Cada an, aprèp gaireben tres meses de festivitats cada fin de setmana, lo carnaval de Limós s'acaba amb coma apogèu la nuèch de la Blanqueta. Aquel dimenge a mièjanuèch, carnaval, que demorèt totas aquelas setmanas sus la plaça de la Republica, es jutjat.
Aquestes jutjaments permeton de reglar en plaça publica totes los problèmas de la societat limosenca de l'annada passada. Qualques còps, es complicat de comprene e d'explicar las allusions, los noms de vilatges o de personas, per de que fan referéncia a de luòcs, de personatges o d'eveniments locals. Mas aquestes jutjaments permeton tanben de faire un recapitulatiu dels eveniments internacionals e nacionals màgers de l'annada.
Carnaval es invariablament acusat de totes los mals, quin que ne siá lo nivèl, local, nacional o internacional, jutjat colpable e executat.
En 1990 es la Bèla Elena que passa davant lo Tribunal. Los principals tèmas abordats dins son jutjament son l'eleccion de Jean-Paul Dupré al pòste de conse de Limós, l'intervencion policièra que sofriguèt lo president del comitat de carnaval, Vincent Pérez, la secada, la venguda del Primièr Ministre, Michel Rocard, la marrida sason de l'equipa de rugbi, los problèmas que i aguèt al moment de la celebracion del bicentenari de la Revolucion Francesa, l'accident de veitura sus la plaça de la Republica etc.
Mas la Bèla Elena es tanben acusada de causar aqueste grand vent del Nòrd (cèrç) que bufèt pendent longtemps e plan fòrt. En efècte, seriá degut a sas flatuléncias per de que auriá manjat de mongetas.