Las Cronicas de la pansiroja de René Soula son de tablèus vius de la vida vidanta d’una comunautat rurala al long del sègle XXen. L’autor i conta, amb una granda finessa d’observacion, los cambiaments tecnics e las evolucions d’una societat de bordièrs e de mestierals. De nonent, las bèstias van daissar la plaça, los trabalhs de la tèrra venon de mai en mai mecanizats, l’arribada de l’electricitat, bicicletas, veituras e tractors càmbian ritmes e faiçons de trabalhar e de se desplaçar. Se las farcejadas trufandièras de la joinessa balhan ardor e gaujor als racontes, R. Soula rescond pas brica los malastres naturals (torradas, lavacis, aigats o secadas), las marranas del bestial, los patiments de las guèrras, las amistats e la solidaritat coma las pelejas e las gelosiás. Lo libre s’acaba amb la descripcion dels bòsques afrabats per la grand tempèsta de 1985. S’i sentís alavetz la proximitat de l’autor amb la natura macada.

R. Soula mestreja l’occitan del país de Volvèstre de primièra, amb grand gaubi. Escriu una lenga precisa, chucosa, e trufandièra tot còp. Aquestas cronicas son de vertat un testimoniatge mai que preciós suls cambiaments de las nòstras societats ruralas al sègle passat.

Un lexic occitan-francés abondós precisa lo sens dels mots e expressions de l’autor. Enregistrament del tèxte complet sus CD per R. Soula.