Explorar los documents (8225 total)

vignette_PEC-CO.jpg
Jeanne-Marie Vazelle - CIRDOC, Institut occitan de cultura

Dins l'encastre del partenariat amb las acadèmias de Montpelhièr e de Tolosa, la Region Occitània / Pirenèus-Mediterranèa convida los establiments escolars interessats a preparar e a presentar lor candidatura per la mesa en plaça de projèctes culturals educatius en catalan e/o occitan (PEC-CO) per l'annada escolara 2020-2021.

Los projèctes, inscriches dins lo quadre escolar, devon èsser portats pels establiments en collaboracion estrecha amb d'artistas, devon faire la promocion de las culturas e de las lengas regionalas e se devon fondar sus una creacion contemporanèa.

Las candidaturas eligiblas son las portadas per d'establiments escolars (escòlas, collègis, licèus, universitats) de la region Occitània / Pirenèus-Mediterranèa per de projèctes realizats en region Occitània / Pirenèus-Mediterranèa.

Data limita de depaus de las candidaturas : 30/09/2020

Modalitats detalhadas e dorsièr de candidatura sul site de la Region Occitània / Pirenèus-Mediterranèa
vignette_23106.jpg
Le Guen, Sandra
Nicolet, Stéphane
Labandés, Clàudia. Trad.
Ua navèra escolana qu’ei arribada a l’escòla de Joaneta. Que s’apèra Iliana, qu’ei refugiada. Las duas poquetas que s’amigalhan a l’entorn de la lor passion comuna, l’astronomia. Que dessenhan sauneis e estelas, que parlan de sciéncia e de migracion, que minjan coquets, plan assobacadas en ua cabana au bèth miei d’un arbo.
vignette_23105.jpg
Jessic, Raphaëlle
BuBöL
Que s'i passa vertadèrament l'ivèrn quan Avajon e la familha ivèrnan ? Que hèn las autas bèstias ? An hred ? Que minjan ? Qu'ac vatz descobrir en aqueste àlbum drin diferent…
vignette_23104.jpg
Biu, Felip
« Adonc, ja qu’avosse contribuit – o lhèu per’mor qu’avè contribuit – per las soas recèrcas a desvolopar la teoria de la gravitacion quantica d’anèths, presentada mei anar mei com ua rivau seriosa a la teoria de las còrdas entà unificar la relativitat generau e los concèptes de fisica quantica, Matthew qu’avè sentit, aubirat o comprés – ne sèi pas quau mot e convien lo mei – que las duas teorias, especulativas au delà, ne podèn pas miar enlòc. E la consciéncia aguda, dolorosa, d’aquera mauescaduda de l’esperit uman que’u deishè, ad eth qui avè dedicat la soa joena vita a descobrir los secrets de la matèria, com anequelit. »
E si precisament e valè mei non pas saber çò qui s’escon darrèr l’aparéncia de las causas ? Non seré pas mei avisat de refusar de préner la pilula roja quan nse’n hèn l’auhèrta ? A cadun de s’ac véder. Ua causa qu’ei segura : qu’ei un anar shens tornar.
vignette_23102.jpg
Eça de Queiroz, José Maria
Blasco, Joaquim (Trad.)
José Maria Eça de Queiroz (Póvoa de Varzim, 1845 – Neuilly, 1900) es un romancièr màger de la literatura europèa. De còps qualificada de realista, d’autres de naturalista, l’òbra d’Eça de Queiroz es fòrça mai qu’aquò. Grand viatjaire, en partida coma diplomata (L’Avana, Londres, París…), Eça de Queiroz a sauput completar sa formacion de jornalista e d’escrivan per una observacion fòrt lucida dels monds que frequentèt. 
Sa pròsa, apiejada sus una lenga poetica, es pastada dins una subtila mescla d’ironia eleganta e de modestia clarvesenta. Eiretièra de las literaturas dels sègles XVIII e XIX, anóncia ja lo biais dels grands prosistas del sègle XX. Lo Mandarin presenta las caracteristicas que disèm. A la diferéncia dels romans monumentals ja citats, o del cap d’òbra Os Maias, es un roman cortet que, ni per tot, es plan representatiu de l’òbra d’Eça de Queiroz. Per moments nos fa pensar al Voltaire de sos melhors contes. Mas dins lo tèma causit, dins l’atmosfèra creada, dins lo biais d’evocar personatges e païsatges, lo legeire que coneis los racontes de Jorge Luis Borges se mainarà qu’Eça anóncia ja la pròsa de l’escrivan argentin, una de las melhoras del sègle XX. E s’enganarà pas ja que, per l’autor de Ficcions, Eça de Queiroz « es un dels mai grands escrivans de totes los tempses ».

Revirat del portugués per Joaquim Blasco
vignette_23089.jpg
Còrdas, Leon
« Vadut en Menerbés en 1913, Leon Còrdas que consacrè la soa vita a la difusion de la soa lenga mairau, l’occitan, qui, despuish los trobadors, retreniva a grans clams en Lengadòc. Mei que dens los sons romans o las soas pèças de teatre, qu’ei dens los sons poèmas qui ten a l’universalitat : en efèit, per las rimas armonicas de la lenga, la gèsta quotidiana qu’ei sublimada entà aténher lo perhons de l’èste. » - IÈO Edicions

Arreviradas de l'autor et de Joan-Maria Petit.

Tà'n saber mei
vignette_23077.jpg
Bodon, Joan
Un dels grands romans de Joan Bodon.
Se sap malaut d’un cancèr, a fugit son mond familièr, e arriba per azard a Clarmont d’Auvèrnha. Per de qué pas i passar sos darrièrs jorns ? 
Existís una traduccion francesa del libre d’Alem Surre Garcia Le livre des grands jours, disponibla dens la colleccion Passatge.
vignette_23075.jpg
Unamuno, Miguel de
Blasco, Joaquim
Miguel de Unamuno es un escrivan màger de la literatura en lenga espanhòla.
L’ateïsme catolic es una cresença segon la quala la cultura, las tradicions, los rituals e las nòrmas del catolicisme devon èsser acceptats e seguits, mas dins lo qual l’existéncia de Dieu es regetada.
Es aquela « filosofia » qu’es illustrada pel roman San Manuel lo Bon, Martir (1930).
vignette_23074.jpg
Ostau d’edicion de l’Institut d’Estudis Occitans, que lo son sieti sociau es basat a Tolosa. Desempuish 50 ans, qu’edita libes en occitan e sus la lenga e la cultura occitanas, dedicats a l’ensemble de la poblacion e participa, atau, a la socializacion de la lenga.
vignette_23073.jpg
Delbès, Géraud
En aqueth obratge, descobritz mei de 150 mots, expressions e autas curiositats d’origina occitana. Daubuns que son utilizats dens lo francés entenut dens l’ensemble deu parçan lingüistic occitan : la cagne, boudu, escagasser, bufadou… Mei qu'aquò, d’autes mots qui vienen de l’occitan que son passats dens lo francés emplegat dens l’Exagòne : pétanque, castagne, bidasse, gnaque… Tots aqueths mots que hèn partida de la nosta vita vitanta. Mei o mensh, que parlatz déjà occitan shens vse n’apercéber !
Retrobatz mots mes tanben toponimes e mei qu’aquò patronimes d’origina occitana.
L’occitan n’ei donc pas ua lenga deu passat. Qu’ei hòrt presenta e de mei capabla de s’adaptar a l’evolucion de la nosta societat. Aqueth libe que presenta tanben neologismes : quin se ditz en occitan un selfie, une trottinette o une tablette numérique ? Responsa assegurada en aqueth libe qui s’adreça a tots : que parletz occitan o non, que demoretz en País d’òc o non, qu’auretz tot lo plaser de descobrir o tornar descobrir los mots qui vienen d’aquera beròja lenga d’òc.
sus 823