L'òbra de Bernat Manciet, Roncesvals, es editat per las edicions Reclams (2003), en version trilingüe : occitan (gascon), basc e francés. 

Son subjècte es prigondament ancorat dins lo patrimòni pirenèus (la toponimia, en testimoniatge) e europèu. Desplega son raconte, que pòt s'aparentar per sa forma a una pastorala, aprèp la batalha que viu l'arrièra-garda de l'armada carolingiana aneantida per una armada constituida de Vascons e Basques menada per son cap Lop-sans, a la prima de 778. Lo rei, futur emperaire, Carles Magnus sollicita alprèp de Lop Sans, la despolha de son nebot, Roland, e son espada, Durandal. Respondent a aquel raconte, las fòrças naturalas de las tèrras de la Vasconia, las pèiras, la luna, los pastres... qu'escambin, comentan, donan sens a aquel eveniment. 

Per Binaros, iniciatritz del projècte, lo rencontre entre l'autour gascon, que un còp es pas costuma, sortís de sas Lanas natalas amb aquel tèxte, e l'artista Yohann Villanua, èra natural. L'estil de las escrituras, las convocacions de las pèiras, de la luna, dels elements naturals de Pirenèus, l'aspècte ancorat a la tèrra del tèxte, podian pas que respondre al caractèr del pastre, poèta e interprèta, grand viatjaire qu'es Yohann Villanua. 

Per aquela creacion, en abans primièra, Yohann Villanua s'enròda de musicians que l'acompanhan sus d'autres espectacles (Benjamin Bouyssoux, instruments tradicionals, e Yann Royer, batariá, percussions), e pel primièr còp, per la dançaira e plasticiana Arantxa Lannes.