Silenci! Escota!
Los pòbles que son çò que cantan, çò que dançan e çò que parlan. De la hont la mei vielha de la tradicion qu’escor tostemps ua aiga navèra.
Un aute son qu 'ei possible, mes en realitat qu'estó tostemps present. Los soms los mei hauts deus Pirenèus ne separan pas mes qu’amassa un medish pòple.
La cultura e la musica, com l'amor ne coneishen pas nada termièra. Mes si aquestas termièras e son traçadas, deisham los bandolèrs esfaçà-las.
Alavetz silenci. Escota.
Ixo! Sho!