Un pauc avans la velha de Novè
Dins un cort tèxte de Memòri e raconte, Frederic Mistral nos ditz : « Nouvè èro la majo festo de l’annado… »
Nadal se situa dins aquel periòde de l'annada ont los jorns son los mai corts e las nuèchs mai longas. Es lo solstici d'ivèrn. Dempuèi la nuèch dels tempses, los òmes inquiets de veire pas mai emergir las longas jornadas ensolelhadas après aquel escur perlongat an calmat lors angoissas en celebrant lo lum, lo fuòc novèl. Uèi, cacha-fuec, candèlas, illuminacions son pas que las reminiscéncias d'aquela tradicion.
Un pauc avans la velha de Novè evòca per de contes, cançons e musicas aquela quista del solelh novèl que vendrà rescaufar lo còr dels umans.
Tolon, 1793. An II de la Republica
Un cara a cara entre dos òmes pasmens totes dos republicans : Barras, deputat convencional varés, jacobin, fisèl de Robespierre e son presonièr girondin « suspècte d'ostilitat a la Republica ».
Un abisme semble separar los dos òmes, entre centralisme jacobin e revòlta del Miègjorn, sus fons de traison de Tolon que vendèt la vila als Anglés venguts salvar la monarquia.
Una luta sens mercés entre doas visions de la societat sus la quala plana la perspectiva de la guilhotina a la fin d'un interminable viatge en carreta fins a la capitala.
La pèça es inspirada del libre de Francés Trucy, « Pièges », consagrat a l'extraordinària aventura d'un de sos ancessors.
Tèxte e Mesa en scèna : André Neyton
Amb : Xavier-Adrien Laurent e Jacques Maury
Costumes : Isabelle Denis
Eclairages : Michel Neyton
Musicas : Miqueu Montanaro
Piano : Maya Tris Krakatau
Creacion vidèo : Hélène Bez
Delphine Vidal : 04.94.36.19.16
d.vidal@theatremediterranee.fr
www.cdoc.fr