Explorar los documents (317 total)

Dempuèi totjorn l’òme e lo buòu sauvatge s’enfrontèron. Dei pinturas rupestras a uèi, lei testimoniatges son fòrts. Dins çò que Folco de Baroncelli disiá lo Triangle Sacrat, la corsa camarguenca e leis activitats a son entorn an creat la Fe dei Buòus, una passion que recampa çò que se ditz lo monde de la Bovina. La Bovina la podetz descubrir dins aquel film de Tè Vé Òc.

I a de temps que la transmission de la lenga nòstra se fai pas pus dins l’encastre naturau de la familha. Pas mai a l’escòla que ne’n fai gaire per manca de mejans. Dins Gard, diversas associacions òbran per la promocion de la lenga e de la cultura occitana. Demièg elei, la MARPOC e l’IEO organizan tot del long de l’annada d’accions dins l’amira de diffusir e far conéisser mièlhs aquela lenga e aquela cultura : Estagis de cants, de lenga, de teatre, viatges, mòstras o encara l’Universitat Occitana d’Estiu qu'es organizada dempuèi mai de 40 ans. Venetz descubrir quauqueis unei d’aquelas activitats que benlèu vos bailaràn l’enveja de rejonher la còla de la MARPOC o l’IEO.

Un reportatge de Miquèla e Patric Lapierre.

[resumit de Tè Vé Òc]

Es en 1993 que la promièra calandreta de Provença veguèt lo jorn en Aurenja, dins Vauclusa. L'iniciativa de quauquei gents recampats permet fins qu'a uei a de desenats d'escolans d'aprene lo provençau tre 2 ans. La calandreta d'Aurenja s'apiela sus un malhum dinamic entre associatius, gents e regents. En mai dei sortidas en exterior, de manifestacions dònan de vam ais enfants : castanhada, mercat de Novè, torton dei rèis, dictada occitana e fèsta de fin d'annada. Tanben, dins lei classas lei regents convidan de parents per son especialitat, quauca-ren que podrián partejar ambé lei pichòts. Una dubertura sus lo monde que manten ben aquela escòla encara unenca en Vauclusa.

Un reportatge d'Amada Cròs.

[resumit de Tè Vé Òc]

Vos menam a Carcassona, dins l'Ostal Sirventes, per vos presentar un reportatge a l'escasença dau « Sirventes d'estiu ». Alan Roch, president de l 'IEO d'Aude e Mirelha Braç organizèron una serada bèla alentorn dau tèma deis arbres. L'estrena èra aquela de la mòstra dei panèus de Gabriel Simonet sus leis arbres, lei plantas, lei bèstias... Un trabalh fin e complet, qu'èra tanben bilingue e fòrça didactic. Mirelha, qu'assegura lo cors d'occitan per adultes, presentèt una lectura a mantunas votz dau libre subrebèu e ben illustrat, L'òme que plantava d'arbres de Joan Giono ». Aquela serada fuguèt conviviala, ben rica e capitada. Per informacion, aquela manifestacion se perlongarà en octòbre 2019 amb lei Companhons de Paratge a l'entorn deis arbres. Un reportatge de Lisa Gròs.

Un reportatge de Lisa Gròs

[resumit de Tè Vé Òc]

En julhet passat vos aviam ja presentat un primièr reportatge sus lei « Rescontres de la literatura d'òc » a Salinèlas, dins Gard. Ara vos prepausam una segonda emission consacrada a d'autrei temps fòrts e faretz coneissença de l'òbra d'autrei convidats. Demieg elei, una entrevista de la joina autora Maëlle Dupon, nativa de Montpelhièr, qu'aprenguèt la lenga tre la mairala. Viu au Quebèc despuèi 2013, e son libre La color lenta de la pluèja fuguèt editat per Jorn. Autra autora de la mema generacion e convidada ai « Rescontres », Aurelia Lassaque que publiquèt sei primièrs poèmas en 2006 e que respond aquí a nòstrei questions. Tanben, i veiretz de tròç de performança artistica per lo comedian occitanofòne Bruno Paternot.

Un reportatge de Miquèu Gravier.

[resumit de Tè Vé Òc]

Lo costume arlatenc, avèm pas besonh de lo presentar encara. Lo 30 de junh, aquela caracteristica de l'identitat provençala fuguèt festejada en Arle, onte nasquèt tanben en 1903 la « Fèsto vierginenco » de Frederic Mistral, que vouguèt enauçar aquelei vestits de « dòna ». Lo costume es un eiretatge dei bèus dau Mèstre, que se transmet totjorn de generacion en generacion. Simboliza un estacament vertadièr ai tradicions ancianas, e glorifica tanben lei tengudas d'aquelei femnas elegantas. Pauc a cha pauc, lo costume passa de l'estatut d'usatge e d'apartenéncia a un estatut artistic. La finessa dei brodariás e l'obratge pacient dei manteneires de la tradicion vestimentària pivelan lo monde. E aquest an, la Reina d'Arle es intronizado a l'escasença d'aquela fèsta en onor au pòple de Provença.

Un reportatge de Claudi Queyrel.

[resumit de Tè Vé Òc]

Emission dau 19 de julhet de 2019

Alan Fornells es un infirmièr a la retirada. Fai ja 30 ans que sa passion creativa lo clavela dins son atalhièr a Bassan, dins Erau. Lei objèctes que farga an una particularitat : son de mòbles bastits a partir de materiaus recuperats, coma de cagetas de fruchs e liumes, per exemple. De tot aquò tira d'istòrias qu'acompanhan lei mòbles. Es dins son atalhièr que nos convida au rescòntre de sei creacions que met tanben en scena, au biais d'un contaire, per lei vesitas dubèrtas en totei. Alan nos mena dins son univèrs onte leis omenatges son nombrós e onte renha una certana malanconiá darrièr l'estrambòrd. Entre art, bricolatge e poesia, nòstre creatiu sublima çò que servissiá pas mai, recicla lei matèrias per un assemblatge pron pensat, e de còps que i a, es menat per la fòrça deis objèctes memes.
Un reportatge d'Amada Cròs.

A Salinèlas, en país someirés, quauca ren se preparava despuèi de mes, dins l'encastre dau Total Festum. Ambé, entre autrei, la volontat de l'editor de L'Aucèu libre Pau Martin, son nascuts lei « Rescòntres Salinèlas : literaturas e creacions d'Òc actualas ». Una primièra edicion que recampava un molon d'especialistas e d'autors, amb una generacion que renovela la literatura d'òc, mai que tanben prepausava un concors d'escritura en occitan per encoratjar lei joines. Aqueu rendètz-vos recampèt tant de militants coma de curiós. Tè Vé Òc èra presenta tota la dimenchada e vos prepausam ara una revista d'aqueu moment inedit e ambiciós. Mòstras, taulièrs d'editors e d'autors, conferéncias-debats, lecturas, contes e musica... E tanben una cabussada dins lo polit vilatge de Salinèlas.
Un reportatge de Miquèu Gravier.

Emission dau 24 de julhet de 2019

Lo tambornet es un espòrt tradicionau dins Eraut, mai tanben dins d'autrei regions d'Euròpa. Leis espòrtius utilizan un tambornet per picar e remandar una bala de l'autre costat de l'estadi. Aquí, aquel espòrt fuguèt valorizat e institucionalizat per Max Roqueta, que creèt la Federacion dau tambornet quora èra jovent. Siam anats en Anhana, a l'escasença d'un rescòntre entre la còla d'Anhana e aquela dei Penas-Mirabèu. Ambé Lionèl Causse e son amic Benjamin Marc, farètz la coneissença d'un espòrt qu'exigís fòrça e agilitat. Lo jòc dau tambornet se pratica ambé doas còlas, tant en exterior coma en interior. Nautrei vos prepausam leis especificitats dau jòc en terrenh exterior, ambé de tròç. Aquí, cada jogaire a una foncion particulara : dos « fons » (e mai bacelaires) que clavan lo terrenh, au mitan un "ters", puèi davans eu dos « cordièrs ».
Un reportatge de Marc Carteyrade e Amada Cròs.

Emission dau 20 de abril de 2018

Au collègi Ambrussum, a Lunèu, vos prepausam un retrach de Catarina Dufour, alias Catí, qu'ensenha la lenga nòstra. Nos parteja sa passion d'un mestièr ja dificile, e que l'especialitat occitana es mai qu'es mai amenaçada per la legislacion. Maugrat tot, Catí s'investís totjorn mai, en prepausant tant que lo pòu a sei collegians d'activitats ricas de tota mena. Aurètz l'escasença de lei descubrir dins nòstra emission : lei viatges, la creacion de filmòts ò de libres. Nòstra professora utiliza ansin leis aisinas modèrnas diversificadas dins son ensehnament, per lo rendre mai viu e atrivar lei jovents. Amb lo sorire, Catí nos presenta una personalitat, una vocacion e una profession creativa.
Un reportatge de Lisa Gròs.