Explorar los documents (5751 total)
Grégory Jolivet
Grégory Jolivet que compausa tà la sonsaina alto despuish un vintenat d’annadas.
Inspirat per las colors e las lors tonalitats respectivas, los pastèls, los encontres musicaus, los viatges, l’immersion aquatica, la respiracion, la soa musica qu’ei ua alquimia enter las musicas deu monde e actuaus. Dens aqueth navèth concèrt, que cabussaratz dab lo musicaire en un univèrs relaxant, dançant, e que viatjaratz en Osmòsi en un banh electric e colorat per las sèt tonalitats deu roi au vriulet.
Tà'n saber mei
Inspirat per las colors e las lors tonalitats respectivas, los pastèls, los encontres musicaus, los viatges, l’immersion aquatica, la respiracion, la soa musica qu’ei ua alquimia enter las musicas deu monde e actuaus. Dens aqueth navèth concèrt, que cabussaratz dab lo musicaire en un univèrs relaxant, dançant, e que viatjaratz en Osmòsi en un banh electric e colorat per las sèt tonalitats deu roi au vriulet.
Tà'n saber mei
En los sons desparièrs albums, Gofannon que hica en exèrgue lo son interès peus ritmes e las lengas. Inspirats per la musica miejancèra tradicionau de l'Euròpa sancèra, los sons tròçs que presentan tot naturaument ua grana diversitat lingüistica dab paraulas en occitan, en anglés, en francés e en suedés. Curtas de tot artifici, aquetas cançons fòlc contemplativas e calorosas que pòrtan en eras medishas ua grana autenticitat e un rapòrt a la Natura privilegiat.
Edouard Golfier : bateria, percussions, grunt
Rodolphe Johansson : violoncèla
Sarg Mercadier : còrs, cabreta
Miren Roux : còrs
Samuel Meric : cant, guitarra fòlc, guitarra 12 còrdas, bozoki irlandés, baisha, sonsaina, flabuta de bèc, clarineta, percussions, boha, còrna de soada, bòl tibetan, guitarra de hèr, ocarina
Tà'n saber mei
Edouard Golfier : bateria, percussions, grunt
Rodolphe Johansson : violoncèla
Sarg Mercadier : còrs, cabreta
Miren Roux : còrs
Samuel Meric : cant, guitarra fòlc, guitarra 12 còrdas, bozoki irlandés, baisha, sonsaina, flabuta de bèc, clarineta, percussions, boha, còrna de soada, bòl tibetan, guitarra de hèr, ocarina
Tà'n saber mei
Gari Grèu
Après 7 ans d’abséncia, Gari que torna en sòlo dab un disc solar, prestit de fraternitat e de solidaritat.
Un bòsc, ua jungla, ua mar ? Un cèrvi, un òmi, un còrps, 1000 còrps encalhats… A l’òra quan parar la man e pòt estar un delicte, que cau har cap au desfís.
En Barka, que i ei Marselha. Marselha de l’aulhors, Marselha de l’aute, aquera vila de Marselha on valsan las valisas, on s’escadem a un taulèr de Noailles tà brindar a la memòria de Fausto, on deisham los nostes pès a decidir tà nosautes. Aquera vila de Marselha on hèm çò qui’ns platz, ns’acampar, espartir, estar solidaris, estar vius !
En Barka, que i ei l’Africa. Tartar(a) (Papà !) qu’a invitat a Gari a Ouagadougou en 2014, qu’avè l’impression d’estar a casa, Plaça de la hemna, au país deus òmis hidècs.
En Barka, que i a un higuèr, que i a abelhas, ua leona, valisas, artistas qui hèn a las estòrças, amics qui’s retròban, ausèths, un ariçon, arrais de só, un cèrvi, un casalèr…
Tà'n saber mei
Un bòsc, ua jungla, ua mar ? Un cèrvi, un òmi, un còrps, 1000 còrps encalhats… A l’òra quan parar la man e pòt estar un delicte, que cau har cap au desfís.
En Barka, que i ei Marselha. Marselha de l’aulhors, Marselha de l’aute, aquera vila de Marselha on valsan las valisas, on s’escadem a un taulèr de Noailles tà brindar a la memòria de Fausto, on deisham los nostes pès a decidir tà nosautes. Aquera vila de Marselha on hèm çò qui’ns platz, ns’acampar, espartir, estar solidaris, estar vius !
En Barka, que i ei l’Africa. Tartar(a) (Papà !) qu’a invitat a Gari a Ouagadougou en 2014, qu’avè l’impression d’estar a casa, Plaça de la hemna, au país deus òmis hidècs.
En Barka, que i a un higuèr, que i a abelhas, ua leona, valisas, artistas qui hèn a las estòrças, amics qui’s retròban, ausèths, un ariçon, arrais de só, un cèrvi, un casalèr…
Tà'n saber mei
Eyes of Simurgh qu’ei un quatet metal creat a Tolosa en junh de 2013.
Blues, death e black metal, stoner o sludgecore, lo grop que presenta influéncias desparièras, mes qu’ei bahida la darrèra que tornaram trobar mei sovent dens las composicions. Las paraulas en occitan qu’evòcan un imaginari sombre e tesicós inspirat per l'istòria, la sciéncia-ficcion, la « dark fantasy », e dehèt per tot çò qui ei engüeishós, entrigaire o desvariant au punt de’n har ua cançon.
Xingara Linga qu’ei lo lor prumèr album, après la demò Mamòt pareguda en 2015.
Pascal Sebat : cant, guitarra
Maxime Franco : bateria
Ludovic Delahaye : baisha
Matthieu Fontaine : guitarra
Tà'n saber mei
Blues, death e black metal, stoner o sludgecore, lo grop que presenta influéncias desparièras, mes qu’ei bahida la darrèra que tornaram trobar mei sovent dens las composicions. Las paraulas en occitan qu’evòcan un imaginari sombre e tesicós inspirat per l'istòria, la sciéncia-ficcion, la « dark fantasy », e dehèt per tot çò qui ei engüeishós, entrigaire o desvariant au punt de’n har ua cançon.
Xingara Linga qu’ei lo lor prumèr album, après la demò Mamòt pareguda en 2015.
Pascal Sebat : cant, guitarra
Maxime Franco : bateria
Ludovic Delahaye : baisha
Matthieu Fontaine : guitarra
Tà'n saber mei
Cazals, Alban
La Fontaine, Jean de (1621-1695)
La Fontaine, Jean de (1621-1695)
Alban Cazals demanda a l'immortal Joan de La Font de li prestar un pauc de son clar vejaire per parlar dels eveniments de l'actualitat.
Daugé, Césaire (1858-1945)
Fables satiriques de l'abbé Césaire Daugé, mises en graphie classique par Patric Guilhemjoan. Recueil initialement publié en 1933.
Tozy, Antony (1852-1911)
Fablas putzadas a la hont... C'est sous ce titre que, dans chaque livraison de la Rebuo de l'Escolo gascouno [1901-1912], Antony Tozy distille ses fables. Si l'intitulé est un hommage à Jean de La Fontaine, il n'en est cependant ni le traducteur en occitan, comme tant d'autres, ni l'imitateur servile. Antony Tozy crée son bestiaire local et la faune et la flore sont bien de chez nous !
Ce volume constitue le T. 3 des Œuvres complètes d'A. Tozy
Ce volume constitue le T. 3 des Œuvres complètes d'A. Tozy
La Fontaine, Jean de (1621-1695)
Fabre, Paul. Traducteur
Fabre, Paul. Traducteur
Quaranta faulas de Jean de La Fontaine reviradas en occitan.
La lèbre e la tartuga, la granolha que se vòl far tant gròssa que lo buòu, lo lop e l’anhèl, la mòrt e lo boscatièr, la cigala e la formiga, la lachièra e lo pòt de lach, lo corbàs e lo guèine, lo cèrvi se mirant dins l’aiga : trobaretz aicí de fablas conegudas e i descobriretz tanben d’autres tèxtes pauc espandits. Ambe finessa e esperit, Pau Fabre sap servar tot l’èime de la fablas originalas de La Fontaine en i ajustant, de temps en quora, un pecic de sau o un gran de pebre occitan.
Un libre gostós escriut dins una lenga saborosa.
La lèbre e la tartuga, la granolha que se vòl far tant gròssa que lo buòu, lo lop e l’anhèl, la mòrt e lo boscatièr, la cigala e la formiga, la lachièra e lo pòt de lach, lo corbàs e lo guèine, lo cèrvi se mirant dins l’aiga : trobaretz aicí de fablas conegudas e i descobriretz tanben d’autres tèxtes pauc espandits. Ambe finessa e esperit, Pau Fabre sap servar tot l’èime de la fablas originalas de La Fontaine en i ajustant, de temps en quora, un pecic de sau o un gran de pebre occitan.
Un libre gostós escriut dins una lenga saborosa.
Surre Garcia, Alem
Man Trobat nos conta, dins la dralha de las novèlas picarescas espanhòlas e occitanas, l’istòria d’un jovenàs pron perdut dins la granda Babilonia, una megalopòli contemporanèa. Coma ò escriu Gabrial dins son assaber : « Un jove vagant sens ambicion, sens passat e crestat d’avenidor, sens relacions sincèras si que non virtualas. Copat de la natura, pivelat per çò que ne demòra. Un pícaro contemporanèu en cèrca d’emplec, e que se viu coma una rabasta qu’entrepacha l’ande del monde. Inapte al bonur de çò qu’apren pas res dels embolhs encontrats. Incapable de s’enriquir tant materialament coma intellectualament emai moralament ». Un biais de delargar, a travèrs el, una critica canina de la societat nòstra.
Miremont, Brigita
Reedicion a las edicions Novelum-IEO daus dos recuelh de poesia per Brigita Miremont, precedentament pareguts en 2003 e 2009.
Brigita Miremont es nascuda a Tinhac, a costat de Sarlat, dins queu ranvers onte los adultes nonmàs parlavan occitan. A totjorn 'gut beucòp d’admiracion per son oncle, lo majorau Pèire Miremont, autor de mai d’una òbra en lenga occitana, que li contava sovent sa lucha per la defensa de quela lenga que ela i aviá pas 'gut drech. 'Laidonc, quand lo moment li es 'ribat d’exprimir sas emocions e sos sentiments, quò es en lenga nòstra que los mots son venguts naturalament.
Brigita Miremont es nascuda a Tinhac, a costat de Sarlat, dins queu ranvers onte los adultes nonmàs parlavan occitan. A totjorn 'gut beucòp d’admiracion per son oncle, lo majorau Pèire Miremont, autor de mai d’una òbra en lenga occitana, que li contava sovent sa lucha per la defensa de quela lenga que ela i aviá pas 'gut drech. 'Laidonc, quand lo moment li es 'ribat d’exprimir sas emocions e sos sentiments, quò es en lenga nòstra que los mots son venguts naturalament.