Explorar los documents (616 total)

Sèrgi Javaloyès (L'òra de partir, Sorrom Borrom, La Set, Tranga [&] Tempestas...) que'ns legueish un extrèit de La Set (Reclams, 2001) e nos parla de la sua òbra e de las suas influénçias.

Escrivans qu'ei ua seria consacrada a la riquessa de la literatura occitana contemporanèa, abordada per l'espiar deus autors. Produsida per l'InÒc Aquitània en partenariat dab ÒcTele, que's presenta en ua seria de corts pertrèits filmats dens los quaus los autors expausan la lor trajectòria, lo lor anar artistic, lo lor rapòrt a l'escritura e las lors influéncias.

Cadua d'aquestas entrevistas que s'acompanha de la lectura, peu quite escrivan, d'un extrèit de l'ua de las soas òbras.

La prumèra sason qu'ei dedicada aus autors de Navèra Aquitània, un navèth pertrèit estant difusit cad mes.

[resumit : ÒCtele]

« Lionel Labòrda, poète-ouvrier, orfèvre des mots, a choisi trente-cinq de ses poèmes pour confectionner ce recueil.
Il prit la plume au commencement du siècle.
Il a obtenu plusieurs prix de poésie, dont le premier prix aux Calams bearnés à Pau (2006), lo premier prix de la ville de Bayonne (2007), le premier prix « Xavièr Navarrot » à Oloron (2009).
Il a également été primé au Concours international de poésie en langues minoritaires « Nosside » en Italie (2011 et 2012).
En 2014, il a reçu le prix d’honneur Simin Palay aux Jeux floraux du Béarn, présidés par la Revue des arts et lettres et la Société des poètes français pour l’ensemble de son œuvre.
Il a publié dans les revues País Gascons et Reclams.
Deux de ses nouvelles ont été publiées dans le recueil bilingue Escrivans/idazle, coédition Per Noste/Maiatz (2010).
Quelques poésies du recueil son chantées par l’auteur dans le CD Lo Hat de SAPS, paru en 2016. » - Per Noste 

En savoir plus :
https://www.pernoste.com/Modules/Commandes/Commandes.aspx?RayonId=2

Qu'ei un libe bilingüe (e trilingüe - italian - per la partida Valadas Occitanas) qui presenta poesias de 36 poetessas e cançonairas d'òc, contemporanèas, de tots los parçans (Auvernha, Gasconha, Lengadòc, Limosin, Provença, Valadas Occitanas). Lo libe que muisha l'espiar de las hemnas d'òc suu país, sus la familha, sus l'amor e la vita de uei. Las expressions, los estiles, las sensibilitats que van de la tendressa a la malícia. Quina diversitat! Quina creativitat! E quina riquessa!

Las autoras: ADRIANA ABELLO - LUCIA ABELLO - SORETA ALLARD – LOU PETÌT AUSÈTH - MARILENA BELTRAMO - SILVIA BERGER - MAGALÍ BIZOT DARGENT - BENEDICTA BONNET – NADINA BORGÉS - TERÈSA CANET - ESTELLO CECCARINI – CECILA CHAPDUELH - AMY CROS - DANIELA DAO ORMENA – DOMENJA DECAMPS - FRANCESCA DUDÒNHON - TÒNI ESCALA – DANIÈLA ESTÈBE HOURSIANGOU - MAYO FEUGAS - GENEVIÈVA GALLEGO - TIZIANA GALLIAN - JOSÍ GUILHÒT - CATERINA GIUSIANO - LISA GRÒS - NICÒLA LAPORTE - AURELIÀ LASSACA – SARA LAURENÇ ZURAWCZAK - EMILIANA LAVIGNE - OLGA MARTINO - MARINETA MAZOYER - BRIGITA MIREMONT ORAZIO – TRESIÀ PAMBRUN - TIZIANA RAINA - CATERINA RAMONDA – LILIANA ZAND – ZINE
Coordinacion : PAULINA KAMAKINE
Avantdíser : ANNA-PÈIRE DARRÉES

Aqueste essai de Sèrgi Javaloyès que'ns pausa duas questions essenciaus sus la guèrra deu nom e de la grafia de la lenga d'Òc en Bearn e Gasconha. Quau ei la relacion enter lo nom de la lenga e la soa utilizacion orau e escriuta ? Per quinas rasons e i vad d'aspres conflictes per çò de la causida deu son nom e de la soa grafia quan la lenga gascona ei, uei lo dia, a tot de bon, en dangèr de morir ?

Lo tòme 1 que compren las 25 purmèras navèras deu Miquèu de Camelat escriudas entre 1929 e 1954 (lo tòme 2 que presentarà las 25 darrèras). Vertadèr testimoniatge de la vita dens la hauta vath d'Azun. "Totas aquesta istoèras que son vertadèras e los personatge qu'an viscut" que'ns explica l'autor. Per ua auta part deu realisme narr, qu'arretrovam a la qualitat excepcionau de la lenga deu Camelat.

Los textes que son presentats en grafia classic e tradusits en frances peu Joan Salles-Loustau.

Recuelh de poèmas de l'artiste pluridisciplinari Danièl Lamaison. Dab dessenhs de l'autor. En aquera referéncia a l'amor de luenh deu trobador Jaufré Rudèl, s'amuishan ompras d'amors qui ne vaden pas, d'amors qui’s des·hèn e d’amors esbrigalhadas, on s’escaden los encontres estèrles, la distanciacion o la separacion, on s’escriven la mauescaduda, la pèrda, la sofrença mes tanben lo desbromb.

Prumèr roman d'Eric Gonzalès. Prèmi Joan Bodon 1996. L'autor que tornè tribalhar l'estille, que cambiè mots deu lexic entà har ganhar au son roman mei de precision e de ritme. Que son sèt relates d’ua medisha istòria : la temptativa de murtre de duas personas e la mort deu copable presumit.

Visenç Labaisha n'a pas nada circonstància atenuanta, çò qui s'apèra nada, e qu'aqueths especialistas de las malaudias deu topin ne’ns viengan pas avejar dab las lors rantòinas. Qu'a hèit de maishanteria. qu'ei anat dinc au cap d'aqueras tristas ideas qui daunejan en la societat desempuish annadas, segon las quaus un pair e ua mair n'an pas nat dret suus lors mainatges, e se'n vólen aver, aquestes quan lo dret de s'arrevendir, qu’an lo dever de s'arrevendir. Çó de mau non pót har bona fin, e puishque Visenç Labaisha a volut seguir aquera trista mòda, tampís per eth, jo ne’u vau pas anar plànher, ni pensi guaire de monde a Gelòs. A Visenç Labaisha que l'aurén devut deishar au gave.

Lo bearnés José Lostalet, vadut gaucho dens la pampa argentina, ne sabarà pas jamei qu’un tròç de husta ei arribat a Punta Blanca. Quin poderé imaginar que son gessits de la medisha tèrra, eth e lo pau ? Annadas en darrèr, l’indian Talcaolpen qu’èra estat lo sol òmi qui avèva podut audir lo planh de l’avet. Ua epòca trespassada qui a engolit las dolors de l’un e de l’aute. Jamei aiga non cor capsús, un roman de Benoit Larradet d’escritura rica e sensibla sus l’anar deus òmis e autas destinadas au briu de las aigas.