Explorar los documents (15411 total)

2025 se desvèla, colorada pels eveniments nombroses que se debanan de pertot en Occitània per faire viure, ressondir e florir la lenga e la cultura occitanas. Novèlas plumas e talents reconeguts, musica tradicionala, ibridacions e avantgardas, teatre o sciéncia-ficcion... L'actualitat culturala occitana se fa lo rebat d'una produccion rica e matura, en cèrcas de proposicions innovantas. Dins aquelas paginas, una seccion novèla intitulada "Focus" valorarà, de fial en cordura, d'importants actors, luòcs e eveniments.

Qu’es aquò, Tè! ?

Al fial de las paginas, classadas per grandas tematicas mas que los contenguts dialògan entre els d'un domeni a l'autre, vos propausam per aquel catalòg novèl de la creacion occitana actuala, una seleccion plurala. Plurala dins sas formas e expressions (romans, concèrts, espectacles de teatre, exposicion...), mas tanben quand se fa lo miralh de la granda diversitat de l'expression occitana dins totas sas formas dialectalas, del provençal al gascon en passent pel lengadocian. 

« Seleccion » que significa pas « exaustivitat », aital los numèros a venir de Tè! vos convidaràn a descobrir de creacions novèlas, d'artistas inedits, tot en demorant al mai pròche de l'actualitat. 

Per fin de vos ajudar dins las vòstras causidas d'aquisicion e de programacion, aquelas presentacions seràn acompanhadas d'informacions tecnicas e de pictogramas que lo detalh es presentat sus la primièra pagina del catalòg. Caduna d'entre ela remanda tanben, a una presentacion en linha, al còr del portal de la creacion occitana actuala : fabrica.occitanica.eu, per una presentacion detalhat (e bilingüa).

E, plan segur, esitètz pas a sollicitar las equipas del CIRDÒC - Institut occitan de cultura per vos acompanhar dins las vòstras cèrcas, las vòstras presas de contacte, o per beneficiar dels servicis e otisses propausats dins lo quadre de l'ofèrta a las collectivitats (detalh en pagina 27 del catalòg).


Consultar totes los numèros del catalòg Tè! en linha : AQUI

Bona lectura e bona immersion !

EQUIPA ARTISTICA

Joan Lois Cortial - Comedian

FICHA TECNICA 

CONTACTE DIFUSION 

Un corps qui s’offre et un corps meurtri, la morsure du soleil et la blessure des nuits, la tendresse et le cri : les premiers poèmes de ce livre font alterner l’évocation des violences faites aux femmes et l’érotisme solaire où puise l’imaginaire de l’autrice. Puis viennent le royaume des sources et des bêtes, la maison et le ciel, le nid d’aigle et le gouffre, les lignées interrompues et la vie réinventée, le cœur au bord des lèvres et la pierre dans le dos, les sorts que l’on conjure et les morts qui jurent d’être encore parmi nous. Sans se brûler et sans se perdre, une voix invoque et révoque. Elle est l’amie, elle est la soeur, celle dont les souvenirs ont goût d’avenir et qui danse sous les étoiles. Écoutez-la, suivez-la. Je ne serai pas seul à croire le bonheur possible avec elle.

L'òbra de Max Roqueta, centrada sus las garrigas lengadocianas del país natal, descriu la beutat solara o nuechenca de la natura, crudèlament indiferenta, una beutat d'ont raja una dolor a proporcion, que los umans se'n senton exiliats. La quita creacion, per tan bèla que siá, demòra marcada del sagèl del temps e del nonrés. L'escritura poetica consistís a se metre a l'escota del còr bategant de la vida qu'anima totas las creaturas, de la formiga a l'estela. Aqueles tèmas se retròban dins aqueste darrièr recuèlh que recampa totes los poèmas inedits en volum, demorats a l'estat manuscrit o solament publicats en revista. Un tèrç d'aquestes 130 poèmas datan de las annadas 40 e 50, los autres foguèron escriches dins las annadas 80 e seguentas. Max Roqueta i perlonga l'inspiracion dels tres grands recuèlhs precedents. Lo poèma es un sòmi despertat, una quista ontologica que nos adutz, gràcias al lengatge, al còr de l'èstre e de la vida. Lo poèta nos porgís, aicí coma endacòm mai, una òbra a l'encòp tragica, cosmica e prigondament enrasigada.

Ueit ans après era publicacion deths Condes deth Coserans, que mos i tornam en ame un aute album de condes, consacrat aqueste còp ath Comenge e ara Val d’Aran. En aqueras istuèras, que hèn arríder o hericar, qu’arretrobaratz eths personatges abituaus : bèstias que parlan gascon, innocents que’s hèn inevitablament colhonar, hadas beneficas, òme sauvatge... mès tanben diable, podoèras, sèrps. En mon deths condes, eras credenças que s’abarrejan. Un conde n’é cap era realitat, ja’c sabem, mès que i deu aver en quauqu’un lòc ua part de vertat, n’ac credetz cap ? En tot caish, brembatz-vos de ua causa : ua mentida plan dita que vau ua vertat !

Colleccion Oralitat de Gasconha

« Me dison Martin. E mos amics son de lops. Òc ben, de lops que los grands sabon pas veire ! Ne'n fau de causas ambe mos lops ! Mas quand serai grand... »

Lo libre evòca amb tendresa e delicadesa, a nautor de mainatge, la question de l'amic imaginari. Illustrat amb finesa e una sensibilitat de las bèlas, abòrda tanben a son biais la question de la plaça dins la frairièra, quand òm i arriba après l'ainat. Mai que mai, pausa LA question essenciala : cossí far amb lo « abans ieu » ? Cossí acceptar que los autres ajan agut una vida abans nòstra venguda al mond ?

Nascuda de l’imaginacion de son autor, Ester Lapoja es una goiata d’au jorn d’aüei, plan esbarbida, eleva au liceu Bertran de Bòrn de Perigüers. Benaisa dins sa vita, energica, telefonet en mans, Ester nos fai viure coma sos amics e sas amijas tres enquestas de reng : « Un tant doç vonvon », « Los Sendareus de l’auba » e « Ventar dau vent que bufa ». Dins son monde, plan realista e pròche de quò nòstre, la goiata es plan afarada emb la màfia georgiana, daus nazilhons, los autonomistas perigòrds, las sectas, daus fascistas regatiers de dròga... La jòuna enquestritz, que se’n laissa pas contar, fai virar chabra lo famós comissari Alexandre Darnaudguilhem, plan conegut dins la capitala de Nauta Dordonha en Occitània.

« Ah ! Qu’èra polida, la cabra del sénher Seguin ! Qu'èra polida amb sos uèlhs doces, sa barbeta de sos-oficièr, sos esclòps negres e lusants, sas cornas zebradas e sos longs pels blancs que li fasián una manrega ! »
Polida, polida... es ben tot aquò : Mas es que li avèm demandat son vejaire a aquesta domaisèla ? Qualqu'un a pres la pena d'escotar sa version de l'istòria ?

Es grand temps de donar la paraula a aquesta victima doblidada de nòstres contes e d'ausir çò qu'a de dire sus la question. Mercés a aquela relectura a la primièra persona del conte d'Alphonse Daudet, es causa faita, enfin. 

Un espectacle risolièr e poetic, a prepaus de las còrdas que nos estacan e sus las qualas se tira, de campanulas e d'aucèls que cantan. 

Una istòria de libertat, de fugida e de batèsta. Un conte que conta los sòmis que passan e los nívols que se fregan a las montanhas. Una legenda que parla de çò que venèm quand enfin, se lançam. Una joviala reflexion a l'entorn d'aquela question : èsser urós, qu'es aquò ? 

« E deman ? » est une veillée occitane interactive. Dans une langue aisée à comprendre et de manière humoristique, Clamenç, Beneseta, Marcèl e Magalona évoquent le monde de demain. Et les sujets ne manquent pas : les robots humanoïdes, le genre, la fausse vérité, le rajeunissement de la cellule, l’évolution des métiers et des loisirs, l’Intelligence Artificielle, le réchauffement climatique, le devenir de la planète... Si vous souhaitez participer à cette veillée pour partager un moment de rire et d’humour en occitan, invitez Clamenç à présenter : « E deman ? » vous ne le regretterez pas !

Condicions materialas :

Sala escura

Scèna pas obligatòria

Port.: 0686960903.

Adresse électronique : andre.clement@wanadoo.fr

Tapís dins sa biaça, dels contes, de musicas vengudas d'aicí e endacòm mai trepejan. Espèran pas qu'una causa : èsser contats, cantats, jogats! Alara segon lo public, segon lo luòc, segon l'inspiracion, lo Mercand d'istòrias entredubrís son biaça…
E cric e crac! Vaquí l'istòria d'un pescaire que cada matin partís del pòrt de Sète amb l'espèr d'emplenar sos fialats. Mas, ailàs, demòran desesperadament voids. Qué l'a possat a tournar metre a la mar aquela daurada qu'auriá fach una taulejada? Toc toc toc! un ser d'auratge, se tusta a sa pòrta…