Explorar los documents (14916 total)

Paulin REYNARD o Simon CALAMEL

Thibaut PLANTEVIN

Jean-Bernard PLANTEVIN

EQUIPA ARTISTICA

CONTACTE DIFUSION

Jean-Bernard PLANTEVIN 213 Chemin des Férigoules 84380 MAZAN

Tèl. : 33-(0)4-90-67-26-98

Mèl : jb.plantevin@gmail.com

Site Internet : www.jbp.free.fr

En 2023, Clume s'assòcia a Flora Souchier, poetessa, per crear « Époque de plomb » - Concèrt de poèmas". Sostenguda pel CDMDT 43, aquela creacion posa sas raices dins lo cant trad a dançar e la poesia contemporanèa e se fa rencontrar lo francés e l'occitan.

Vos contam un retrait possible de la nòstra epòca, e de la nòstra generacion que se debat amb ela. 

Poèmas de confinhament, de manifestacions, de colèra contra l'Estat, de cambiament climatic. 

E puèi, poèmas de lutz. Poèmas per cercaire l'aire entre las malhas, una linha de cresta, una linha de vida. Per la delicatessa, lo suènh, lo plaser carnal, la sororitat ;per l'escota del sensible e l'amor del viu. 

Per una alquimia d'aquela espòca de plomb que la convertiriá en aur. Pas l'aur monetari, l'aur de la lutz. De la vitalitat, d'una acceptacion que seriá pas una faiçon de se resignar. 

Descobrir qualques creacions en linha, sul site dels artistas :

 AQUI

● Lucile Guirimand : cantaira (principalament lead) / pès / còs / tom

● Anouck Alarcon : cantaira (principalament bassa) / claps / street can drum

● Jessy Ragey : cantaira (principalament soprano) / pès / street can drum / tambornet italian

Badic Badòc : ditas e cançons de uei e doman, jòcs de mots e jòcs de lenga entau gòi de parladissejar e canturlejar. T. Pambrun que’ns balha ací un libe acompanhat de l’enregistrament deus tèxtes qui agradarà aus mainadets com aus parents.

Libe illustrat en colors dab CD audio

Sheis categorias que son prepausadas, cadua definint un ensemble de critèris especifics e ua dotacion l'estant pròpia  (de 1000au entau prètz de Creacion de la vila d'Anglet, a 150au entau prumèr prèmi de l'Espèr de la vila de Tarnòs).

Lo detalh qu'ei a retrobar dens lo reglament deu concors : AQUí 

Ne saber mai e participar

Tot lo detalh en ligna suu site acigasconha.asso.fr

E òc, Chantagreu es totjorn quí, pincat sus son terme, e en debàs, cort una ribiera... mas dins la suaudor apparenta de queu decòr bucolic, quò es tota una umanitat que minja, beu, aima, se breja, trabalha quante pòt pas far autrament, viu, qué... I encontraretz un maire que migra per sa reeleccion e son eschina, un torista un pauc perdut, un curet que a bien dau malor coma sos parofians e lo quite Bon Diu, una dròlla que tòrna au país fortuna facha, una autra que contra esperança 'chaba per se maridar, un bolengier fumelaire, un vielh que ne’n 'chaba pas de morir, una revòlta botarela, una partida de pescha bien especiala, un viatge diplomatic malaisat... E tanben l’eternau vielh garçon tot sole sus son terme dins una baralha sens fin contre lo vent, la mauchança e la neciariá umana. Tot un pitit monde que coneissetz benleu desjà e qu’espere tornaretz trobar emb plaser.

Los textes que seguen, coma los que se tròban dins lo prumier tòme, an començat de paréisser i a mai de quaranta ans dins un pitit bulletin publiat a Bordelha. Ventador era son nom. Darrier quela apelacion prestigiosa se 'clachava (entre autres) la volontat de familiarizar los legeires occitanofònes emb la grafia normalizada, de lur monstrar enfin lur lenga dins daus 'bilhaments dignes d’ela. Prumiers pas de l’autor dins l’escritura occitana, an las imperfeccions d’un prumier obratge, e los còps de riflard se vesen un pauc tròp, coma dins dau faus rustique... L’autor pasmens a ren vougut chamjar dins quelas istòrias que se vòlen tanben testimònis d’un temps onte las referéncias popularas escrichas eran las istòrias lemosinas de Panazòu e los dialògues lengadocians de Catinon e Jacotin. Las Cronicas de Vent-l’i-Bufa contan de las istorietas onte, au fons comique tradicionau, se boiran una realitat rurala e l’imaginacion de l’autor, totjorn a un piau dau fantastique...

Libre + 2 CD

Jòrdi-Justin Maury coneguèt una enfança païsana a Puesac, sus una tèrra esclairada per de grands escrivans d'òc, près del masatge de Vermenosa entre Aspre e Marona. Mas tanben cresquèt al còr del vièlh Orlhac, dins l'efervescéncia fertila de la carrièra del Bois, activa e comerçanta, ont sos parents tenián un cafè. Jos lo doble signe de la tèrra e de la ciutat, venguèt un òme esportiu, equilibrat e dobèrt, portat cap a l'accion e als rapòrts umans, a l'animacion, a la bona umor. Son estacament al país d'òc, a sas produccions, a sas valors e a sa lenga, sa luciditat amusada, acompanhada de conviccions e de mesura, fan lo l’agradament de sos racontes que testimònian, amusan e vos fan soscar. Es lo gaudòt, lo vertadièr, sens la simplesa dels pescaires de luna.

Aqueste libre vos prepausa 20 racontes (sovenirs e anecdòtas), 19 contes "per rire" e 12 tèxtes classats en "cultura d'òc", lo tot dins una lenga naturala e enrasigada.

Libre bilingüe (tèxtes en occitan lengadocian e traduccion francesa cap e cap), amb cort lexic.

Andrieu Abbe es un vinhairon, viatjaire pi jornalista occitan provençau de Ròcabruna d’Argent. L’Abecedari Occitan es un recuelh de cronicas qu’escriuguèt dau 1983 au 2023 e que siguèron seleccionadi da Laurenç Revèst que n’es a l’iniciativa.

Ensin, cada letra de l’alfabet es illustrada per una cronica e una fòto de l’autor. Es mençonat Joan-Pèire Belmon, lo sieu collèga jornalista occitan provençau a Ràdio França Provença pi a França 3, especialament per l’emission Vaquí.

Lu tres dialèctes de l’Occitània orientala (Region Sud PACA) li son representats: la prefàcia dau libre es en alpenc, lo libre en provençau e la darriera de cubèrta en nissart.

Amb Camins, Iveta Balard contunha de nos menar non solament pels camins "d’en çò nòstre", mas tanben pels camins de la vida. I pensam pas de contunh, mas viure es caminar. Caminar per anar a l’escòla, per gardar las fedas, caminar "pel país de França e pels païses vesins", caminar lo jorn, caminar la nuèch… "Camini doncas SOI, per parafrasar Descartes. Tant que camini existissi." Mas, se sovenir es caminar tanben per un passat encara pro recent. Iveta profita d’aquela soscadissa per nos parlar del berret, del davantal, dels esclòps, e de la quina, totjorn d’actualitat, e tot aquò dins una lenga requista, una lenga que, ni per las dificultats, contunha de caminar sens jamai s’arrestar.

Eths òmes que m’an aperada Aubèrta. Dab eth frair, qu’èm vaduts ena Vath d’Aran. Qu’avem avut ua enfança hèra urosa. Après era nosta neishença ath bèth miei deth ivèrn, qu’avem demorat era doçor dera prima entà gausar sortir dera tuta de mamà en abriu. Eth monde que s’aubriva a nosautes e que nos aubrívam ath monde : eths soms dera montanha qu’èran encòra ennevats. Mes ath entorn dera tuta, era nèu qu’avè desapareishut.