francés, la màger part  parlan lor lenga regionala.  

Al començament, los revolucionaris s'encargan de traduire los decrets novèls dins las lengas de França. L’entrepresa es gigantassa, e fa espelir 96 volums de traduccions. 

Mas apareisson lèu mai d'un empach : economics, tecnics e sustot ideologics. D’unes revolucionaris presican d'efèit un apròchi radicalament diferent. Tre 1790, lo Provençal Mirabeau declarava « Il est temps de parler françois dans les lois françoises, et d'ensevelir ce style gothique sous les débris de la féodalité » mentre que l’abat Grégoire lançava una enquista granda sus « les moyens d’anéantir les patois ». 

La politica de traduccion es finalament abandonada alara que l'ostilitat cap a las lengas regionalas s'impausa pendent la Terror. Lo deputat Bertrand Barère ten un discors violent ont assòcia las lengas de França als contrarevolucionaris fanatics e a la barbariá. Es représ per l’abat Grégoire que preconiza de fòrabandir los parlars locals al profièit del francés, sola lenga que se deurà ensenhar dins las escòlas de la Republica. 

Aquel climat que s’i mesclan ostilitat declarada e presa en compte pragmatica de la realitat de terren empachèt pas pr’aquò l'usatge de las lengas localas dins los escrits de propaganda, revolucionaris tanplan coma contrarevolucionaris. A Tolosa, lo paire Sermet, defensor afogat de la Revolucion, dispausa aital d’una notorietat considerabla. 

Finalament, ça que la, la Revolucion vei lo trionf d’una linha dura que fa del francés la sola lenga de la libertat e del progrès, e remanda las lengas regionalas al passat e a una societat retrograda. Una fractura ideologica en forma d’oposicion binària que travèrsa los sègles e pesa encara uèi dins lo paisatge politic francés.

Un album beròi de quate contes de Provença, entaus grans com entaus petits, amassats per Rémy Salamon dab l’ajuda de Betty Alasio, Mirelle Combe-Trinquier, Yannick Chaumette e Jean-Pierre Reynaud entà la mesa en fòrma e la traduccion en provençau, grafia classica. Las illustracions que son de Elsa Huet.

Aquel videoguida d'animacion s'estaca a l'estudi d'aquela periòde carnièra per las lengas de França, que constituïguèt la Revolucion francesa (1789-1799). 

Foguèt realizat en 2023 dins la continuitat de la colleccion e-Anem, mercés al partenariat negat entre lo CIRDOC - Institut occitan de cultura e l'Universitat Tolosa Joan-Jaurés. 

Version occitana sostitolada en francés.

Tèxte occitan

Quand restontís la Revolucion francesa, sos partisans son confrontats a un dilèma : lor objectiu es d’espandir lo messatge revolucionari demest lo pòble per obténer son sosten. Mas pauc de monde sabon lo francés, la màger part  parlan lor lenga regionala.  

Al començament, los revolucionaris s'encargan de traduire los decrets novèls dins las lengas de França. L’entrepresa es gigantassa, e fa espelir 96 volums de traduccions. 

Mas apareisson lèu mai d'un empach : economics, tecnics e sustot ideologics. D’unes revolucionaris presican d'efèit un apròchi radicalament diferent. Tre 1790, lo Provençal Mirabeau declarava « Il est temps de parler françois dans les lois françoises, et d'ensevelir ce style gothique sous les débris de la féodalité » mentre que l’abat Grégoire lançava una enquista granda sus « les moyens d’anéantir les patois ». 

La politica de traduccion es finalament abandonada alara que l'ostilitat cap a las lengas regionalas s'impausa pendent la Terror. Lo deputat Bertrand Barère ten un discors violent ont assòcia las lengas de França als contrarevolucionaris fanatics e a la barbariá. Es représ per l’abat Grégoire que preconiza de fòrabandir los parlars locals al profièit del francés, sola lenga que se deurà ensenhar dins las escòlas de la Republica. 

Aquel climat que s’i mesclan ostilitat declarada e presa en compte pragmatica de la realitat de terren empachèt pas pr’aquò l'usatge de las lengas localas dins los escrits de propaganda, revolucionaris tanplan coma contrarevolucionaris. A Tolosa, lo paire Sermet, defensor afogat de la Revolucion, dispausa aital d’una notorietat considerabla. 

Finalament, ça que la, la Revolucion vei lo trionf d’una linha dura que fa del francés la sola lenga de la libertat e del progrès, e remanda las lengas regionalas al passat e a una societat retrograda. Una fractura ideologica en forma d’oposicion binària que travèrsa los sègles e pesa encara uèi dins lo paisatge politic francés.

PRESENTACION

PRESENTACION

En seguida al projècte de charadissa-lectura pel cal lo duò Forêt/Cécillon "debartassan" lo tèatre del grand Max Rouquette... lo TIO La Rampe contunha son òbra d'esbartada del patrimòni teatral occitan e propausa tre 2023, la descobèrta (o la re-descobèrta) d'una pèça d'un truculent abbat, autor de comèdias : Jean-Baptiste FABRE.

Emission realizada a l'escasenca de l'exposicion itineranta " Chez mon libraire, ce n'est pas plus cher".
D'entrevistas amb de libraris de pichòtas librariás independentas.

Per de questions de dreches, los extrachs musicals difusats dins l'emission podon pas èsser mes en linha, foguèron doncas talhats de l'enregistrament.

Issu d’une famille de musiciens paysans sur le causse d’Alvignac et de Rocamadour, il avait baigné dés sa petite enfance dans une ambiance musicale. Personnage très ouvert, il avait sympathisé avec des musiciens italiens, maçons de passage qui construisaient des châteaux d’eau. Ces personnes lui avaient transmis une partie de leur répertoire. Fort de ce patrimoine musical, son activité musicale fut bien remplie lors de sa retraite.

Connaissant ses qualités d’accordéoniste et d’animateur, nous n’hésitions pas à le mettre à contribution lors de plusieurs bals et rassemblements.
Clément Arcoutel représentait la dernière génération de joueurs d’accordéon diatonique dont bon nombre, occupés par leurs activités professionnelles, ont dû délaisser leur instrument et n’ont pas eu l’occasion de s’approprier la nouvelle pratique de l’accordéon chromatique, plus valorisée à partir des  années 1930.