Explorar los documents (15395 total)

« Ah ! Qu’èra polida, la cabra del sénher Seguin ! Qu'èra polida amb sos uèlhs doces, sa barbeta de sos-oficièr, sos esclòps negres e lusants, sas cornas zebradas e sos longs pels blancs que li fasián una manrega ! »
Polida, polida... es ben tot aquò : Mas es que li avèm demandat son vejaire a aquesta domaisèla ? Qualqu'un a pres la pena d'escotar sa version de l'istòria ?

Es grand temps de donar la paraula a aquesta victima doblidada de nòstres contes e d'ausir çò qu'a de dire sus la question. Mercés a aquela relectura a la primièra persona del conte d'Alphonse Daudet, es causa faita, enfin. 

Un espectacle risolièr e poetic, a prepaus de las còrdas que nos estacan e sus las qualas se tira, de campanulas e d'aucèls que cantan. 

Una istòria de libertat, de fugida e de batèsta. Un conte que conta los sòmis que passan e los nívols que se fregan a las montanhas. Una legenda que parla de çò que venèm quand enfin, se lançam. Una joviala reflexion a l'entorn d'aquela question : èsser urós, qu'es aquò ? 

« E deman ? » est une veillée occitane interactive. Dans une langue aisée à comprendre et de manière humoristique, Clamenç, Beneseta, Marcèl e Magalona évoquent le monde de demain. Et les sujets ne manquent pas : les robots humanoïdes, le genre, la fausse vérité, le rajeunissement de la cellule, l’évolution des métiers et des loisirs, l’Intelligence Artificielle, le réchauffement climatique, le devenir de la planète... Si vous souhaitez participer à cette veillée pour partager un moment de rire et d’humour en occitan, invitez Clamenç à présenter : « E deman ? » vous ne le regretterez pas !

Condicions materialas :

Sala escura

Scèna pas obligatòria

Port.: 0686960903.

Adresse électronique : andre.clement@wanadoo.fr

Tapís dins sa biaça, dels contes, de musicas vengudas d'aicí e endacòm mai trepejan. Espèran pas qu'una causa : èsser contats, cantats, jogats! Alara segon lo public, segon lo luòc, segon l'inspiracion, lo Mercand d'istòrias entredubrís son biaça…
E cric e crac! Vaquí l'istòria d'un pescaire que cada matin partís del pòrt de Sète amb l'espèr d'emplenar sos fialats. Mas, ailàs, demòran desesperadament voids. Qué l'a possat a tournar metre a la mar aquela daurada qu'auriá fach una taulejada? Toc toc toc! un ser d'auratge, se tusta a sa pòrta…

Dins un vilatge perdut al mitan dels castanhièrs, una botiga es encara esclairada despièit de l'ora avançada. En fàcia, de l'autre costat de la carrièra, dins lo Cafè- restaurant especiariá salon de cofadura, es la fèsta : Aïga-Linda e Enric se maridan ! Lo Maire es present, solide, Antoine lo manescal, Milou, lo garda, lo pastre e lo curat, la familha, los cosins, los vesins. Ia tanben Angélo, lo musicaire, italian e son acordeon, Zikalack, lo minor polonés... Los pelardons son prèstes, lo clinton raja abondosament... Lo vilatge entièr es convidat mas totòm es pas vengut. Tac, tac, tac, tac... lo brut s'arrèsta. La cortina blanca se lèva a la fenèstra de la botiga. « E ara, dançan ! Aquel pegàs d'Angelo, a aprés una borrèia… Agacha la nòvia, s'escacalassa de ríder. .. » Lo cordonièr, aquò o fa pas rire, pas rire del tot… Subte un crit esquiça l'aire.

EQUIPA ARTISTICA

PRESENTACION

Hont : Baie des Anges

Hont : Privat