Explorar los documents (1132 total)

FICHA TECNICA 

Una produccion IEO Lemosin, per Pascal BOUDY e Jean-Pierre LACOMBE

Dissabtei 14 d'octobre a partir de 9h30 fins a 17h30 a la Maison Méditerranée des Sciences de l'Homme d'Aís de Provença 

9h30 : Acuelh

10h : Dubertura de la jornada per Joèu Bouc, president de l'IEO dei Bocas dau Ròse- Seccion Frederic Mistral

10h15 : Robèrt Lafont, lo mestièr d'escriure. Claire Torreilles, Universitat Pau-Valéry Montpelhier III. Cercaira

10h45 : Lo ressentit d'una escrivana provençala. Daniela Julien, autritz. 

11h : Robert Lafont : pionier de la sociolingüistica e normalizaire dau provençau. Domergue Sumien, sociolingïista, president dau Conselh de la Lenga Occitana. 

11h30 : Robèrt Lafont, un escrivan dins lo sègle. Extrachs dau filme de Crestian Passuello. 

11h45 : Moment d’escambis amb l’assisténcia

12h. Aperitiu ofèrt per l'IEO

12h30 : Dinnar

14h : Una òbra sens barriera. Miquèu Arnaud, president de l'IEO Provença-País Aupenc-País Niçard

14h15 : Lo teatre de Robèrt Lafont. Andrieu Neyton comedian, metaire en scèna, director dau Teatre de la Mediterranèa de Tolon. 

14h45 : Robèrt Lafont e l'istòria. Felip Martèl, professor emerit de l'Universitat de Montpelhièr. 

15h15 : L'òbra dau lingüista. Patric Sauzet, professor emerit de l'Universitat de Tolosa

15h30 : Moment d’escambis amb l’assisténcia

15h45 : Pausa e refrescaments

16h : L'ambicion intellectuala de Robèrt Lafont tant apasturada de desir. Thierry Offre, autor. 

16h30 : Robèrt Lafont e l'accion politica. Gerard Tautil, expèrt dau movement politic occitanista

17h : Moment d’escambis amb l’assisténcia

17h15 : Conclusions de la jornada per Mederic Gasquet-Cyrus. 

Infos e inscripcions : IEO Provença-Aups-Còsta d'Azur (CREO Provença) : ieopaca@orange.fr / 0681338794 

PRESENTACION

Paul et Virginie pareguèt en 1787. Es lo raconte de la vida de dos joves, abalits per sas maires, dins un canton d'Iscla de França, dicha uèi Iscla Maurici. Al moment que lo mond modèrne s'orienta cap al Racionalisme, ligat a una fisança dins la Rason, e al detriment de las valors estacadas als benfaches de la Natura, Pau e Virginia van mostrar cossi viure en armonia amb ela e portar a son entorn de signes per la defensa de l'egalitat. Fins al moment que las pressions de la societat e de la Glèisa los van desseparar... Aprèp d'estudis d'engenhaire Jacques-Henri Bernardin de Saint-Pierre (1737-1814) foguèt recrutat per lo departament de la Guèrra e mandat dins mantuna mission. La darrièra èra a l'Iscla de França coma engenhaire militar, e d'ont ne traguèt totas sas coneissenças geograficas. De retorn en França en 1770, la vida lo menèt a se ronsar dins l'escritura. Publiquèt sas primièras Études de la Nature en 1784 ont presicava puslèu per una vision globala de l'organizacion de la natura, per sa proteccion e una justa reparticion dels bens, mas tanben per l'egalitat de totes. 
Marc-Andrieu Jullian, nasquèt en 1955 dins un pais de resisténcia que se ditz Cevenas, ont faguèt regent, puèi venguèt conselhièr pedagogic en Lenga e Cultura regionalas. Per son primièr obratge, a volgut revirar un classic de la literatura francesa en occitan lengadocian.

Al long de Sinèra e la mòstra d’òr, Andrieu Lagarda nos conta l’itinerari e la vida d’un òme del pòble, entre los sègles XIXen e XXen. De las descobèrtas d’un mainadet curiós de tot çò que l’environa, a l’adulte qu’a sabut bastir son independéncia, en passant per la dintrada a l’escòla o las porradas del temps de gojat.
Es la vida d’un mestieral que camina e s’adapta als cambiaments tant socials coma tecnics e economics que capviran la vida del pòble, en passant del vilatjòt rural a la vilòta industriosa.
Andrieu Lagarda es un mèstre per desvolzar las cronicas de la vida vidanta al long de las annadas : fèstas, aventuras e reviradas, mas tanben paurs, dramas e malastres, dins una lenga viva e saborosa. Un grand plaser de lectura. Sinèra e la mòstra d’òr, un dels libres dels pus escasuts d’Andrieu Lagarda.

Amb un lexic occitan-francés.

Domenge Commet qu’es comedian, palhassa, empontaire e autor de quauquas pèças de teatre.
Vadut dens las Lanas, de familha landesa de pura soca, de tostemps qu’a banhat dens la soa lenga mairau, lo parlar negue.

Quan Ràdio Cap a Cap que li perpausa d’escríver cronicas entad aquesta, dab estrambòrd qu’aderís ad aqueth projècte.

Aquel recuèlh illustrat de dessenhs de la mina de plomb de Jué (d'aquí sont títol) reclaus doas part : doas gròssas dosenas de cançonetas e un bon desenat de retraches en pròsa. Las Chançonetas de ren (lo diminutiu e la negacion afortisson la volontat de se pas tròp préner al seriós) reprenon amb malícia la fòrma e lo ton de las sansonhas popularas, mas rompon d'un biais radical amb los tèmas e los poncius que se poirián esperar d'una « poesia femenina » (s'aquò existís). Son plenas de marridesa e d'esperit (de marrit esperit), un pauc coma aquelas pastorèlas medievalas ont la bergièra repotega sens sal ni òli lo nòble cavalièr que la corteja, en « patés » de segur. Afortisson clar e net lo drech de las femnas a exprimir lor desir sens bescontorn. Auriam tòrt pasmens de las reduire a lor aspècte provocator. Aquelas cançonetas pòdon èsser tanben cançons d'amor sincèr, e mai formulat dins lo lengatge dels simples.

Los Retrachs fotosensibles, son de pichòts contes borlesques, de retraches fantasioses de creaturas imaginàrias, coma lo cameleon poliglòt que pren l'accent de sos entreparlaires o l'epitafografa que redigís amb virtuositat los mots que s'engravaràn sul cròs dels defuntats. La definicion de son quasèrn de cargas fòrma un embrion d'art poetica que benlèu val tanben per la quita poetessa : « Sensibilitat, concision, poesia, veiquí çò que fau per far queu mestièr. »

Una grana es tombada pel sòl… Puèi a butat, crescut e a enfantat un albre… Al cap de las brancas, de las pomas ! Per un camin bordejat de comptinas, de bolegadís del còs, de cançons, didonèlas e musicas, Severina Sarrias e Arnaud Cance propausan de demenar los pichonets dins lo verdièr de l’imaginari. Un conte per partatjar las emocions dels sens, per marmolhar, per descubrir, per se congostar de la vida en revolum d’una poma. Un espectacle per s’esvelhar e venir bèl !

Descobrir per un extrait video : ICI

EQUIPA ARTISTICA 

FICHA TECNICA

Alprès de la companhiá Les Fées du Az’Art

CONTACTE DIFUSION