Explorar los documents (31 total)

Aquel manuscrit es la version quasi definitiva del Parnasse occitanien paregut en 1819. Conten los pèças de trobadors, las vidas, la taula alfabetica des trobadors e la taula alfabetica de las pèças del recuèlh. Lo prefaci es absenta pasmens.

Lo libre estampat en 1819 es identic a aquel manuscrit, los retraches de linhas e las indicacions dels vèrses en italic compreses. Rochegude a utilizat aquel manuscrit per contrarotlar lo trabalh de l'estampaire fuèlha per fuèlha (una fuèlha correspond a un quasèrn de 16 paginas).
Qualques apondons figuran dins la taula dels trobadors e mai las paginas del libre per las doas taulas.

Aquel manuscrit es la seguida dels manuscrit 1 e 1bis del Parnasse occitanien d'Henri Pascal de Rochegude.  I opèra sas causidas de pèças de trobadors dins la mira de la futura edicion. Son aital mesas de costat mai d'un vida e mai qualques razos e cançons. Las pèças non seleccionadas son barradas al dintre del recuèlh. Tanben, de pèças nombrosas, marcadas d'una crotz, figuran pas dins lo manuscrit 11, ni tanpauc, dins l'obratge estampat en 1819.
La correspondéncia de Rochegude mòstra qu'èra preocupat per lo còst de l'edicion, e ne deguèt redusir progressivament lo volum. Es aital que 20 trobadors presents dins aquel manuscrit figuran pas dins lo libre : Pons Barba, Peire Pelissier, Granet, Na Lombarda e Bernatz d’Armaniac, Gormonda, Arnaud Catalan, Guillem Anelier, Guillem d’Autpol…

Qualques raras pèças non copiadas dins aquel manuscrit figuran pasmens dins l'obratge editat, coma « Be m platz lo dous temps de pascor » de Bertran de Born. Rochegude a melhorat progressivament la causida de las pèças que voliá publicar.

Aquel manuscrit compòrta ni prefaci ni taula.

Sembla que Rochegude aja trabalhat sos manuscrits dins l'òrdre suivant :ms 1 e 1bis, ms  12, puèi ms 11 e enfin ms 13.

Aquel manuscrit es una version preparatòria del Parnasse occitanien de Henri Pascal de Rochegude editat en 1819 : compren las meteissas cançons de trobadors (de còps organizadas dins un òdre diferent) e las meteissas vidas.
Totas las pèças presentadas dins l'edicion de 1819 figuran dins aquel manuscrit, mas tanben qualques pèças suplementàrias dels trobadors seguents : Coms de Peitieus, Arnaut de Maruelh, Peire Raimons, Guilhem de Cabestanh, Folquet de Marselha, Peire Vidal.
Sol lo prefaci del libre figura pas dins aquel manuscrit.

Aquel manuscrit aperten a la bibliotèca del romanista Henri Pascal de Rochegude. Conten de còpias de sorgas literàrias qu'an servat a l'elaboracion del Parnasse occitanien, ou Choix de poésies originales des troubadours, tirées des manuscrits nationaux.

S'i retròban de pèças de trobadors e las razos associadas. Las pèças contengudas dins aquel manuscrit figuran dins un òdre diferent dels manuscrits 10 a, 10 b e 10 c, probablament dins la mira de l'edicion futura.

Aquel manuscrit aperten a la bibliotèca del romanista Henri Pascal de Rochegude. Conten de còpias de sorgas literàrias qu'an servat a l'elaboracion del Parnasse occitanien, ou Choix de poésies originales des troubadours, tirées des manuscrits nationaux.

S'i retròban de pèças de trobadors eissidas de la bibliotèca de Justin Mac-Carthy Reagh (1744 – 1811), bibliofil installat a Tolosa que sa bibliotèca foguèt escampilhada aprèp sa mòrt.

Aquel manuscrit aperten a la bibliotèca del romanista Henri Pascal de Rochegude. Conten de còpias de sorgas literàrias qu'an servat a l'elaboracion del Parnasse occitanien, ou Choix de poésies originales des troubadours, tirées des manuscrits nationaux.

S'i retròban de còpias de tèxtes de trobadors eissits del manuscrit La Vallière (actual manuscrit français 22543 de la BnF) e de la bibliotèca vaticana, son acompanhadas de notícias e de traduccions de tèxtes eissits de las colleccions del filològ Jean-Baptiste de La Curne de Sainte-Palaye (dich « Sainte-Palaye) (1697-1781).

Aquel manuscrit aperten a la bibliotèca del romanista Henri Pascal de Rochegude. Conten de còpias de sorgas literàrias qu'an servat a l'elaboracion del Parnasse occitanien, ou Choix de poésies originales des troubadours, tirées des manuscrits nationaux.

Conten de còpias de tèxtes de trobadors e de trobairitz e lors cançons, tensons, sirventes, vidas e razos associats.
Lo manuscrit La Vallière (actual manuscrit français 22543 de la BnF) es indicat coma sorga de las còpias.
Las correccions de Rochegude presentadas tre lo prefaci de la version estampada son presentas dins lo manuscrit.

Aquel recuèlh manuscrit qu'a servit e l'elaboracion de l'Essai d'un glossaire occitanien, pour servir à l'intelligence des poésies des troubadours d'Henri de Pascal de Rochegude conten de còpias de mai d'un tèxte occitan e catalan dels sègles XIII e XIV, a saber :

- lo roman de Gerard de Rosselhon
- La Canson de la Crosada contra los Albigeses
- La Gèsta de Carlesmanhe
- Un recuèlh de maximas, senténcias e precèptes
- La darrièra partida del Breviari d'amor
- Un sautièr catalan
- Una còpia del Novèl Testament que Rochegude pensava èsser, a tòrt, catar o vaudés. Es conservat uèi a la BnF jos la quòta « Français 2425 »
- Un catequisme : « lo libre de vicis et de vertutz »
- Lo libre de Sidrac
- Un tractat de drech tirat de la Digèsta e del Còdi
- Un tractat de divèrsas vertuts, traduch de Bèda

Aquel manuscrit apparten a la bibliotèca del romanista  Henri Pascal de Rochegude. Conten de còpias de sorgas literàrias qu'an servidas a l'elaboracion de l'Essai d'un glossaire occitanien, pour servir à l'intelligence des poésies des troubadours. Son presents dins lo manuscrit tres tèxtes en ancian francés :

- Les 4 livres des reis
- Floire et Blancheflor
- Blancandin

e dos tèxtes en occitan medieval :

- Jaufre e Brunesens (extrach del roman Jaufré)
- Vida de Sant Honorat de Lerins

Dins los manuscrits copiats per Rochegude un dotzenat concernís l'ancian francés e un vintenat l'occitan medieval. En general, un manuscrit conten sonque de tèxtes dins una sola lenga.
Aquel Jaufré es lo segond copiat per Rochegude coma l'indica la nòta a la fin del tèxte. Lo segond se tròba dins lo manuscrit 8 (non disponible sus Occitanica.eu)

Aquel manuscrit es la seguida del premier tome du parnasse occitanien de Henri Pascal de Rochegude. Es pas datat mas a versemblablament estat escrich vèrs la fin del sègle XVIII. Serviguèt de basa, coma lo manuscrit 1, que possedís una religadura identica, a l'edicion del Parnasse occitanien en 1819. Ça que la l'obratge editat amassa pas l'integralitat de las pèças e elements redigits dins los dos manuscrit.

Es compausat de tres grandas parts.
La primièra d'una longor de 255 paginas, conten de pèças de trobadors. Es seguida de mantuns complements inedits. A saber :

- la taula dels trobadors conteguts dins los manuscrits 1 e 1bis amb lo primièr vèrs de cada pèças e son emplaçament dins lo manuscrit (36 paginas)
- la taula alfabetica dels trobadors amb indicacion del tòme e de la pagina (2 paginas)
- la taula alfabetica de totas las pèças presentadas amb l'indicacion des manuscrits ont se tròban (35 paginas)
- la taula alfabetica dels noms de personas menciondas dins las poesias dels trobadors (12 paginas)
- un vocabulari geografic (7 paginas)
- d'aires notats (8 paginas)

La segonda partida del manuscrit conten lo Glossaire occitanien pour servir à l’intelligence des poésies  troubadours editat en 1819. Aquel es constituït :

- d'un prefaci de 18 paginas notadas de I a XVIII que correspond al prefaci del glossari editat
- d'una primièra lista de mots sus tres colonas (71 paginas) seguida d'una pagina d'avertiment e d'una segonda lista de mots (35 paginas). Aquelas doas listas, fondudas entre elas constituisson l'essencial del glossari estampat.


Enfin, lo manuscrit 1 bis porgís d'autres tèxtes de trobadors que una partida es probablament estada aponduda aprèp lo trabalh del religaire. La darrièra partida d'aquel manuscrit conten :

- de pèças addicionalas (10 paginas)
- La drecha maniera de trobar (7 paginas)
- un « Complement des troudabours » que compren un avertiment (2 paginas) e una seguida de pèças (80 paginas)
- de taulas coma dins la primièra partida del manuscrit 1 bis