A l'ora que tot lo monde, biais que biaina, se deu repentir, n'es gran de çò qu'a pogut far, mas de çò qu'es, avetz 'qui la confession de la mià vita, meitat riseiarda, meitat seriosa, que n'espere plan, coma penidencia eternala, 'na passejada (de tot repaus) dins lo non-res.