<< Retorn a la pagina principala de presentacion del talhièr
Los calandrons aviáun una setmana per aprestar. Lo jorn de la recictacion, durbissiái lo moment recitacion en rampelar las leis (escote aquel que parla, me trufe pas, çò que se ditz aicí demòra aicí). Rampelariam çò qu'es una recitacion: tornar dire sa poesia d'un votz pausada en articular plan e en prendre son temps, ensajar de nos racontar una istòria en metre de l'intonacion dins la recitacion...
Demandave «Qual vòl passar?» -Los calandrons levavon lo det e los marcave dins mon quasernet. Nos daissariam 15 mn. S'aviam pas lo temps de far passar tot lo monde, trobasiam un autre moment lo lendeman per contunhar.
Sonave un caladron e l'escotasiam recitar. Se l-i aviá dels pichons traucs, ajudave en bufar los mòts. Se vesiái que la poesia es pas apresa, arrestave al recitacion e demandave al calandron de la tornar preparar per un autre còp. Pagave la recitacion en téner compte de la longor de la poesia e la qualitat de la recitacion.
A la fin de la recitacion, tot lo monde aplaudissiá aquel qu'èra passat e los calandrons levavon lo det per prendre la paraula. Podiáun far part de lors remarcas, lors questions sus la poesia...
Ieu tanben fasiái un retorn en valorizar plan l'esfòrç e lo trabalh fach per cadun.
<< Retorn a la pagina principala de presentacion del talhièr
<< Retorn a la pagina principala de presentacion del talhièr
En vist de l'espectacle de fin d'annada, parlère amb Julian Gravina, un professor de dança contemporanèu especializat dins lo Hip-hòp, de l'idèia qu'aviái de mesclar poesia e dança per l'espectacle de fin d'annada.
L'idèia èra de daissar causir als calandrons una poesia apresa dins lo recuèlh en occitan e de veire cossí l'òm poiriá racontar aquela poesia en dançar. L'idèia agradèt a Julian que venguèt nos veire qualques còps per veire çò que poidiam far.
Amb los calandrons, scenarizariam un pauc cada poesia causida per se donar dels repèris sus la dança e Julian aportèt sos conselhs en mostrar als calandrons de las possibilitats gestualas sus las poesias e las musicas prepausadas.
L'idèia finala seriá que lo monde poguèsson ausir lo tèxt recitat en fons e atanben de legir una revirada del tèxt projetada (o un resumit) per ajudar los parents a sègre la coregrafia.
<< Retorn a la pagina principala de presentacion del talhièr
<< Retorn a la pagina principala de presentacion del talhièr
La causida dels tèxtes
Aviái dejà utilizat pel trabalhar sul master, una grilha per m'ajudar a seleccionar dels tèxtes per la classa. Tornère prendre la grilha e contunhère lo despolhament de la revista La Cabreta. Me concentrère aqueste còp pas que sus los tèxtes poetics que rencontrère. Los legiguère e sovent los prenguère pas en entièr mas tornère copiar las estròfas que trobave pertinents per la classa.
D'en primièr, ma causida èra de daissar los calandrons causir los tèxtes de legir e d'aprendre.
Per aquò far, metère en plaça un classador amb los tèxtes seleccionats en doas partidas : una partida pels cicles 2, l'autra pels cicles 3.
Pels cicles 2, l-i a 45 tèxtes recaptats dins de las pochetas transparentas e recampats dins un òrdre aleatòri dins la partida cicle 2.
Pel cicle 3, l-i a 115 tèxtes recaptats dins de las pochetas transparentas e estacadas entre gu-elses per tèmas.
Los 14 tèmas
Auba e calabrun
Aures e flors
La Darreiriá
La prima
L'estieu
L'ivèrn
La montanha
Las ribièiras
La lenga occitana
Los aucèls
Recèptas
Los mestièrs d'antan
Musica e dança
Enfàncias
L'enregistrament de las poesias
Pels cicles 2, legiguère los tèxtes e m'enregistrère solet. Puèi apondère al fichier tèxte la pista sonòra correspondenta.
Pels cicles 3, decidiguère d'anar enregistrar d'autras personas. Me disiái que quò seriá
plan que los calandrons entendèsson d'autras personas que ieu, d'autras personas que
parlariá un occitan natural.
Menada del projècte en classa
Presentère lo classador e son organizacion.
Los enfants coneissiáun dejà lo fonccionament d'un classador similari perçò que començariam d'utlizar en fin del primier periòd un classor de poesia en francés sul meteis principi.
Puèi agacharariam la tièira dels tèxtes e la grilha de recitacion
Pels cicles 2, lor demandère d'agachar los tèxtes qu'aviái expausat sus un banc al canton, d'en causir un e d'emplenar la grilha amb las tièiras de las poesias. Puèi lor demandère de preparar la lectura del tèxt. Los sonariái a un moment un per un per legir e explicar los mòts dficils se l-i aviá besonh.
Donave las consignas de presentacion per copiar la poesia. Los qu'esperavon per la lectura podiáun començar de copiar. Lor expliquère que podiáun copiar la poesia en entier mas atanben que podiáun s'arrestar a un endrech qu'aviáun causits. Caliá pensar aprés que caldriá aprendre la poesia per la recitar. Per encorajar los calandrons lor expliquère que mai copiriáun, mai seriáun pagats.
Pels cicles 3 pus especificament lor demandère de causir un tèma e de prendre l'ensemble de las fuèlhas per agachar totses los tèxtes abans de ne'n causir un en entier o un tròç.
La causida seguenta, lor caldriá cambiar de tèma.
Aquò permet als calandrons de percórrer l'ensemble del recuèlh de poesia.
Las consignas per copiar èron las meteissas. Podiáun s'arrestar ont voliáun.
Per totses, un còp la poesia copiada, podiáun far l'illustracion. Pagariái l'ensemble.
<< Retorn a la pagina principala de presentacion del talhièr
D'escotar/telecargar : los poèmas del recuèlh de Cicle 2 legits per Peire RAYMOND
D'escotar/telecargar : los poèmas dels recuèlhs de Cicle 3 legits per Fèliç DAVAL, Lisà EVESQUE, Mariús GAZAL e Anna-Maria LOUBIÈRE
La liro ensoulelhado d’Isidore Pagés poète narbonnais
La liro ensoulelhado est le titre d'un cahier de poésies en occitan écrites par Isidore Pagés, poète audois primé aux Jeux-floraux de l’Escolo audenco de Carcassonne en 1908 pour son poème « A la fountaïno ». Son cahier, rédigé au mois de février 1910, contient 39 poèmes dont plusieurs ont été primés aux concours de poésies à Carcassonne, Narbonne 1908 (La barbo), Cette 1908 (Uno beilho d’elecsîu), Avignon 1907 (Lou baquiè Guilhaumet), Béziers 1908 (Lou dourmi letargique), Montauban 1908 (Bernat lou tracassiè). Certains de ces poèmes ont été publiés au cours de l'année 1909 dans la Gazette mondaine de l'Aude et du Roussillon : Journal littéraire, artistique, théâtral, judiciaire et sportif, paraissant le dimanche.
Le manuscrit qui semble être une partie de l’œuvre méconnue d'Isidore Pagés, accompagné de plusieurs dessins exécutés à la plume et représentant les principaux monuments de la ville de Narbonne, a été confié au CIRDOC par Monsieur Gilbert Viviès de Marcorignan.